Hallo lieve luitjes,

Jorine hier. Het is me weer gelukt om de computer te veroveren! Nathalie ligt nu wel vastgebonden op bed met een zakdoek in haar mond, maar dat is geheel in de stijl van het hostel waar we nu zijn; Hogwartz!!

Behalve de naam, en de bergkast die Gringottz heet, en wat kleine Harry Potter accentjes is het niet helemaal het Hogwartz uit de boeken (geen bewegende trappen of pratende schilderijen), maar wel erg leuk! Een gang die is omgetoverd tot badkamer, en een vliering in de eetkamer waarmee een heerlijk hoekje is gecreërd om met een boekje op de bank lekker weg te kruipen.

Heel gezellig hier in Dunedin dus, en we hebben zelfs een vast koffietentje, de 'Mazagran Espresso Bar'. Dunedin betekent trouwens 'klein Edinburgh', maar veel vergelijkingen met het echte Edinburgh heb ik niet gevonden, op een paar straatnamen na.

We voelen ons hier helemaal op ons gemak, en dat verklaart misschien ook waarom we het een beetje moeilijk vinden om afscheid te nemen van Nieuw-Zeeland. Tegen de tijd dat jullie dit lezen zijn wij namelijk alweer in Auckland, vanwaar we na een nachtje slapen naar Santiago vliegen op 'zwarte' donderdag, een heeéle lange dag; We vertrekken namelijk om half 5 's middags vanuit Auckland, en komen om 12 uur 's middags, nog steeds die donderdag, in Santiago aan. Daar blijven we dan éen nachtje, en dan vliegen we alweer door naar Lima! We hebben er ontzettend veel zin in, maar het is toch een beetje moeilijk afscheid nemen van.. onze boodschappentassen, peper & zout, en niet te vergeten onze kaasschaaf uit Australië. Wie weet of we die nog ooit terug gaan zien…

Gelukkig hebben we de afgelopen dagen nog wel veel leuke dingen gedaan. We hebben paardgereden over de weilanden in Te Anau. Nathalie heeft nog spierpijn van haar paard dat telkens opnieuw aangespoord moest worden. Ik heb zelf alleen maar hoeven zitten, en heb dus ook de nodige foto's gemaakt. (Wees maar niet bang papa, de foto's komen ook mee naar Ravenstein, dus houdt maar vast een avondje vrij). Verder zijn we nog naar de fjorden van Milford Sound gereden, waar we een bootcruise hebben gedaan. Onbeschrijflijk mooi was het weer, en de mistwolken gaven de toch al stijle fjorden net nog dat beetje extra (mysterieuze) karakter. De autorit ernaartoe was ook prachtig, en we zien er nu alweer tegenop om straks in Nederland weer tussen de geluidsschermen door, achter alle andere auto's, te moeten rijden. Maar gelukkig duurt dat nog een weekje of drie.

Via de Southern Scenic Route zijn we toen naar Dunedin gereden. Deze route viel een beetje tegen in vergelijking met wat we hier al gezien hebben, maar het was nog steeds heel mooi! In Dunedin hebben we dus een leuk klein koffietentje gevonden, met heerlijke koffie, waar we inmiddels al drie keer zijn geweest. Gisteren hebben we een treinrit gemaakt over de Taieri Gorge. Leuk om voor de verandering weer eens in de trein te zitten, zodat we allebei van de geweldige lanschappen konden genieten. 's Middags hebben we nog geprobeerd om albatrossen te zien op de Otago Peninsula, maar door wat verwarring over wie de verrekijker in z'n backpack had moeten stoppen hebben we er helaas geen gezien ;). Ook de yellow-eyed penguins zijn niet op ons netvlies verschenen, en zelfs het enige kasteel van Nieuw-Zeeland is aan onze neus voorbij gegaan. Maar.. een lichtpuntje op die dag was dat onze eerste missie voor Nieuw-Zeeland eindelijk is geslaagd: Lord of the Rings kijken (Nou ja, de eerste film dan). Check!

Ik denk dat het tijd is dat ik Nathalie maar weer eens los maak, dan kunnen we kijken of ons huurautootje ons nog naar het vliegveld wil brengen. Vanochtend had hij wat kuren, de accu was leeg.. Ik denk dat wij toch een slechte invloed op accu's hebben.

Tot de volgende keer!!

Liefs,

Jorine