De tweede dag in Dubai ben ik op identieke wijze begonnen als de voorgaande. Weer in de Metro gestapt bij Union en me vervolgens een flink eind laten meerijden tot de halte bij Emirates Mall. Daar heb ik even binnen gekeken, meer van het zelfde natuurlijk: want enorm groot dus.

Na koffie en lunch heb ik voor ca. 5 euro een taxi genomen richting het strand om daar een kijkje te nemen bij de Burj el Arab, het 7 sterrenhotel dat met een loopbrug verbonden is met het vaste land. Om er in te komen is bijna schier onbetaalbaar, ik had ergens begrepen dat het je ruim 100 euro zou kosten om bovenin te komen om daar een drankje te scoren die dan wel door een privebutler naar je gebracht zou worden. Ik had dus besloten om dat maar niet te doen J

Ik had er eigenlijk wel op gerekend om wat plaatjes vanaf het strand te kunnen schieten. Ook dat viel tegen omdat het in elk van geval vrij dichtbij bewaakt en beveiligd was. Van de andere, de noordkant, lukte dat nog redelijk, alleen daar zat eigenlijk weer een schutting in beeld. Voordeel daarvan was wel weer dat ik ook voor het Jumeirah hotel langs kwam om op dat plekje te komen. Ook dat is groots en indrukwekkend en typerend voor Dubai waar men gewoon alles uit de grond stampt wat men maar wil. Ik heb in die omgeving in elk geval flink rond geslenterd, het geplande palmeiland had ik helaas geen tijd meer voor.

Na een maaltijd bij de plaatselijke Burgerking (mijn derde Internationale al dit jaar na Malmö en Kopenhagen, bedacht ik me) ben ik maar eens geslenterd naar wat het hoogtepunt van de dag zou moeten worden, het bezoek naar de Top van de Burj Khalifa, met 828 mtr het allerhoogste gebouw van de wereld op dit moment.

Het was 20.00 uur in de avond (en daar al donker) toen we via een gangenstelstel, waar een expositie was over alles wat met de bouw in aantal, materiaal en qua mensen te maken had, met een vd 10 allersnelste (ca 25 km/u) in een minuutje razendsnel omhoog gingen naar etage 124 op 452 mtr hoogte. Hier was een observatiedeck in de open lucht waar je vrij kon rondlopen en foto's nemen. Zeer indrukwekkend hoe alles zo minuscuul lijkt vanaf deze enorme hoogte. Een hoop prachtige foto's gemaakt en ben snel (tegen forse betaling) ook nog aantal keer op foto gekomen, heb alles meegekregen op USB stick en zal daar nog wel wat van laten zien in het fotoalbum.

Toen ik genoeg materiaal had ben ik maar eens gaan kijken hoe we verder naar boven konden komen, want ik wilde natuurlijk naar DE 882 mtr hoge top! Nou, dat ging dus mooi niet door, ik kon lullen met de suppoosten wat ik wilde, maar 'dit was de top' volgens hun. Ik vertelde dat ik daar voor betaald had en wel wat verwachtte en zei dat ik in de Petronas Towers van Kuala Lumpur al hoger was geweest. Ze lulden er gewoon over heen en hadden het er maar steeds over dat we op de hoogste plek ter wereld waren. Ik werd bijna opstandig in mijn telleurstelling en moest steeds denken aan mijn karateleraar vroeger: "Ite hou je in, hou je in" Uiteindelijk vertelde een 'tulband' me dat we pas over 2 maanden naar het hoogste punt konden en nu 'slechts' tot 452 mtr.

Nog mopperend en nog steeds met een 'gezicht als een oorwurm' nam ik de metro terug naar het hotel. Ik vond dit echt een enorme teleurstelling, ik was speciaal hier naar toe gekomen voor 'het hoogste punt' en ben amper tot de helft geweest. Niet dat ik er wat aan kon doen hoor, maar voel(de) me een enorme 'loser' Welja de frustratie zal wel weg ebben, maar de Arabieren vertrouw ik niet meer. Ook twee eerdere ervaringen (bij aankomst op het vliegveld stond ik op hun aanwijzingen een half uur op de verkeerde plek op mijn bagage te wachten, de andere ben ik nu even kwijt) hadden mijn mening al gekleurd.

Volgende update komt uit Australie waar ik vandaag al aangekomen ben en samen met Jasper en Paulien Brisbane heb verkend..