Na onze avonturen in Zuid-Amerika, Afrika en Noorwegen hadden we nog maar één windrichting over voor onze volgende reis. En waarom zouden we het oosten niet extreem opvatten en maar meteen naar het land gaan waar de zon opkomt? In Japan is er bijzonder veel te doen, dat was voor onze reis al wel duidelijk. Om in drie weken tijd beetje idee te krijgen van het land hebben we de vaart er maar eens achter gezet en zijn we van stad naar stad en van eiland naar eiland gehopt!

Tokyo, hoe kan het ook anders, was onze eerste stop. Een gigantische stad natuurlijk, maar echt brandschoon en geordend. We zagen er bijvoorbeeld het drukste kruispunt van de wereld (bekend van tv met de schuine zebrapaden, vaak steken er meer dan 1000 mensen tegelijk over!), straten vol elektronica en manga, enorme tempels, heeeel erg veel mensen en een gaaf futuristisch innovatie-museum met de laatste technische snufjes. We aten er onze eerste sushi en yakatori en, best verrassend, ook veel lekkere broodjes! Daar zijn ze dol op in Japan, en wij inmiddels ook.

Tijdens onze allereerste nacht stond het hotel ineens te schudden.. en ja hoor, een echte Japanse aardbeving! Geen kleintje bleek later: 7.4 op de schaal van Richter in de buurt van Fukushima weer, gelukkig zonder grote tsunami's en grote schade deze keer. Aangezien ook Tokyo erna gewoon leek verder te slapen hebben wij dat ook maar gedaan. Wel bizar om mee te maken, net als de naschok een paar nachten later!

Toen we op de laatste ochtend in Tokyo wakker werden en naar buiten keken werden we verrast door een totaal ander natuurfenomeen en was de stad ineens wit. Best vreemd, aangezien het 2 dagen eerder nog tegen de 20 graden was! Het was voor het eerst in 60 jaar dat het sneeuwde in november in Tokyo, dus pakten we toch maar even mee.. Het zorgde er wel voor dat de treinen vanuit de stad, die inderdaad echt op de seconde op tijd rijden normaal, zowaar vertraging hadden. Ligt het bij ons toch niet helemaal aan de NS dus!

Kawaguchiko, bij Mount Fuji, was de bestemming die dag en ook daar lag een flink pak sneeuw. Dat leverde ons natuurlijk een hele hoop mooie plaatjes op (zowel met als zonder vulkaan) tijdens het hiken daar. Verder hadden we onze eerste ervaring met een kamer in 'Japanse stijl' (schoenen uit op de mattenvloer en slapen op een matras op de grond, best relaxed) en namen we een kijkje in de lokale sakebrouwerij.

De dag erna pakten we de trein weer en gingen we op naar Matsumoto, een stad aan de rand van de Japanse Alpen. Daar kwamen we terecht in een echte 'Ryokan', een guesthouse met alleen maar kamers in Japanse stijl, kimono's voor de gasten en een badhuis. De eigenaar sprak geen Engels maar was toch ontzettend aardig, iets wat voor vrijwel alle Japanners geldt eigenlijk. Bij Matsumoto bezochten we de op de fiets de grootste wasabiboerderij van het land (met wasabi-ijs, wasabi-bier, wasabi-kroketten en wat al niet meer) en het plaatselijke kasteel, best tof allemaal!

Nagano, bekend van de Olympische Spelen, was na een nacht in Matsumoto alweer de volgende bestemming. Vlakbij de stad gingen we daar naar de 'snow-monkeys', een enorme troep makaken in een dal, waarvan sommigen zo nu en dan rondhangen in de plaatselijke hotspring. Erg fotogeniek! We bekeken de lokale tempel en we aten 'Oden', het moeilijkste Japanse gerecht tot op dat moment met grote ondefinieerbare stukken vis, die zich maar moeilijk laten oppakken door stokjes in de handen van een westerling..

Na 2 nachten Nagano was Kyoto aan de beurt, maar niet voor een stop langs de spoorlijn voor een hikeje tussen Magome en Tsumago, 2 idyllische dorpjes die ooit deel uitmaakten van de postroute over de Alpen. Overal langs het pad hingen bellen om de beren weg te jagen (die overigens in winterslaap zijn op dit moment) en halverwege werden we binnengeroepen bij een Japanner op leeftijd die voor alle langskomende wandelaars thee zet en, als je geluk hebt, een liedje zingt. En dat geluk hadden we natuurlijk!

Kyoto was na Tokyo de tweede miljoenenstad die we aandeden, maar wel een hele andere. De stad barst van de tempels, shrines en andere attracties en is daardoor ook bijzonder toeristisch. Dat was op sommige plekken wel te merken, waar je echt je best moest doen om een kiekje zonder toeristen te schieten.. Het leukste wat we er hebben gedaan was de 'free walking tour', zoals we die ook in veel andere steden in de wereld hebben gehad. Een erg grappige manier om meer over de stad te weten te komen, en als bonus zagen we ook nog een geisha (in opleiding) in het wild! Dat schijnt niet voor iedereen te zijn weggelegd..

Na 3 nachten Kyoto was het tijd voor wat rust en hopten we voor de eerste keer naar een ander eiland: Naoshima, een klein eilandje voor de kust van Honshu, dat bekend staat om allerlei vormen van moderne kunst, zowel binnen musea als in de open lucht. Erg relaxed na die hordes mensen in Kyoto!

Maargoed, ook daar hadden we maar weer één nachtje en na ons rondje over het eiland op de fiets pakten we de boot terug en gingen we verder naar Hiroshima. Dat staat voor ons natuurlijk om één ding heel bekend, maar heeft verder ook Miyajima: een eiland (wederom) voor de kust met daarop een beroemde tempel, een torii (Shintō-poort) in het water en een flinke berg. We zouden onze naam geen eer aandoen als we die niet hadden beklommen!

De volgende ochtend stond voor ons helemaal in teken van de atoombom op de stad. Erg indrukwekkend en ook bizar om te zien en te lezen allemaal, maar ook een beetje dubbel omdat je in je achterhoofd weet dat die bom en die op Nagasaki er wél voor hebben gezorgd dat de 2e WO aan z'n einde kwam..

Na Hiroshima gingen we verder west- en zuidwaarts en leken we terecht te komen in een stuk van Japan dat veel minder Westerse toeristen gewend is, wat vooral viel af te lezen aan het gebrek aan Engelse taal op bordjes op straat en op bijvoorbeeld menu's in restaurants. De Japanners werden er gelukkig niet minder vriendelijk door en legden veel dingen in vrolijk en onverstoorbaar Japans aan ons uit.

Eerste stop op het zuidelijke hoofdeiland, Kyushu, was het stadje Beppu, dat bekend staat om z'n grote hoeveelheid 'Onsen' (Japanse geothermishe baden). Ons leek het een goed idee om ons eerst tot aan onze nek in heet zand te laten begraven voordat we in zo'n bad gingen zitten. Verder bekeken we nog een mooie zogenaamde 'hell', een bad waar je vanwege de temperatuur maar beter niet in kunt gaan zitten..

Na een nachtje pakten we voor de allerlaatste keer de trein en zakten we nog verder naar het zuiden richting Kagoshima. Daar hadden we nog een paar relaxte dagen en toerden we onder andere met een bus door de lavavelden rond de grote, actieve vulkaan aan de andere kant van de baai van de stad.

Kagoshima was overigens niet onze allerlaatste stop, want vanuit de stad zijn we met de boot naar het subtropische eiland Yakushima gevaren. Dat heeft veel weg van Jurassic Park met veel hoge pieken en dicht oerwoud met daarin bomen van soms meer dan 3.000 jaar oud. Erg gaaf om rond te hiken, en de boottocht zelf was ook niet mis!

Na die laatste dagen in het zuiden vlogen we weer terug naar Tokyo en daarna naar Nederland. Al met al hebben we het idee dat we tijdens onze 3 weken Japan een goede indruk van het land hebben gekregen en hebben we het echt geweldig naar ons zin gehad. Wat een mooi, schoon, afwisselend en soms tikkeltje bizar land, wat een lekker eten en wat een aardige lui wonen daar!