...weer veilig aangekomen in Calcutta.

De Andaman Eilanden hebben we (helaas) moeten verlaten. Wat is het daar mooi! Tien dagen geleden was onze vlucht naar Port Blair. Alles verliep volgens planning, het enige vervelende was de buik van Judith,
maar deze wist zich gelukkig snel te herstellen.

De eerste twee dagen zijn we in Port Blair gebleven en het hoofdeiland bekeken. De stad Port Blair was niet echt bijzonder en daarom besloten we om naar het eiland Havelock te gaan, wat door de Andaman Eilanden als toeristische trekpleister wordt ingericht en bekend is vanwege haar prachtige stranden.

Maar om op het eiland Havelock te komen, moet je een kaartje voor de boot zien te bemachtigen. Dit is echt een belevenis op zich: in India is het niet de gewoonte om in de rij te staan, laat staan om op je beurt te wachten. Ze wurmen zich met ze allen voor de opening van het loket ( zo'n gaatje met een diameter van 20 cm) en proberen daar zo lang mogelijk te blijven staan tot ze hun kaartje hebben bemachtigd. Degene welke niet voor het loket staan proberen daar in de tussen tijd te komen, erg interressant!
Dan komt ook nog eens het systeem van India om de hoek kijken. Dit houd in als je op je aanvraag formulier 1 ding vergeten of verkeert heb ingevult krijg je je formulier terug en moet je het aanpassen, en in de tussentijd proberen je plek voor het loket te behouden.
Het komt hier op neer: heb geduld en wees scherp. Een goede assertiviteitsoefening met als resultaat dat je heel blij bent met een kaartje voor een boot!

Na een bootreis van 2,5 uur waren we op onze bestemming. Havelock gaf ons direct een goed gevoel. Aangekomen bij onze slaapplaats, een rieten hutje waar je met ze tweeen + rugzakken net in past, gelijk ook info achterhalen voor een duikcursus. Na een toelichting van één van de instructeurs besloten we om een 4-daagse duikcursus te gaan doen.
Dit betekende de volgende dag om 8 uur 's ochtend achter de tv instructie films kijken en na elke film een vragenlijst in vullen en een test maken. In totaal waren het 5 films. Gelukkig was het strand nog geen honderd meter lopen, zodat we om 4 uur 's middags konden bijkomen in het heerlijke zeewater (30 graden!) om alle informatie te laten bezinken. 's avonds bij het diner nog een afsluitend examen maken, welke we allebei positief afronden, konden we ons gaan op maken voor 3 dagen in het water.

De eerste dag bestond uit veel oefeningen doen: onder water ademen, bril onderwater afzetten en het water er uit zien te krijgen (blijkt heel simpel te zijn), wat te doen als je onder water bent en je lucht is op (toch omhoogzwemmen) in totaal een 20-tal oefeningen moeten doen om dezelfde dag een eerste duik te maken. Wat een prachtige ervaring.

De tweede en derde dag bestonden uit het herhalen van wat oefeningen en twee duiken. De onderwaterwereld is echt prachtig. Octopussen, Napoleonvissen van 1,50 meter groot, barracuda's, zeesterren en natuurlijk koraal in alle kleuren!
Het duiken ging ons makkelijk af, dat kwam mede door onze goede instructeur Oli uit Frankrijk. Doordat we alle oefeningen goed hebben uitgevoerd en de duiken tot een goed einde hebben gebracht, hebben we uit eindelijk ons PADI Open Water certificaat gehaald! Joehoe!

Ondanks de vele tijd die wij in het water hebben doorgebracht was er ook nog wat tijd om het eiland te verkennen. Op een scooter over het eiland tuffen en genieten van de prachtige natuur en dat er nog niet veel toeristen op het eiland zijn. Lekker als enige op een strand liggen, om een paar uur later op de scooter weer verder te rijden. Wat een rust en schoonheid.

Het verbaast je daarom misschien niet dat wij met een beetje pijn in ons hart afscheid hebben moeten nemen van Havelock.

Vanavond gaan we met de trein naar Varanassi, een ritje van 14 uur. Wat we daarna gaan doen is ook voor ons nog een verrassing, maar daar brengen we jullie graag een volgende keer weer van op de hoogte!

Bedankt voor alle berichten via e-mail en het gastenboek! We zijn elke keer dat we inloggen weer benieuwd of er nieuwe berichten zijn! Een groet uit een indrukwekkend India!

Judith en Menke