"Bula Bula everybody!!..."get you're belongings and get ready for disembarking! repeat..repeat... og repeat.. den strofa gjekk igjen og igjen eit par gonger i lopet av veka. Saa langt augo kunne sjaa var det idyllisk strander paa idylliske oier, og palmar som sveiva behageleg i bakgrunnen medan hammock'en svinga i ein komfortabelt tempo. Stress er eit ord Fiji aldri har hoirt om og "Fiji time" har faatt ein ny meining.

Fyrst av alt, for ei veka! Me sit her no og tenker tilbake paa alt me har opplevd og mange kjekke folk som har entra livet vaart. Ein drope av alt maa me nok dela med dekan, men "what happens in Fiji, stays in Fiji" (bortsett fraa ein del morsomme leikar og dansar me kjem til aa dela med dekan naar me kjem heim, let's do the bula dance!)

Me flydde ut fraa Brisbane, og trudde me var direkte paa veg til Nadi, Fiji, daa me saag at flyet snudde(og lagde nokre rare lydar). Plutseleg flydde me skremmande laagt og nerma oss surfers paradise med alle dei hoge bygningane. Panikken slo Hilde, der ho sat med tryne klistra til vindauga og superanalysering av alle rundt seg(kor e terroristen?!) Daa me var i hogde med alle bygningane, rann svetten fraa panno og Hilde gjekk inn for nodlandings posisjon. Lene var for opptatt med aa fila neglene paa dette tidspunktet, men var framleis litt nyskjerring paa ka so skjedde. MEN. Det som Hilde trudde var ein terroristhandling/krasj, viste seg aa vera ein mellomlanding som INGEN hadde sagt noko om paa forehand, so det var ikkje berre Hilde som satt og svetta. Puh..

Me kom oss ikkje til Nadi for utpaa kvelden og det blei ein del tull med transporten vaar/hostell/pakka vaar. Ingen henta oss grunna bytting av fly fraa vaar side, og det endte med at me blei sendt rundt i taxi til langt paa natt til me endeleg fann fram. Med null cash i lomma vart me litt skremde daa taxi sjoforen klikka. Med ei ekta BULA(hula) dama i ryggen(elle eigentleg i fronten) skjelte ho ut taxi sjoforen, skylte paa nokon andre og me fekk endeleg lagt oss i insektsparken/soverommet.

Med soloppgang vakna me, med eit par kloande bulkar paa kroppen. Etter ein ekta gneten frokost der me maatte velja mellom kaffi eller juice tokme oss til havna der baaten tuk tuka ut fraa. Signal gul, speed boat med hula hula musikk og air-condition venta paa oss. Me sette oss paa og gjorde oss klare for AWSOME ADVENTURES!

Fyrste dagen sat me paa denne flytande saken i 5 timar og nytte alt so heite av fiji natur, blaatt hav, vind i haaret, solkrem i ansiktet og engelskmenn. Daa me kom til vaar fyrste destinasjon blei me moett av Bula damer som song og ropte, lo og skraalte og onskte oss hjartlege velkomne. Omgivelsane paa Coral view var super idylliske og tatt ut fraa eit reisemagasin. Krystallblaatt hav, venlege folk, palmar med hammockar sveiande/lokkande under, god mat og ikkje minst underhaldning. Hakesleppet datt litt lengre ned daa me kom oss opp paa utsiktstoppen eit par timar seinare og blei moett av spektakuler natur so langt auga kunne naa. WOW! big WOW! Underhaldningen fyrste dagen bestod av at me maatte laga oss hatt, noko som resulterte i at me begge vart veldig kreative. Blad blei fletta, straa roska ut fraa bakken og kreativiteten vekka til live. Kvelden gjekk med til BULA vrikking for Hilde sin del, og moteshow/catwalk running med 80 talls moves for lene. Dagen derpaa laante me oss kajakk med eit norsk par me blei kjende med kvelden for. Me padla ut til ein "blue lagoon" der me snorkla og blei kjende med nemo og alle vennane hans. Hilde har for tide faatt veldig daarleg horsel for tide(litt for mykje saltvatn) og daa lene skulle gjere hilde oppmerksom paa at nemo var i nerheita blei dette ei STOR misforstaaing. "Hilde, der e nemo:)" Hilde skjerer ein grimase, hoppar paa lene, drar ho under(ned i korallene) og skriker ukontrollert medan drukningen paagjekk. Lene derimot, skjonner lite av denne reaksjonen med tanke paa stakkars nemo og ho endleg naar overflata, svommer hilde febrilsk innover mot land. "pust, pes, pust, ka skjer hilde? vil du ikkje sjaa nemo?" " HEEEEEEEEEEEEEE? Nemo? eg trudde da va hai du sa!...... Henne e nemo?"uskyldig aniskt, og speed svomming gaar over til plasking.. Etter aa ha studert nemo ein stund fann Hilde ut at ho nett skulle stikka fingren borti for aa sjaa reaksjonen til den stakkars fisken. Fisken som hadde faatt oydelagt alt som heiter ettermiddagsro bestemte seg for aa svara tilbake med skarpe tenner og eit ekta jafs. Lene fann ut at dette var karma.

Turen gjekk no vidare og me blei igjen henta av den gule fisken som tok oss til wanna taki. Lite visste me at wanna taki var eit cruise skip/baat/yacht og dette var vaar heim for ei natt. Snorkling blei igjen utfort og denne gongen saag lene hai! Hilde derimot fikla med maska i overflata(som lak!) og fekk ikkje med seg dette spektakulere dyret.(kanskje like greit) Om kvelden blei det servert god mat og underhaldningen bestod her av crab race og sporrekonkuranse der team norway gjekk dunken. Nokre timar seinare joina me 3 skotske mannabein og spelte kort, leikte leikar og fekk testa den lokale drinken/drikane. Det var absolutt morro, og ukontrollerte magerykningar/latteranfall oppstod. What a night.. in wanna taki..

KUATA! Mingling med lokale fiji'anarar blei resultat av dette opphaldet. Me var vel 13 turistar paa oia, og resten hula bula folk. Me budde i ein liten kosleg landsby og dagane gjekk her med til intens soling(noko me e ekstremt daarleg paa, "eg orke ikkje meir lene")langeturar paa stranda og middag under solnedgang. Mat e stikkordet paa denne plassen, eller kanskje heller diett. Etter aa ha faatt servert rikeleg med god mat dei andre plassane fekk me her eit problem. Lite peng resulterte i sult, men me overlevde. Roleg oi, frekke bula moves av ein fiji mann med blomst i hogre oira( betyr at han va singel), bonfire og 4 stjerneskudd.

Siste oia var South Sea, og her koste me oss maks! Ei lite oi der det tok 5 min aa tusla rundt, 1 gravemaskin, 1 hus, 1 pool, 2 stykke kanadarar, mange engelskmenn, eit par tyskarar paa 14 aar og oss. Dette var eit kjempe opphald der me benytta oss godt av gratis aktivitetar som kajakk, snorkling og volleyball. Volleyballturnering med fiji lokale folk paagjekk fleire gonger om dagen og me deltok. ABSOLUTT morro!

Fiji er blitt sett og opplevd paa ei veka, huda metta av sololja og sticky saltvatn, haaret skreik etter aa bli vaska med shampoo etter ei veka, og eit mysterisk utslett paa bein og armar(bed bugs?.....) Me forlot paradis med mange gode minner, morsomme folk og gode historiar aa fortella barnebarn.

No e me klare for L.A ekta hollywood sightseeing, og etter det Guetamala city der me faar ein ny reisebuddy!

BULA BULA! (for dei som ikkje veit det saa betyr det god helse og alt godt!) vanaka!