Chiang Rai - Golden Triangle - Chiang Khong - Luang Namtha

Vroeg in de morgen op zondag 24 maart stonden we al naast ons bed. Om 05:30 uur hadden we de bus naar Chiang Rai. De weg met belachelijk veel bochten stond als eerst op het programma en op het einde van de rit vond de chauffeur het nodig om heel hard te gaan rijden. Niemand heeft ons ingehaald, wij alleen anderen, dus dat wil wat zeggen. Aangekomen in Chiang Rai om 11:45 uur, heeft een tuk tuk ons naar het hotel gebracht, wat achteraf ook makkelijk te lopen was.
Het Baanbaramee Guesthouse waar we verbleven was super goed, schoon, modern en vriendelijk personeel. De gastvrouw heeft ons veel informatie gegeven over de stad en een vervolg naar Laos.
Deze dag hebben we een middagdutje gedaan en zijn we in de avond naar de Sunday Market gelopen en hebben we daar wat gegeten. En jullie raden nooit wat ik daar gegeten heb (tenzij je het al op Facebook hebt gezien)... Een sprinkhaan en een worm!! Ja Kirby heeft insecten gegeten, en hoe het was? De sprinkhaan was goed te doen. Ik keek hem nog even recht in zijn ogen aan voordat hij m'n warme mond in ging, moet ik dit doen? Ik vond het een try before you die en vond het een to do ding voor als je op reis gaat in Azië. De Thaise vrouw van het kraampje stopte hem eerst in haar mond, dus ik kan hem helemaal opeten? Nee je hoeft hem niet te ontleden. En daar ging die tussen m'n tanden. Hij was lekker knapperig, ik kan niet echt uitleggen waar het naar smaakte maar het was echt niet vies. Gewoon een lekkere bite. Ik kan me het dan alleen niet voorstellen om lekker, net als de bevolking, een zakje sprinkhanen de kopen. Ik hou het dan wel bij chips ofzo. Een aantal kraampjes verder kwam ik weer insecten tegen. De eerste keer had ik alleen de sprinkhaan aangedurfd, maar nu ik toch al bezig was, waarom dan niet een worm proberen? Die was niet voor herhaling vatbaar! Dat was vies.. De structuur was raar, gewoon zoals je je voorstelt bij een worm en de ingewanden vlogen in het rondte bij het doorbijten van de worm. Wat een details hè haha, ach ik heb het geprobeerd! Wie weet wat ik nog meer durf te proeven. De schorpioen en kakkerlak enzo laat ik alleen liever nog even liggen.
Daarna kwamen we op een plein uit waar er live muziek was en de lokale mensen er vrolijk op los danste met voor elk nummer een eigen dans. Erg leuk om te zien.

De volgende dag, maandag, zijn we met de bus naar de White Tempel gegaan. Deze tempel bestaat nog maar sinds 1990 en is door een bekende ontwerper ontworpen. De tempel is gratis te bezoeken en is helemaal zwart! Haha nee, wit natuurlijk. De tempel was erg mooi!
In de avond hebben we gegeten bij de food market, een plein waar je van alles kunt eten. Daar hebben we lekker rijst op met loempia's en gefrituurde kip (deed me denken aan milanesa).

Dinsdag zijn we op tijd opgestaan om met een minibus naar de Golden Triangle te gaan. Dit is het 3 landen punt waar je naast Thailand, ook Myanmar (Birma) en Laos kunt zien. Helaas kan je niet heel ver kijken omdat de lucht zo grijs en dicht zit, wel een beetje jammer. We zijn hier ook nog naar het Opium Museum gegaan. Opium was voor 1966 één van de belangrijkste producten van Birma. Je zag in het museum hoe ze het roken, verbouwen en mee omgaan. Ook zag je wat informatie over de verschillen stammen. En nu weet ik zeker dat het verhaal van de tijger met de longnecks waar is. Om de 3 jaar krijgen ze nieuwe ringen en ze stoppen ermee als ze 25 jaar of getrouwd zijn. Hierna was ons plan om naar Laos te gaan. We hadden de dag ervoor bij verschillende bureau's en het busstation gevraagd of het mogelijk was vanaf de Golden Triangle naar Chiang Khong te gaan, waar je de grens over kunti naar Laos en daar ook een visum kan halen. Ja dat kon. Nou, na een aantal keer vragen daar werden we nog niet veel wijzer. Volgens mij begrepen ze ons niet echt en als ik hun goed begrepen heb ging de volgende bus pas de volgende dag en kostte een taxi 1000 bath. Een optie was om voor een stuk minder eerst naar een ander plaatsje te gaan en vanuit daar naar Chiang Khong te gaan, alleen reed daar weer na 14:00 uur geen bus. We besloten om maar terug te gaan naar Chiang Rai, waar we de 2 dagen daarvoor hadden verbleven. De rit daarheen was maar 50 bath (2 uur) en er gingen veel meer bussen vanaf daar naar Chiang Kong voor geen belachelijke prijs. Alleen voor niets gesjouwd met onze backpack bij de Golden Triangle, een lange busrit extra en een dag langer in Thailand.
Helaas kwamen we te laat aan in Chiang Khong om de grens over te gaan en was het een beter idee om hier een nacht te slapen. We hebben ons door een tuk tuk naar een voor ons onbekend guesthouse laten brengen, de eerste keer dat we zonder een reservering of vooronderzoek ergens aankwamen.

Na de nacht in Chiang Khong zijn we woensdag 27 maart naar de grensovergang gelopen, waar we slechts nog een rivier verwijderd waren van Laos, we konden Laos dus al zien vanaf Thailand (we keken er zelfs op vanaf ons hotelkamer).
We pakten de boot voor 30 seconden en daar waren we dan: in Laos! Maar dat was iets te mooi om waar te zijn... Ik gaf me paspoort bij de grens om een visum te krijgen, kreeg ik te horen dat we hadden moeten uitstempelen in Thailand. s***, vergeten! Haha hoe stom. Er zat dus niks anders op om terug te gaan naar Thailand met de boot.
We besloten dat ik eerst zou gaan zodat Debby bij de tassen kon blijven. Ik had nog geprobeerd om ook voor Debby uit te stempelen, maar dat kon natuurlijk alleen maar persoonlijk. Na mij moest Debby dus nog heen en weer naar Thailand en net als ik had ze gesmeekt gratis over te mogen. De oversteek kostte namelijk 40 bath per keer. Het was ons beide gelukt om gratis over te gaan, met wat moeite.
Toen Debby in Thailand was en ik in Laos (grappig hè), had ik m'n paspoort ondertussen al afgeven voor m'n visum. Achter het loket zat een man behoorlijk met me te flirten. Of ik niet daar een dag kon blijven, dat ik zo mooi was en dat die van me hield. Nee ik blijf niet. Of ik dan alsjeblieft terug wilde komen. Nee ook niet.
Na de grensformaliteiten hebben we lekker wat gegeten en gewacht op de minibus naar Luang Namtha.
Hier kwamen we in de avond aan. Dit was niet zo'n grote plek en bestond eigenlijk maar uit een lange straat met een kleine nightmarket waar we goedkoop en lekker nasi hebben gegeten.

Donderdag de 28e stonden we alweer vroeg naast ons bed om een 2-daagse trekking te gaan doen. Die begon met een korte rit naar een markt. De vieste markt die ik tot nu toe had gezien, ten minste, die indruk kreeg ik bij het zien van de afdeling vlees, waar stukken vlees kriskras op toonbanken lagen, niet te vergeten de varkens? poten en de zwerfhonden die daar rustig rondliepen. Onze 2 gidsen sloegen wat eten in voor ons en daarna zijn we afgezet bij een rivier die we over moesten steken waarna onze trek begon. En wat voor een!
De eerste dag hebben we 6 uur gelopen over bijna 9 km. We hebben alleen maar heuvels op en af (vooral op) gewandeld. Stel je voor, je rijdt langs de hoge bergen hier in Laos en hebt een prachtig uitzicht over de groene bergen. Daar liepen wij tot aan de top! Gelukkig hadden we na een hoop zweten in deze hitte een prachtig uitzicht. We hadden deze dag een lunch in de jungle. Er kwam rijst op tafel, verschillende groenten en fruit en vis. Het tafelkleed bestond uit bladeren en eten deden we met onze handen. Ik heb wel van alles geproefd, maar niet alles viel in de smaak. Ook onderweg heeft onze gids ons verschillende dingen laten proeven en zien. Zoals medicijnen voor je oog of voor malaria.
Na de lunch hebben we onszelf geschminkt met as, ik had een mooie snor. En de gidsen versierden nog wat bamboe stokken.
We reisden met de 2 lokale gidsen, een stel uit Engeland en een man uit Korea.
Aan het einde van de eerste dag kwamen we aan bij een klein dorpje van de Khamu stam (allemaal huisjes van bamboe). Dit werd ons verblijf voor de komende nacht. We mochten dus slapen bij de lokale bevolking, een unieke ervaring! We hebben ons eerst gewassen in de rivier en zijn daarna bij ons huisje van bamboe gaan zitten. Daar kwamen allerlei kinderen bij ons aan de tafel zitten. Het stel uit Engeland had kleur- en leesboeken meegenomen voor de kinderen die ze eerder in Laos hadden gekocht. De kinderen waren er erg blij mee en ik genoot van hun blije gezichten. Er bleven later een paar kinderen over waar we spelletjes mee hebben gedaan. Zoals steen papier schaar en een spel waarbij je een steen in de lucht gooit en de anderen die op de grond liggen nog probeert op te pakken.
Het was erg leuk om zo met de kinderen te spelen, ook al spreek je niet dezelfde taal, met kinderen kun je altijd wel spelen.
Daarna werd het eten voor ons op tafel gezet: rijst, pompoen prutje, bonen en tomaten prutje. Was erg lekker! Na het eten werd er een dans voor ons opgevoerd en na de dans kregen we allemaal een armbandje om die ons geluk zou brengen als we later weer terug zouden komen naar hun dorp.
In de nacht hebben we op dunne matjes geslapen met klamboes boven ons. De volgende ochtend kregen we ontbijt: croissants, chocoladebroodjes, pannenkoeken... Haha nee rijst natuurlijk!
Daarna trokken we weer de jungle in. Deze dag wat meer breaks want het was echt warm en zwaar. Waar waren we aan begonnen? Ik heb nog geslingerd aan een tak van een boom.
De lunch deze tweede dag was erg bijzonder. De lunch werd voor ons gemaakt in een bamboe staaf, net uit de natuur gekapt natuurlijk. In de bamboe zat water uit de rivier en op het zelfgemaakte vuur werd dit water gekookt. Later bleek dus dat ze soep aan het maken waren met allerlei groenten erin (ook ingrediënten die ze net geplukt waren onderweg).
Ook hadden ze eieren geklutst in lege waterflessen en daarna in een kom van bladeren gegoten. Die bladeren werden aan de bovenkant dicht gemaakt als een zak en op het vuur gezet zodat het ei gaar werd.
De tafel werd weer gedekt met bladeren en er kwamen 2 halve bamboestammen op tafel te liggen, waar later de soep werd ingegoten. Daarna kwam de ei en natuurlijk weer rijst. De soep was lekker!
We aten met een lepel die gemaakt was door de gids van bladeren, erg grappig.
Na de unieke ervaring tijdens de lunch zijn we weer een stuk gaan lopen door de jungle waar we nog bij een kleine waterval aankwamen die niet zo veel voorstelde.
Bijna aan het einde van de wandeltocht moesten we vaak over kleine riviertjes heen stappen, waarop Debby nog zei dat ze liever niet haar schoenen nat wilde maken, toen er bijna geen mogelijkheid was droog over te steken. Nog geen 20 meter van de weg waar we werden opgepikt om weer terug te gaan, stapte Debby in een hele zachte diepe grond waarop haar schoenen dus helemaal onder de modder zaten, daar moesten we wel erg om lachen zo vlak voor het einde.
Het Engelse stel had nog een 3e dag en wij gingen samen met de Koreaanse man weer uitgeput terug naar het hotel.
We hebben 's avonds heerlijk genoten van een hamburger en een pizza.
De trip was erg zwaar door al dat lopen maar super uniek door al het plaatselijke eten en het slapen bij de lokale bevolking.

Zaterdag 30 maart namen we een minibus richting de volgende bestemming: Luang Prabang, een bekende backpackersstad.
Om 07:30 uur bracht een tuk tuk ons al naar het busstation waar het een uur en een kwartier duurde eerder we een keer wegreden.
Luang Prabang was maar 300 km verder, maar we hebben er tot 18:00 uur over gedaan om hier te komen. We hebben de hele dag in de bus gezeten over hobbelige, onderontwikkelde, bochtige wegen. De chauffeur heeft tot een paar keer toe bijna een gans van zijn leven beroofd en aan het einde van de rit kregen we ook nog eens een lekke band. Aangekomen in Luang Prabang werden we door een tuk tuk naar een nog onbekend hotel gebracht. Daar heb ik met pappa geskyped want die was jarig!

Zondag zijn we naar een ander hotel gegaan die een stuk goedkoper was. Daarna zijn we allerlei reisbureaus afgegaan en hebben we een dag olifantenkamp geboekt en een dag richting de grotten met buddha's en een bekende waterval.

In m'n fotoalbum van m'n blog staan nog een paar foto's van m'n telefoon.

Kusjes!