Exploring Penang!

Etter aa snart ha stasjonert oss ei veka i byen George Town, e me vel klare for aa reisa vidare til den beromte Langkawi i morgo. Langkawi e sagt aa vera ei drommeoy, med avslappande atmosfaere og behageleg badetemp. Me har slengt ein skittentoyet til vask, og e down for aa komma oss vidare i morgo.

Paa mandag fekk me den sportye aanden over oss, og bestemte for aa bestiga fjellet paa oya, penang hill (830 skarve meter over havet). Med frisk mot sette me oss paa den private kollektiv transport bussen (det er et slags rivalleri her paa oya mellom den 'skikkelege' buss transporten, og eit privat firma som stikk pengane i lommo, skumle greier) Anyways, so kom me oss te Botanical garden, som var vaart utgangspunkt for hiken vaar. Her moette me paa ei kjekk jenta fraa germany, som overtalte oss til aa fiksa visumet til thailand her i penang. (kjem tilbake til) Paa vegen moette me ein ven og vakker engelsk mann, som saag hardt medteken ut, og daa me spurde han om turen opp, rista han motlaus paa hovudet og svarte med ein proper overhoffeleg aksent: No, indeed, that was hell of a hike(!) Me vart litt overrumpla, og daa han fortalte at han snudde etter 1 km visste me ikkje om me skulle le eller grina. Me tusla oppover paa den ASFALTERTE vegen, og daa me inntok habitatet til ein gjeng apekattar. Me vart ein turistattraksjon for dyra. Som me var ein sjeldan art, studerte dei oss noye, pitla borti, tusla etter og bokstavleg talt apa etter oss. Litt fornerma kom me oss vidare oppover. 5 svette km seinare naadde me toppen og utsikta var flott! Sletne som me var, tusla me likevel vidare for aa faa ei velfortent panorama utsikt, men alt me fann var lokale guttar hoge paa lim. Ja, saann kan det gaa. Cabelcaren me eigentleg skulle ta ned att, fann me ut hadde staatt i 6mnd, og daa me innsaag at me maatte gaa ned at sank humoret og knekkebrodet vrei seg i magen. Hengslente og puslete tok me oss nedover, daa ein bil rulla forbi oss. Desperate som me saag ut, stoppa bilen og me fekk skyss av denne kjekke 61 aar gamle dama og ned til byen. Ho var absolutt adoreble, og ho syns so synd i oss, men daa ho nemde hudfargen vaar(like a lobster) vart me litt fornerma (den e meir brun asso). Uansett var me kjempe heldige og turen var ein kjempe opplevelse!:D

Dagen i gaar var skikkeleg fikse dag. Thailand har komme paa mange rare reglar og idear om aa faa turistar til landet etter det lille 'uhellet' i Bangkok paa flyplassen. Dermed fungerer det saann at om du kjorer buss inn i landet eller ferje faar du berre 15 dagar visum, enn om du flyr faar du 30 dagar. Dette er for aa faa folk til aa fly igjen. Me derimot som lever paa strengt(haha) budsjett fann ut at me skulle bussan fraa satun til phuket mellom jul og nyttaar. So daa maatte me ta oss eit besok paa den thailanske ambassaden. Her vart me moett av kjekke thaigutter i uniform, som hysja paa oss naar me lo(flaut) ja, me e litt hoglytte.. Etter aa faatt pruta taxien ned eit par kroner tok me turen til ferje sentralen kor me igjen fyrte av litt (mykje) peng. Etter aa ha henta visumet paa den fancye thailanske amassaden trykte me i oss altfor sterk indisk fried rice, med nyyyyydeleg naan og ice coofee til:D Paa vaar LAAANGE gaatur heimover saag me tilfeldigvis ei frisorsjappa. Etter mykje om og men sat me plutseg i kvar vaar frisorstol innmassert i shampoo. Dette var noko anna enn heima ja. Brutal hodemassasje(men og behageleg), kinesisk te, og to lerlinga som ikkje sjonte engelsk, lot me sjebnen falla i deira hender. Etter vel to timar kom lene ut igjen me ein asiatisk guttesveis og Hilde hadde skabbete og EKSTREMT flatt haar. Trur nok det var forste gongen dei hadde teke i skandinavisk haar. Ikkje til vaar fordel.. Men da e haar, da veks ut att! haha Opplevelse!

Yea, me beveger oss vidare, og skal no ut av byen, noko som blir fantastisk. E vaattte temmeleg ukontrollert kjoring, eksos, folksamme mengder.. Me gler oss til aa komma oss til ei ode oy, cause we're worth it. Take care guyes!;) snakkes!