Profile
Blog
Photos
Videos
samen zijn is samen lachen samen huilen
leven door dichtbij elkaar te zijn
samen zijn is sterker dan de sterkste storm
gekleurder dan het grauwe om ons heen
want samen zijn ja samen zijn, dat wil toch iedereen
---------------------------------------------------------------------------
Maar zoals aan alle leuke dingen komt ook aan 5 maanden samen zijn een eind.
Het zit erop.
Het is klaar.
Gedaan met de pret.*
5 maanden. 157 dagen. 3768 uur. 226080 minuten. 13564800 seconden. Weg van huis. Op elkaars lip. De wereld verkennen met een rugtas en je levensmattie. Samen alleen.
Zo vlak voor vertek vroeg ik me nog even af of ik dat wel kon, zo ver van huis, familie, vrienden maar uiteindelijk geldt:
"Home is where the heart is"
Ik zou nu een heel sentimenteel verhaal op kunnen hangen over hoe een reis als deze je aan het denken zet, hoe dat denken en de situaties waarin je terecht komt je misschien doen veranderen als mens, of op z'n minst rijker maken maar dat cliche gezwets, daar zit natuurlijk niemand op te wachten.
Waar mijn laatste blog dan over gaat?
Ik denk dat ik het gewoon maar kort en krachtig houd:
De afgelopen vijf maanden was mijn leven het leukst van de wereld
en bij deze bedank ik allen die daarin een steentje hebben bijgedragen.
* Echt gedaan met de pret is het natuurlijk nooit want Rub en ik zijn de koninginnen van de lach en zullen daarmee doorgaan tot de dood ons scheidt.
Onze lach, die gemiddeld 10 uur per dag door het omniversum schalt leidde geregeld tot grote ergernis van menig wereldburger maar wij stellen dat als je niet kunt waarderen dat twee jong volwassen vrouwen hun dagelijkse portie lach en plein public verorberen je gewoon een kutleven hebt.
Lach is gezond mensen! Eet meer lach!
Bedankt voor het lezen, tot woensdag!
In het bijzonder wil ik nog even bedanken:
- Jolien, ontmoet in Bangkok - februari 2011
Liet ons zien hoe je low budget reist. - Viola and Sofie, ontmoet in Bangkok - februari 2011
Hielden ons gedurende 3 weken Thailand gezelschap inclusief een hoop lol. - Hendar & Kurnia, ontmoet in Pangandaran - maart 2011
Leerden ons surfen, lieten ons Indonesie zien en brachten ons overal waar we heen wilden. - Chris, ontmoet in de bus tussen Alice Springs & Darwin - mei 2011
Zorgde ervoor dat de tijd in de bus vloog en onze buikspieren een stukje strakker werden. - Jan & Frank, ontmoet in Cairns - mei 2011
Gaven ons een warm welkom in onze kamer en zorgden voor een onvergetelijke tijd in Cairns.
Frank krijgt nog een extra schouderklopje voor het besturen van de camper gedurende de eerste week. - Teun & Nienke, ontmoet in Haarlem - september 2009
Namen Double Trouble twee weken in huis, legden ons in de watten en werden uitgeroepen tot gastouders van het jaar. - Isabeau & Maarten, ontmoet in Melbourne - juli 2011
Voor de gezelligheid tijdens onze laatste dagen en Maarten in het bijzonder voor het feit dat we in zijn kot mochten verblijven gedurende de tijd dat onze dorm geteisterd werd door drie 27-jarige, puberende, naar chickenfarm meurende, jochies uit Groot Britanie. - Mutti en de enige echte Vaatwascombinatie (Voor buitenstaanders: mijn ouders), ontmoet in mijn moeders buik - ergens rond november 1987
Zaten gedurende vijf maanden achter een laptop aan de andere kant van de wereld maar misschien wel dichterbij dan ooit.
- ...Ruby, ontmoet in Haarlem - september 2005
Was mijn thuis voor de afgelopen vijf maanden. Mijn thuis waar ik naartoe kon rennen als dat nodig was of uit kon vluchten als ik even alleen moest zijn.
- comments
leny Allard Voor de laatste keer achter de laptop om een reactie op jullie reis te geven! Fijn dat jullie reis een hoogtepunt was in jullie leven! Fijn dat ik jullie Woensdag weer in mijn armen mag sluiten. Jullie hebben laten zien dat jullie dit samen kunnen! De reis naar zelfstandigheid is gelukt! Kom nu maar naat de appeltaart,de rode kool met Mutti''s gehaktballen en natuurlijk een vers gebakken Waldkornbrood! Tot snel kanjers!
Verena Hoi Maaike, Ook ik begin met een cliche "wat is de tijd toch snel gegaan". Wat een geweldige berichten heb ik van je mogen lezen echt enorm leuk om allemaal te lezen. Tot gauw ik hoop je snel even te zien op de AOA. Liefs van Verena
Francis Hoi Maaike, nou het zit er dus (bijna) op! Ik heb met heeeel veel plezier je reisverhalen gelezen, vooral ook omdat je op een hele leuke, bijzondere manier schrijft!!! Goede terugreis en ik hoop je snel weer te zien (op de AOA of in de kroeg). Tot snel, X Francis