Hallo,

Hier mij eerste bericht vanaf de andere kant van de wereld, momenteel is het bij mij 18.51 wat betekent dat het bij jullie 10.51 is. Mijn eerste dagen in Australië zitten er op en ik ben al redelijk gesettled.

Zaterdagochtend ben ik met Pa en Ma vroeg vertrokken vanuit Herpen richting Amsterdam waar ik om half 12 op zou stijgen richting Abu Dhabi om daar vervolgens over te stappen op mijn vlucht naar Melbourne. Na 6 uur vliegen kwam ik om 20.20 Nederlandse tijd aan in Abu Dhabi. Hier is goed te zien dat die olie sjeiken veel geld uit te geven hebben aangezien de goudwinkeltjes en mooie luchthaven. Daarnaast heb ik ook gemerkt dat ze behoorlijk lui en chagrijnig zijn, zo moest ik mijn ticket laten zien en legde mijn ticket één meter voor zijn neus neer op de balie. De Abu Dhabier bleef me aankijken zonder iets te zeggen en wees naar het ticket en zei give it to me. Ik gaf mijn ticket en toen mompelde hij iets wat ik niet kon verstaan wat "gate 35" moest zijn. Na nogmaals vragen reageerde hij ietwat agressief maar ik had het wel gehoord dus ik ben maar snel gegaan. Nadat ze bij de gate controle mijn tas van onder naar boven hadden onderzocht bleek het dat ze wel wat gel (gecyled en wel) konden gebruiken dus die was ik ook kwijt voordat ik hem kon gebruiken. Gelukkig hoefde ik niet te lang te wachten in de warme gate (lees zo rond de 30 graden) en kon ik gaan boarden. De vlucht naar Melbourne was door Etihad Airways goed verzorgd. Ik heb een rustige slaapvolle reis gehad want mijn buurman heeft denk ik zo'n 13 uur lang geslapen en stil gezeten/gehouden.

Om 18.35 Australische tijd ben ik geland in Melbourne. Op het vliegveld stonden zo'n 200 mensen te wachten toen ik uit de schuifdeuren kwam, deze kwamen echter niet voor mij. Waar ze wel voor kwamen was het 1e elftal van Liverpool FC. Ik hoorde van Anna, een studente van Ballarat University die mij op heeft gehaald met de auto, dat Liverpool a.s. woensdag een vriendschappelijke wedstrijd speelt tegen het voetbal team van Melbourne. Het was een grote drukte en het leek erop of het thuisvak naar Melbourne Airport was verhuisd. Supporters hadden vlaggen bij en zongen liedjes over Gerard en "Never walk alone", erg grappig om te zien. De supporters leek het ook erg leuk om het team te zien, maar het team vondt het een beter idee om via een achteruitgang de bus in te stappen. Toen één supporter dit opmerkte en luidkeels overbracht aan de rest van de supporters begon de stoet van 200 supporters en cameramensen te rennen naar de bus waarna het vliegveld plots leeg was. Sommige supporters waren zo disapointed dat ze met hun vlaggen etc. begonnen te gooien, haha leedvermaak.

Toen Anna en ik na 2 uur wachten ook de andere studenten hadden gevonden (een indiër en nigeriaanse) konden we met de auto naar Ballarat rijden. Voor iedereen die denkt dat het in Australië lekker warm en zonnig is heb ik een mededeling, dit is dus niet zo. Met 6 graden in een blousje naar de auto lopen is niet zo'n pretje als je 25 graden gewend bent. De auto werd dus flink opgewarmd en we kwamen 1,5 later aan in Ballarat. Nadat we eerst de Indische jonge en het Nigeriaanse meisje hadden gedropt op hun accomodatie werd ik naar mijn accomodatie gebracht. Om 1 uur kon ik gaan slapen onder een warm dekbed dat op de avond zelf nog geregeld moest worden bij mijn buurman haha (een beetje laidback zijn ze wel merk ik al).

Het bleek dat ik wel wat last had van een jetlag want ik werd om 4 uur 's middags wakker van een rommelende maag. Ik ben dus meteen boodschappen gaan doen bij de dichtsbijzijnde supermarkt. Ik kwam bij mijn kamer Matthew tegen die direct vroeg hoe het was en waar ik heen ging, ik zei dat ik naar de supermarkt ging en hij bood mij (zoals australiërs hier blijkbaar zijn) direct een lift aan. Hij vertelde mij dat de mensen op de campus één grote familie is en zo ook tegen elkaar praten en dingen voor elkaar doen, dit was erg fijn om te horen. Na de boodschappen ben ik weer met hem terug gereden en heb wat gegeten. 's avonds heb ik ook mijn internet aan de gang gekregen en heb ik nog even geskyped met het thuisfront. Daarna ben ik gaan pitten.

Vandaag (Dinsdag) ben ik bij het internetional student office geweest om wat informatie te vragen over een aantal dingen. Ze vertelde mij daar dat er morgen om 9:00 een orientatie is en dat dan alles wordt uitgelegd. Toen ik binnenkwam was de mevrouw die mij hielp ook weer heel behulpzaam en vertelde allerlei dingen over wat me te wachten komt te staan. Ze heeft me ook uitgelegd dat ik het beste een simkaart kon kopen in het centrum van Ballarat, ze gaf mij vervolgens ook een soort van chipkaart om met de bus te kunnen reizen. Daarna ben ik maar meteen op de bus gestapt richting het centrum van Ballarat.

Ballarat zelf is maar een lelijke stad (zie foto's). Ik heb er wel een simkaart kunnen regelen met Australisch nummer om te kunnen bellen en sms'en (+61456172053 voor de geinteresseerde (whatsapp op oude nummer)). Na een rondje te hebben gelopen in de kou en lelijke stad vond ik het wel goed geweest en ben met de bus naar de supermarkt gegaan. Daar heb ik wat eten gekocht om vervolgens te gaan koken (ja ik kan koken). Tijdens het koken heb ik nog wat andere studenten gesproken die me wat hebben verteld over hoe het leven op de campus is als het semester begint (iedereen spreekt van "it's fun", dus dat komt wel goed). Momenteel is het trouwens nog erg rustig omdat de meeste nog op "holiday" zijn.

Het engels spreken gaat me goed af, de mensen uit Australië zeggen zelfs dat ik goed engels spreek voor een international. Ik heb zojuist ook contact gehad met de Nederlandse studente, we hebben morgen afgesproken bij de orientation day.

Voor zover een beetje van wat ik al heb meegemaakt, alles bevalt hier zeer goed behalve het weer!

Bye

Jan (ik heb mezelf hier voorgesteld als Jan omdat Jan-Willem moeilijk blijkt te zijn)