Sorry dat we jullie zo lang hebben laten wachten op een nieuwe blog, dus beloven dat een korte wordt kunnen we niet...!

Op dit moment zitten we op Ko Samui, waar we gister zijn aangekomen. Maar laten we beginnen bij Pai, waar we naartoe gingen vanuit Chiang Mai. 'Hippiedorpje' was inderdaad geen verkeerde benaming voor dit rustige multiculturele dorpje. Er liepen mensen rond van alle uithoeken van de wereld en de sfeer was uiterst relaxed. We vonden een heel schattig bamboehutje tussen de bomen met een relaxed balkonnetje die uitkeek over de tuin. De hele dag zag je overdag niemand op straat; iedereen lag in zijn hutje onder de 'fan' of in een tuin (die bijna alle resorts hadden) in een hangmat of ligstoel, zo ook wij. Ik (Iris) had er zo nog een week kunnen blijven, Maya volgens mij wat minder haha... Maar 's avonds kwam het dorpje tot leven en stonden er op straat overal stalletjes met souvenirs en snacks, maar ook kleine tuk-tuk achtige busjes die ineens omgetoverd werden tot een mini-bar. Erg grappig. Na hier een paar dagen door te hebben gebracht namen we de minivan terug naar Chiang Mai (les: ga nooit achterin zitten in een minivan met slechte vering die met 100km+ per uur door haarspeldbochten rijdt, drie uur lang). De volgende dag vlogen we door naar Phuket.

Over Phuket kunnen we kort zijn: hier zien ze ons niet weer terug. Een supertoeristisch oord met allemaal maar veel te dikke Duitsers met enorme tatoeages en ontzettend veel verkoopmannetjes op het strand, zoveel dat je niet meer lekker op het strand kunt liggen zonder gestoord te worden. Patong (stadje waar we zaten) was erg schreeuwerig en je zag overal lelijke bars met alleen maar halfnaakte Thaise vrouwen. Waar je elders nergens een decolletee zult tegenkomen, hier liepen ze echt in pracktisch niks rond. En natuurlijk de vieze mannetjes met de mooie Thaise dames... bah.
Snel door naar Ko Phi Phidus.

Dat beviel een stuk beter; een prachtig eiland wat ook wel erg toeristisch is, maar afgezien van het feit dat de gemiddelde leeftijd een stuk lager lag en er niet zoveel Duitsers waren (altijd positief) was de sfeer hier een stuk relaxter. Ons resort lag aan het strand en iedere avond lekker eten met je tafel praktisch in zee. Enig nadeel was hier de enorme kakkerlak in onze kamer waar we een heel gevecht mee hebben gevoerd. Vanaf Phi Phi hebben we ook nog een dagtocht gedaan met een longtailboat langs verschhillende eilanden, gesnorkeld (maanvissen gezien en de meest fantastische andere vissen waarvan ik geen idee heb hoe ze heten ;) en natuurlijk langs Maya Bay, waar The Beach (film) is opgenomen. Zeker een mooi baaitje... Ook het tripje op de boot zelf was erg aangenaam. Alleen de sunset schoot er even bij in, want er was slecht weer op komst en met onweer wil je niet in zo'n klein bootje op zee zitten...
Ook hebben we hier onze eerste regenbui gehad, toen we 's avonds uitgingen en op het strand stonden te dansen werd het ineens meer een soort wet T-shirt contest... maar het mocht de pret niet drukken.

Wat wel een erg vreemd idee is, is om op de eilanden te zijn waar een paar jaar geleden de tsunami toesloeg. Je ziet wel dat ze ervan geleerd hebben; overal staan bordjes 'vluchtroute tsunami' en ze zijn overal nog steeds aan het heropbouwen. Maar af en toe was het wel een naar gevoel...

Van Phi Phi gingen we door naar Ko Lanta, een van de rustigste eilanden. Ook hier zaten we weer AAN het water, we worden er bijna verwend van. Onze bungalow was heerlijk, en zodra we de hoek omliepen van 'ons' strand zaten daar allemaal leuke strandtentjes die 's avonds gezellig verlicht waren met lampions en waar je dan lekker laid back een drankje kon drinken, geen discotheken ofzo maar wel erg gezellig. We hebben zowaar een avondje met 5 Duitsers gegeten en lekkere cocktails gedronken. (De buckets moeten ze ook maar in Nederland invoeren!)
Wel hebben we hier behoorlijke regenbuien gehad - en dat terwijl we buiten het regenseizoen zaten! Iedere dag rond 15/16uur kwamen er donkere wolken aanzetten en kwam er een enorme stortbui. De hele nacht bleef het onweren, wat wel weer mooi was want je zag het weerlichten over de hele zee/horizon.
De elektriciteit was hier wel erg slecht dus konden we niet echt een blog typen - want die verdween steeds weer als de computer uitknalde (net als het water uit de kranen overigens)

Van Lanta zijn we gister dus verhuisd naar Ko Samui, wat nog een hele onderneming was. Om 08:00 uur werden we al opgehaald, en om 19:00uur konden we pas onze bungalow binnenstappen. We zijn tig keer overgestapt van minivan op minivan (grote pret met zo'n backpack). Wederom een erg relaxte bungalow, al is het mountainview gedeelte meer 'aan een drukke snelweg', maar goed. De zee is ditmaal enkel door deze drukke weg van ons huisje gescheiden, dus we klagen niet. Dit is waarschijnlijk het mooiste eiland wat we hebben gezien, en we zitten in een baaitje waar we met maar 1 of 2 andere resorts aan grenzen dus het is lekker rustig.

In een notendop waren dit zo ongeveer onze belevenissen van de afgelopen tijd, we zijn nog steeds erg geinteresseerd in wat jullie uitvreten, bedankt voor alle leuke berichtjes!

p.s. sorry voor de schrijffouten en gebrek aan evt spaties, toetsenbord is irritant!

p.s. mam, ze hebben hier bij de MacDonalds (zijn we verder niet geweest hoor ;) de meest lekkere ijskoffies! Met brownies en weet ik veel wat niet voor lekkers... je zou ze moeten proeven!
p.s. Hannah (en Annerien natuurlijk!) gefeliciteerd met je blik!! Super zeg!
p.s. Annelies, goed van je acquisitie zeg! Komt vast helemaal goed met OCT.
p.s. Jo, weinig fijne Australiers gezien om mee te nemen tot nog toe, is uit een andere windstreek ook goed? Die kunnen geregeld worden namelijk ;)

Heel veel liefs,

Iris en Maya