Hallo! Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laaste blog schreef, en in die tijd heb ik veel gedaan dus ik deel het even op per plaats .

Luang Prabang
Hier had ik een leuke hardloop-ervaring. Ik besloot na het ontbijt in LPQ backpackers hostel te gaan hardlopen. Ik ging over de bamboo bridge en rende langs de rivier. Ik zag ik een steile houten trap en was benieuwd waar deze naartoe ging, dus ik klom erop. Ik belande ik een mini dorpje, met houten huisjes, kippen en moestuintjes. Bij een van de huisjes zat een lokaal gezin bier te drinken en muziek te luisteren (om 11 uur 's ochtends). De man gebaarde dat ik naar hen toe moest komen. Dus dat deed ik. Er werd meteen een plastic stoeltje en tafel voor me neergezet en even later stond er een bord kroepoek op en werd er Lao Beer voor me ingeschonken. We luisterden met zijn allen muziek en de man leerde me een goochel trucje, een soort yoga en ik mocht het Samurai zwaard vasthouden. Zo maak je nog eens wat mee, geen saai hardloop rondje! Na 1,5 uur besloot ik, met 4 glazen bier op...weer verder te rennen. Onderweg kwam ik een hotel tegen met zwembad dus daar heb ik even gezwommen!!!! En om 2 uur was ik weer terug in het hostel. Verder zijn we in Luang Prabang nog een keer opstap geweest en toen was het tijd om verder te reizen. Ik ging alleen met naar Nong Khiaw, Monifa bleef nog even in Luang Prabang en kwam later naar Nong Khiaw voor een yoga retreat.

Nong Khiaw
Na 3,5 uren in een TukTuk over een ongeasfalteerde weg kwam ik aan in Nong Khiaw. Een klein dorpje (1 straat en een brug) in een heeeele mooie omgeving. De rivier (Ou River) stroomt hier tussen allemaal hele hoge bergen door! Ik zag een een leuk guesthouse waar een hangmat hing en wat mensen zaten en boekte een kamer. Die dag wat rondgelopen langs de rivier en foto's gemaakt. De volgende dag wilde ik een tour boeken, want het guesthouse was ook een tour operator genaamd Jewel Travel Laos. Het is alleen moeilijk om een tour te doen als je alleen bent, omdat er altijd een minimum is van 3/4 mensen. Niemand had nog wat geboekt dus ik besloot flyers te maken voor de Kayak Tour en deze uit te delen in het dorp om mensen over te halen mee te gaan! De jongen, Sam, die werkt voor Jewel Travel zei dat ik goed was in marketing omdat ik die flyers uitdeelde. Ik zei dat ik Communciatie heb gestudeerd en hij zei: We need to talk!!!!!!! Hij was namelijk op zoek naar iemand die hem kon helpen in de marketing/promotie en ik kreeg een baantje aangeboden . We besloten dat ik 10 dagen voor hem zou werken voor kost, inwoning en gratis tours en misschien langer (maar dan zou ik mijn visum moeten verlengen). De kost was: sticky rice met Laap (kleine stukjes kip met munt bladeren en citroen).

Ik heb een Facebook businesspage, nieuw logo, business card en brochure voor hem gemaakt. En hem les gegeven in hoe hij meer likes kan krijgen op de Facebookpagina en hoe en wanneer hij berichten/foto's op de pagina kan plaatsen. Was leuk om te doen maar ik heb inmiddels een grote haat ontwikkeld voor hanen !!! Overal zijn kraaiende hanen!! En ik dacht altijd dat ze alleen kraaien bij zonsopkomst.. nou niet hier! De hele dag door, elke 10 seconden hoor je een schorre haan: KUUUU KUUU KUUUHUUUU. Bij Thom's Elephant Camp zat een kraaiende haan naast de receptie en achter mijn kamer. In elk hostel of guesthouse hoor je er een. En nu zat er weer een 8 meter van mijn werkplek!! De hele dag door KUUU HUUU HUU KUUUUU.

En helaas boekte helemaal niemand tours (het is een klein dorpje en het is laagzeisoen) dus ik verveelde me en wilde wat doen!!!! Gelukkig gingen twee Duitsje meisjes tuben (stroomafwaarts met de rivier mee op een luchtband) en ik mocht mee. En een andere dag wilde ik naar de Viewpoint, maar deze hike was langer dan ik dacht. Ik was al 1,5 uur de steile berg aan het beklimmen in 40 graden en ik was ook weer es ziek (sinds dat afscheidsbuffet van Thom's was ik steeds beter/ziek/beter/ziek) dus ik besloot terug te gaan.

Ik wachtte ook nog steeds op mijn kayak tour, maar ook al deelde ik tientallen flyers uit en praatte ik met mensen over de tour, niemand boekte het! Toen zei Sam dat ik samen met Monifa mocht kayakken (zij was inmiddels klaar met haar yoga retreat) dus dat hebben we de laatste dag gedaan. Ik ben eerder gestopt dan de 10 dagen, want het werd best wel saai en ik ergerde me aan de haan.

Vang Vieng
Opweg naar de "party town"! Eerst 4 uren in de TukTuk, met Monifa. Zij ging 1 nachtje terug naar Luang Prabang en ik ging meteen door naar Vang Vieng, 7 uren in de bus. Ik ontmoette een raar stel uit Duitsland die de heeele weg ruzie zaten te maken en een Nederlandse jongen uit Rotterdam. Met hem heb ik veel gepraat in de bus :). Was een interessante busreis... helemaal bergopwaarts met allemaal bochten, en een hele steile afgrond zonder vangrails!! En toen het donker werd begon het ook nog eens keihard te regenen en onweren! Ik kwam om 21:00 aan en ging naar Alizza Guesthouse want hier waren Emma en Shelley (van Thom's camp) . We besloten vroeg te slapen want het regende toch keihard. De volgende dag wilden we tuben (Vang Vieng is dé plek om dit te doen, hier kun je 3 uren tuben langs allemaal bars waar ze drank verkopen). Maar het regende weer keihard dus we hebben koffie (ik lekkere groene thee) gedronken en gegeten met uitzicht op de rivier (Nam Song) en bergen. Tussen de bergen allemaal wolken en alles was veel groener door de regen, erg mooi in Vang Vieng!!! Omdat het nu ook een stuk koeler was besloot ik te gaan hardlopen, lekker rennen door de modder. Na een uur rennen zag ik allemaal mensen op Quads en Buggies door de modder racen en dacht: dat wil ik ook!! Dus ik vroeg aan een Korean in een Buggy of ik mee mocht rijden en ik kreeg een lift over het modderpad terug naar het centrum. Al mn hardloopkleren en schoenen helemaal onder de modder dus snel onder de douche! Daarna begon ik toch maar weer aan een anti-biotica kuur want ik was het zat om steeds weer ziek te worden en nu ben ik weer helemaal beter!

Om 4 uur kwam Monifa aan en 's avonds gingen we met zijn vieren opstap!!! Eerst gegeten in een Australische bar genaamd Kangeroo (hoe kan het ook anders) en alle medewerkers waren dronken. Maar gelukkig kregen we wel de juiste bestelling en 2 gratis cocktails.
De volgende dag scheen het zonnetje en gingen we met zijn vieren tuben!! Alleen zonder drank, want daarvan hadden we al genoeg gehad. We stopten wel bij een bar, deze stond op een groot modderig grasveld (het regende weer) en hier voetbalde ik met een Koreaan die steeds uitgleed en in de modder viel . Na zo'n 4 uren drijven in de rivier hadden we het ook wel gezien en gelukkig kwamen we eindelijk aan bij het einde.

De dag erna gingen Shelley en Emma weg en Monifa en ik hadden een nogal rare dag.... Eerst huurden we een Quad. We wilde over de brug naar het modderpad, maar konden NERGENS de brug vinden en eindigden op een snelweg. Toen reden we een rondje en kwamen WEER op de snelweg, we snapten en niks van. Toen deed de quad het ineens niet meer goed, we kwamen amper vooruit en we roken vuur. Dus we gingen er snel af en belden de man van het verhuurbedrijf om ons op te halen. Hij gaf ons een andere quad en weer waren we verdwaald (terwijl het zo simpel leek op de kaart). We stopten even aan de kant van de weg om te kijken waar we waren, en toen wilde de quad niet meer starten!!!!!!! Dus belden we de man weer. En toen hij hem probeerde te starten deed hij het natuurlijk meteen. We besloten het quad rijden maar voor gezien te houden en probeerden te luchen. Maar de serveerster snapte er niks van en liep weg! Toen boekten we een tour met een buggy!! (ook een soort quad, maar dan kun je naast elkaar zitten). Dit was met een gids dus konden we niet verdwalen. Toen bleek dat de weg naar de brug NAAST ons guesthouse zat . Was erg leuk met de buggy want het had weer geregend dus overal plassen en modder! En we zwommen nog in de blue lagoon. Toen we terug kwamen in het guesthouse bleek onze deur open te staan...maar alles was er gelukkig nog.
's Avonds aten we in een rare bar, de 'ober' was dronken, had een pruik op en struikelde over een hond waardoor hij naast onze tafel viel. En er waren twee ladyboys aan het poolen. Ik gooide 2x mijn cocktail om en Monifa kreeg 3x de verkeerde bestelling. Zoals ik al zei, het was een rare dag waarop alles verkeerd ging.

De volgende dag verhuisden we van Alizza Guesthouse naar Banana Bungalows, aan de andere kant van de rivier. Erg leuke bungalows op een groot grasveld en mooi uitzicht. Die dag deden we een hike naar de viewpoint en bezochten we een grot. 's Avonds verveelden we ons en hoorden muziek. We eindigden weer in die rare bar en kregen opium shakes, weed pizza en mushroom cake aangeboden. Maar we hielden het maar bij cocktails... We poolden met twee locals, Beng en Toe. Om 00:00 ging de muziek uit (alles stopt om die tijd) en Beng en Toe zeiden dat ze wel een club wisten die langer door ging.. dus we liepen een heel stuk maar bleek dat die ook dicht ging. Dus toen gingen we maar op bed!!! De dag erna een rustige dag en om 5 uur ging ik ballonvaren!!!!!!!!!! Heel mooi over Vang Vieng!! We gingen soms heel laag over de huisjes maar ook heel hoog zodat we alle bergen konden zien en de zonsondergang! 's Avonds ging ik langs een hotel om te kijken voor een samenwerking met Angela's stagebemiddelingsbedrijf. In dit hotel sprak het personeel geen Engels, maar ze noemden een ander hotel (Boutique Riverside Resort) dat ik kon proberen. Ik ging er heen (ook al was het al 21:00) en sprak met de manager!! Hij kwam uit Indonesië, kon erg goed Engels en had verstand van business en marketing. Na een rondleiding nodige hij me uit om de volgende ochtend te ontbijten in het resort!! En ik mocht Monifa meenemen. Om 6:30 gingen we er heen want we moesten een bus halen om 8:30. Een heeel luxe ontbijt gehad!!! Warme croissantjes met ECHTE KAAS en brie, opgebakkend aardappelen, warme tomaten, warm stokbrood en yoghurt met muesli en fruit!! Dit vonden Monifa en ik erg lekker na 2 maanden rijst, sticky rice en noodles. En waarschijnlijk gaat het contract met Angela's bedrijf wel door dus dan verdien ik ook weer wat geld :).

Phonsavan
De weg naar Phonsavan had veel bochten. Het maakte mij niet uit maar bijna iedereen in de mini bus zat te kotsen. Ik was blij toen we er na 7 uren uit mochten. Phonsavan is een klein dorpje... niet veel te doen en niet echt een leuke sfeer. Deze provincie is het meest geraakt tijdens de Secret War en na de oorlog moest alles snel herbouwd worden. Ook liggen overal mijnen en bombies. Gister gingen we naar de Plain of Jars. Een groot grasveld met hele grote stenen potten. Niemand weet waar deze vandaag komen!! Ze zijn onderzocht en ze denken dat ze heel lang geleden werden gebruikt als een soort doodskist want er zijn botten en sieraden in gevonden. Hierna gingen we naar 'Bomb village'. Dit is een klein, arm dorpje waar mensen leven van de rijst die ze verbouwen. Ook hebben ze veel kippen en doen ze aan stierenvechten voor vermaak. Het heet Bomb village, omdat veel huizen zijn gebouwd met materiaal van gevonden resten van bommen uit de secret war. Ook hebben ze 's ochtends een markt waar ze souvenirs verkopen gemaakt van schroot. We hadden een gids en mochten ook in de huizen kijken. Hele simpele houten huisjes, met 1 houten bed en een kampvuur waar op gekookt werd. Hier wonen soms wel 15 mensen tegelijk in!! Ook mochten we helpen met het malen van Mais, samen met een schattig vrouwtje van 100 jaar oud!

Vandaag hebben Monifa en ik een 'werkdag', of terwijl blog schrijven, opzoeken waar we hierna heen gaan, etc. Over 6 dagen gaan we de grens over naar Vietnam!!!!!! Erg zin in, lekker aan zee.

Tot de volgende keer, xx