Hola!

Het is 16 juli en het is al weer tijd voor de laatste update......, ditmaal vanuit zonnig Cuzco in Peru. Wat aan het begin nog heel erg ver weg leek, namelijk de laatste fietsdag en het eind van deze prachtige reis, is nu al weer realiteit geworden. Vanaf volgende week is het dus weer gewoon hallo in plaats van hola!

Ruim een week geleden, maandag 8 juli hebben we voor het laatst de trappers rondgemaald en zijn we Cuzco, ons eindstation, binnengereden. Na in totaal 91 fietsdagen is de teller stil blijven staan op 6700 km. De laatste fietsweken tussen La Paz en Cuzco hebben wederom veel moois opgeleverd. Zo hebben we nagenoeg het gehele lago Titicaca gezien, hebben we vanuit Copacabana een bezoek gebracht aan isla del sol, hebben we een duik genomen in baño thermales en hebben we onderweg vele prachtige koloniale kerken en schitterende ruines uit de tijd van de Incas, de Aymaras en de Tiwanakus (oftewel oud (-:) voorbij zien komen. Linda is gedurende deze periode helaas wel enkele dagen ziek geweest, maar gelukkig is ze hier, met behulp van onze eigen huisapotheek, snel van hersteld.

Nadat we La Paz zijn uitgeklommen voerde de route in eerste instantie naar lago Titicaca. Bij het meer aangekomen, hebben we via de noord-oost zijde bijne driekwart van het meer gerond. Hierbij werden we bij tijd en wijle getrakteerd op hobbelige wegen en steile klimmen (ondanks dat bij navraag de weg todo plano oftwel vlak zou moeten zijn.....). Gelukkig waren de uitzichten ook prachtig! Halverwege het meer reden we tegen de grens tussen Bolivia en Peru aan. Althans de Bolivianen hebben in het laatste dorp een grenspost neergezet. De Peruanen zijn echter blijkbaar een andere mening toegedaan over deze grens, want daar was in geen velden of wegen een grenspost te bekennen. Overigens waren er wel erg gastvrije Peruaanse carabinieros die ons zelfs trakteerden op een heerlijke lunch.

Door het ontbreken van een Peruaanse grenspost waren we genoodzaakt om naar Puno te fietsen om daar bij de immigracion de benodigde stempels op te halen. Na twee rustdagen in Puno vervolgden we onze weg richting Cuzco. Onderweg lag het dak van onze tour, passo Abre de la Raya op 4335m. Vanaf daar lieten we de droge altiplano achter ons en zijn we langzamerhand de groene, prachtige omgeving rond Cuzco ingedaald. Na een korte stop in Pisac zijn we hier dus ruim een week geleden aangekomen.

Zoals op de foto´s te zien is, hebben we in de laatste weken onze verzameling inheemse diersoorten ook nog uitgebreid. Daarnaast was het in dit gebied, dat wederom wordt gedomineerd door landbouw en veeteelt, naast de weg een bonte verzameling van varkens, schapen, llama´s, koeien, paarden, ezels, honden en alpaca´s. Naast de prachtige omgeving zorgt dit altijd voor de nodige afwisseling. Tevens hebben we onderweg weer interessante manieren gezien waarop dieren vervoerd kunnen worden. Nadat we in Patagonie al 10 schapen op de rug gelegen in de achterbak van een pick-up hadden gespot, zagen we nu 2 schapen op de stoep liggen, die met de poten bij elkaar gebonden lagen te wachten op een ritje boven op de dak van een bus. Tevens zijn we schapen tegengekomen die meer op stand reizen. In Bolivia stonden we langs de weg rustig een mueslireep weg te kauwen toen een taxi vlak voor onze neus stopte. Eerst stapten 2 mensen uit. Daarna ging de achterklep open en stapten 2 grote schapen uit de achterbak (-:. Het leek ons wel een leuk experiment om in Nederlands eens met 2 schapen langs de weg te gaan staan, eens kijken of een taxi chauffeur ons wil meenemen...........

De afgelopen week hebben we ons vermaakt in Cuzco en rondom toeristische attractie nummer 1 in zuid-Amerika, Machu Picchu. In Cuzco verblijven we in een hostel dat ook erg in trek is bij fietsers. Erg leuk om de reis op deze manier af te sluiten, omringd door soortgenoten (-: Voor de laatste keer alle mooie ervaringen horen en informatie over routes uitwisselen. Samen met een Duits fietskoppel (fietsen van Alaska naar Ushuaia) en een fietsende Fransman (fietst de gehele wereld rond) hebben we Machu Picchu bezocht. Erg leuk en bovendien schitterend! Ook hebben we een bezoek gebracht aan de zoutpannen, stammend uit de inka-tijd, die nu nog steeds actief gebruikt worden voor het winnen van zout. De fietsen hebben we gedurende deze trip thuis gelaten. Vergezeld van vele andere toeristen hebben we via bus, trein, taxi en te voet de attracties bezocht.

De andere fietsers trekken nu allemaal weer verder. Voor ons zit het er, voor deze reis, nu echter op. De fietsen zijn inmiddels weer ingepakt, klaar voor de terugreis. Morgen staat de eerste etappe via Lima naar Buenos Aires op het programma. Vrijdag vliegen we door naar Londen en Amsterdam. We hopen dit keer niet weer op de jumpseats terecht te komen (-: Komend weekend zijn we dan weer terug in Nederland.

Nogmaals veel dank voor het volgen van onze reis via de blog en voor alle leuke reacties en hasta luego en Holanda!

Ciao en tot snel!!