Dinsdag 21 juli - Tashkent naar Istanbul ( door Jeroen )

Alles ging van een leien dakje, de taxirit, de mannen van de left luggage die me nog herkenden en vroegen waar we geweest waren, hoe het was en waar we naar toe gingen, het herpakken en de check in. Toen werd het lastiger: de Shyrdak was verdacht en moest uitgepakt. We konden er ook voor kiezen het niet te doen, maar dan moest er wat betaald worden. De dame van het ministerie van cultuur keek amper op van haar computerspelletje. Een douanebeambte met een dikke grijns (waar kwam die vandaan) vroeg ons naar de prijs van marihuana in Nederland. Hij had dat natuurlijk nog nooit gerookt (jaja) en toen ging het over XTC, wat wil die man? Het bleek niks te zijn en na een tijdje zoefden we over Tashkent in een airbus (die net als tupolevs ook wel eens uit de lucht vallen) naar Istanbul. We hadden al wat last van de darmen dus de vegetarische maaltijd van bruinen bonen, linzen en koolsalade ging er in als koek. Uitgeput stortten we neer op ons bed in een piepkleine kamer, midden in de meest toeristische buurt van Istanbul: Sultanahmet.

Woensdag 22 juli - Istanbul

Uitgeslapen verschijnen we aan het ontbijt. We lopen wat door de stad en denken na over de laatste twee weken. In onze kamer nemen we in gedachten afscheid van de reis en dat doet soms wel een beetje pijn. Gelukkig is hier een Mcdonalds!

Donderdag 23 juli - Istanbul

Na lang wikken en wegen, veel tijd achter de computer en een halve zenuwinzinking bij de gedachte aan een nachtbus/trein naar Bulgarije besluiten we om een week eerder naar huis te gaan. Het is geen gemakkelijk besluit, maar vooral ik voel me erg opgelucht. Naar huis! Niet meer al die keuzes, niet meer elke keer je tas pakken, uitzoeken hoe je ergens moet komen, nadenken over het budget, we gaan naar huis, waar we nu een weekje meer hebben om te wennen aan het leven in Nederland en ons huis op orde te krijgen.

Vrijdag 24 juli - Istanbul

Er is geen plek meer in de herberg en we boeken een andere kamer, in een andere wijk. Er blijkt een auto voor de deur te staan die naar het nieuwe hotel gaat. We vinden het fantastisch: een rustige wijk, waar nog mensen wonen en je niet om de vijf meter wordt aangesproken door iemand die je iets wil verkopen. Het hotel is iets duurder, maar de kamer is veel en veel beter dan de vorige. Met een dikke grijns laten we ons op het bed vallen en komen er een paar uur later uit. Misschien moeten we vandaag eens iets gaan doen. We lezen de hele dag. Niet verkeerd. Avondeten doen we op ons balkon met brood, salade en Turkse knoflookworst. We kijken uit over de oude wijk en genieten van het uitzicht.

Zaterdag 25 juli - Istanbul

Vandaag gaan we echt iets doen. Echt. Maar eerst moeten we flink internetten om de site bij te werken. We kunnen eindelijk foto`s uploaden, dat is een tijdje geleden. `s Middags banen we ons een weg door de mensen in de blue mosque en bekijken daarna de aya sofia. Mooi, maar wel erg druk.

Zondag 26 juli - Istanbul

We lezen wat af, als we niet in het internetcafe zitten. `s Middags bekijken we het topkapi paleis en de drommen mensen die hetzelfde idee hadden. We eten in een restaurantje in de buurt waar we kletsen met twee Chilenen die voor Delta Airways werken en bijna gratis de hele wereld over vliegen. We worden inmiddels herkend en met alle egards behandeld in ons vaste internetcafe.

Istanbul is een fantastische stad, maar eind juli is niet een uitgelezen moment om het te bezoeken (behalve als je wel houdt van lezen op de hotelkamer). Op straat lopen we bijna schouder aan schouder met andere toeries en de prijzen reizen de pan uit. We laten ons niet ontmoedigen en genieten hard van onze laatste dagen (en lezen veel....)