Buenos dias! Todo bien? Ik ben weer terug in San Jose, alleen dit keer. Irene heb ik helaas moeten achter laten in Quepos (Manuel Antonio) at absoluut niet makkelijk was na een hele leuke tijd samen!

De vorige keer dat ik schreef waren we net in Panama geweest, daarna zijn we naar Monteverde gegaan. Een hele mooie plek in de bergen dus een heel andere omgeving dan dat we gewend waren, veel kouder (sorry, het woord koud is misschien een beetje ongepast vergeleken met nederland, maar het was fris voor costaricaanse termen) . Toen we aankwamen in het hostel in Monteverde was net het nieuws uit Japan op tv, we waren heel erg geschrokken en vonden het heel erg voor alle mensen in Japan. Ook werd er gezegd dat de tsunami rond vier uur de Pacifische kust in Costa Rica zou bereiken. Wij zaten gelukkig in de bergen en waren blij dat we niet eerder al naar de pacifische kust waren gegaan. Rond vier uur bleek dat er gelukkig niets aan de hand was.
De volgende dag hebben we een ATV gehuurd (ook wel quad of fourwheeler genoemd). We hadden die dingen al veel rond ien rijden en we maakten steeds grapjes over hoe stoer het zou zijn als we er een zouden huren. In Monteverde agen we ineens die poster hangen en besloten we het ook echt te doen. Irene heeft gereden, iets wat nog vrij moeilijk was, maar ze deed heel goed (op een kleien aanrijding met de berm na) . Op een gegeven moment lag er een enorme slang op de weg, dus Irene echt met vol gas er langs, ik was toen banger voor onze snelheid dan voor die slang!

Na Monteverde besloten we naar Montezuma te gaan. We pakten een bus naar Puntarenas en vanaf daar een boot naar het schiereiland in de pacifische oceaan. De eerste nacht hadden we echt het meest smerige hostel ooit, de kamer was heel klein en benauwd, de douche kon niet op slot en overal zat schimmel en muggen, de keuken stonk naar dode dingen en er was geen licht. Het was abslotuut een interessante ervaring.
De volgende dag besloten we een ander hostel te zoeken, we kwamen bij een heel erg leuke plek. De eigenaresse was pas 24 jaar oud, en deed het echt super goed. We aten met z'n alle en deden spelletjes, was heel erg gezellig.
In Montezuma hebben we super mooie watervallen gezien, het was een mooie wandeling om er te komen, soms moest je echt heel steil naar boven of benedem hiken, wat vrij eng was. Maar de watervallen waren heel erg mooi, en we zijn van en kleine waterval ook afgesprongen. Sommige mensen sprongen zelfs van die van 15 meter!

Na Montezuma gingen we naar Santa Theresa, een plaatjes er niet ver vandaan. We sliepen in het leukste hostel ooit, Tranquilo. Allemaal leuke mensen, en fijne kamers. Ik heb er drie dagen gesurft, de eerste dag op het board van een meisje dat we kenden uit Puerto Viejo, en daarna konden we voor 24 uur een board huren. Iedereen zei dat de ochtenden het mooist waren, dus we zijn toen net als een hoop andere surfers elke ochtend deden om 6.00 opgestaan en hebben heerlijk gesurft in de ochtendglorie. Ook al surf ik nog niet o goed, ik heb er heel veel plezier in en dat is het belangrijkste!
Het liefst had ik nog een maand in Santa Theresa gebleven maar we hadden nog maar twee nachtjes voordat ik naar San Jose moest dus besloten we naar Manuel Antonio te gaan, daar gaat Irene haar duikcursus doen en het leek mij ook leuk de plek nog te zien. Na een lange reis kwamen we aan in Quepos, een vlakbij gelegen (iets goedkoper) dorpje en besloten we daar een hostel te nemen. Heel toevallig bleek dat het hostel te zijn waar Irene ook verblijfttijdens haar duikcursus.
In Manuel Antonio hebben we het nationale park bezocht en hebben we eindelijk een tucan gezien! Ik had verwacht dat hij veel groter was mar dat viel een beetje tegen. Ook zijn we die avond voor de laatste keer samen uit geweest. De volgende ochtend hebben we lekker in het zwembad bij het hostel gelegen (ik weet het, een beetje raar een backpackershostel met zwembad maar wij waren er erg blij mee) en daarna moest ik de bus pakken naar San Jose.

Alleen toen bleken er ineens geen tickets meer te zijn voor alle bussen de hele dag. Ik was een beetje gestresst geworden omdat ik bang was dat ik niet meer op tijd zou komen voor mn vlucht. Toen we naar het busstation liepen om te vragen of ik alsnog in de bus van 2 uur mee kon, vertelde een man ons ineens dat er nog een andere bus naar San Jose nú vertrok. Dus ik besloot die bus te pakken en heb heel snel mn spullen erin gelegd. Daardoor was het wel ineens een beetje een abrubt afscheid met Irene helaas...

In de bus besefte ik me pas goed dat ik nu echt op mezelf aangewezen ben, iets wat heel spannend is maar ook erg leuk. Vanaf nu zal ik alles echt zelf moeten doen. Vanmiddag vertrekt mn vlucht naar Buenas Aires en ik heb er echt heel veel zin in! Hopelijk verloopt alles een beetje soepel.

Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs, Lena