Hallo!

Ik zit inmiddels al lang en breed op Bali, maar ik moet nog vertellen over de laatste week in Cambodja! De laatste dag in Kampot hebben Marras en ik weer een scooter gehuurd en zijn naar Kep gereden, een vissersdorpje waar we verse krab konden eten! Voordat we aankwamen, hebben we ook nog een hike door het bos/nationaal park gedaan. Kep was erg leuk, met een gezellig marktje. En de krab was lekker!

Na Kampot gingen we naar de volgende stad: Battambang. Hier kon je een bamboo-train rijden. Ik zag alweer voor me dat dit een échte trein was, helemaal van bamboe gemaakt, maar het bleek gewoon een vierkant vlak te zijn met wielen eronder. Deze trein + het spoor is na Pol Pot heel snel aangelegd om goederen en mensen te verplaatsen. Het spoor zit heel losjes aan elkaar vast en om de zoveel minuten knalden we de lucht in. De volgende ochtend werden we wakker in ons hostel en stonk het heel erg….bleek dat iemand op de grond had gepoept!!!!!! Wie doet dat nou weer? Alles kan gebeuren in hostels…. We betaalden wel maar 1,50 per nacht.
Verder hebben we in Battambang weer een dag een scooter gehuurd en kwamen we uit bij een mooi park op een berg, vol met tempels. Het was alleen wel 1000 graden, dus de 1000 trappen oplopen was geen pretje. We hebben daarom maar 1 tempel bekeken en de Killing Cave. Dit was weer net zoiets als de killingfields, maar dan een grot die diende als massagraf....

Hierna was het tijd voor Siem Reap. Hier staat de beroemde tempel Angkor Wat (een van de zeven wereldwonderen). De tweede dag gingen we hier naartoe, om 5 uur 's ochtends om de zonsopgang te zien!!! Erg vroeg, het was nog een tijdje rijden dus we moesten 4:30 uit bed..... Ik had er niet echt zin in, want begon me ook wat ziek te voelen. Waarschijnlijk teveel suiker gehad in alle Banana pancakes die we hadden gegeten. Marras en ik hadden de dag ervoor een tuktuk geregeld, maar deze was er om 10 voor 5 nog niet en iedereen zei dat we NU weg moesten, omdat we anders de zonsopgang zouden missen.... Dus we hebben een andere genomen met 2 jongens. De zonsopgang was erg mooi en de tempels ook! Angkor Wat is de bekendste tempel, maar in het park staan nog véél meer. Al deze tempels zijn vroeger (door slaven) voor koningen gebouwd. Een van de tempels is inspiratie geweest voor de game Tomb Raider. Een van de jongens dacht dat we de tuktuk voor de hele dag hadden, terwijl het overduidelijk een tour van 4 uurtjes zou zijn. Toen ging hij de hele tijd zeuren tegen de tuktuk driver en zei hij dat hij ons de hele dag moest rondrijden en vroeg hoeveel hij verdiende, en dat 'ie toch wel genoeg verdiende als tuktuk driver. De tuktuk driver was het zat, maar zette de jongens en Marras ergens in het park af zodat zij nog verder konden rondlopen. Ik reed met hem mee terug naar het hostel, want ik had geen zin meer omdat het weer 1000 graden was en ik was ziek. De tuktuk driver vond mij wel aardig, omdat ik nergens over klaagde (omdat ik moe was) dus ik kreeg een fles water van hem.

Verder heb ik helaas niet veel gedaan in Siem Riep, vanwege koorts, verkouden en keelpijn. We hadden wel een mooi hostel, een kamer vol met bedden (geen stapelbedden), iedereen een eigen ventilator en een zwembad.En toen was het, 28 mei, ineens al tijd om naar Bali te vliegen!!!! Ik had om 6:00 een afspraak gemaakt met diezelfde tuktuk driver van Angkor Wat en hij kwam me mooi op tijd ophalen. Na het hele vroege ontbijt was het tijd om afscheid te nemen van Marras . Zij ging die dag richting Laos, waar Bram de dag ervoor al naartoe was gegaan. We hebben een hele leuke reis samen door Cambodja gehad!!!!! Ik was nog steeds ziek, maar de vluchten gingen gelukkig soepel. De eerste vlucht was naar Kuala Lumpur. Hier had ik 8 uren overstaptijd, dus ben ik de stad in gegaan! Eerst wat dollars omgewisseld voor de Maleisische ringgit en toen een uurtje met de bus naar het centrum. De stad was erg rustig en schoon. Geen afval op de straat en geen toeterende motorbikes. Met een bus ging ik naar de central market, at een broodje (bruin brood, voor het eerst in 4,5 maand) en liep langs winkeltjes met leuke (maar hele dure) souvernirs. Er liepen heel veel mensen in burkas over straat en overal zag ik moskees.

Ik wilde ook graag de Petronas Towers, de twee grote sky scrapers waar Kuala Lumpur bekend om staat. De snelste route was per trein. Ik zat eerst in de verkeerde, maar kon gelukkig snel omwisselen. De torens waren erg indrukwekkend, heeel hoog en ze blonken in de zon. Ik nam de lift omhoog, maar toen ik op een verdieping uitstapte, werd ik weggestuurd. Het bleek dat je een kaartje moest kopen, deze was 10 dollar dus ik ging er niet in want zoveel riggit had ik niet. Na dit gehaaste dagje in de hoofdstad van Maleisië nam ik de bus weer terug naar het vliegveld, at een veel te dure maaltijd en stapte ik het volgende vliegtuig.

De eerste nachten heb ik in Kuta doorgebracht. Een stad aan zee volgepropt met hotels en Australische gezinnen met veel geld. Ik heb niet zoveel gedaan, omdat ik nogsteeds ziek was. Wel ben ik even opzoek geweest naar hotels voor Angela en heb een paar meetings gehad. De laatste dag ben ik gaan surfen!!! Eerst ging ik met een bodyboard het water in, want de golven waren nog hoog en kwamen als een muur op je af. Maar later pakte ik een longboard. In het water ontmoette ik een jongen uit Maleisië, Dashel. Hij wilde wel mee naar Ubud (waar ik die dag naartoe zou gaan). Dus samen gingen we naar de bus, we hadden hem nog net gehaald.

Toen we aankwamen hebben we heel lang gezocht naar een hostel, want die waar wij in wilden zat vol. Gelukkig vonden we Ubud Hostel en het is hier heel gezellig. Het stadje zelf is ook heel leuk, overal staan olifanten- en buddhabeelden met wierrook, er zijn leuke winkeltjes en veel yoga- en meditatiescholen. 's Avonds hebben we met zijn allen wat gerdronken en geluisterd naar Pablo's gitaar (een jongen uit Chili). De volgende dag zijn we met de hele kamer naar Monkey Forrest geweest. Hier lopen apen los rond, tussen allemaal mooie tempels met mos erop. Toen ik een foto van een aap wilde maken, sprong hij ineens op me en kraste een stukje van m'n arm open!!!!! Ik dacht meteen aan Rabiës, maar ik dacht: valt vast wel mee... het was maar een mini krasje. Ik vroeg aan een parkbegeleider of de apen hondsdolheid konden hebben en hij zei van niet! Maar toen we later door de stad liepen, zat het me toch niet lekker en ging ik op internet rondkijken. Hier stonden natuurlijk allemaal horrorverhalen van mensen die ook gekrabd waren door een aap in Ubud en meteen een Rabiës vaccinatie gingen halen. Ik nam een taxi naar de kliniek in Ubud, maar het vaccin was op!!! Ook hier zeiden ze dat ik de prik helemaal niet nodig had, alleen bij een beet... Ik ging weer terug naar het hostel en probeerde 5x de GGD te bellen. Ik kreeg ze wel aan de lijn, maar het viel ook weer weg. Het was inmiddels al bijna het einde van de middag. Het enige vaccin was in Kuta (weer 1,5 uur terug rijden). Ik besloot het toch maar te doen voor de zekerheid.... want als je eenmaal de symtomen van Rabiës hebt, ga je dood. Een meisje (Trudy) ging ook mee, want zij had uit een waterfles gedronken waar een aap aan had zitten kauwen. We vlogen snel naar Kuta, kregen de prik, gingen naar MC Donald's en voor we het wisten waren we alweer terug in het hostel! 's Avonds nog een drankspel gedaan en daarna op bed.

De volgende dag hebben we met zijn allen motorbikes gehuurd en zijn we naar de rijstvelden/rijst terrassen gegaan. Heel mooi groen en we mochten er doorheen lopen. Daarna nog een tempel bezocht en toen weer terug. Pablo zou waarschijnlijk 's nachts de vulkaan hike doen. Ik wilde graag mee, maar was hem kwijtgeraakt (hij was verplaatst van hostel). Gelukkig kon ik hem op Facebook vinden en wilde hij nog steeds gaan. Ik vroeg ook twee jongens uit Zweden mee. Leuk, een vulkaan beklimmen!!!!! Deze heet trouwens Mount Batur.

Om 23:00 ging ik slapen en zette de wekker op 1:30 am want om 2 am werden we met de taxi opgehaald. Eerst een uur in de taxi naar een plek waar de banana pancake kregen (no sugar). Daarna begon de hike!!! Het was onderaan best koud dus ik had 4 lagen aan, maar door het steil omhoog lopen kreeg ik het warm en propte m'n vest een jas weer in m'n rugzak. Het was volle maan, dus de lucht was heel mooi! We hadden allemaal zaklampen. Het was 2 uren omhoog, over zwarte rotsen en stenen. Aan de top was het wel koud, maar het uitzicht leek net een schilderij. We zagen de zonsopkomst maar achter ons konden we nog steeds de maan zien schijnen. We waren hoger dan de wolken dus deze zagen we boven de vallei hangen. Tegenover ons zagen we een andere vulkaan. We kregen toast met warme banaan en ei die was gekookt in de hete vulkaangassen. Normaalgesproken moesten we nu weer naar beneden, maar naast ons zagen we een nog hogere berg (dit hoorde ook nog bij Batur) en de gids nam ons mee naar de top. Het was een heel smal paadje met aan beide kanten een afgrond van honderden meters, dus we moesten voorzichtig lopen. We kwamen langs allemaal stukken waar vulkaangas uit de berg kwam, dit was zo heet dat je je hand er niet kon inhouden. Vanaf de top hadden we weer een heel mooi uitzicht, over een vallei met allemaal wolken erin. Hier hadden we even een pauze om van het uitzicht en de zon te genieten en daarna naar beneden. Dit was lastiger dan omhoog want we gleden de hele tijd weg, er lagen stenen maar ook veel zwart zand (oud lava) waar je zo doorheen gleed. Om iets van 11:00 zaten we weer in de auto terug, heel moe... maar het was het zeker waard, de mooiste hike die ik ooit heb gedaan! Ik ging even op bed maar daarna zijn we naar een grote waterval gegaan om te zwemmen. Het was een hele sterke waterval, je kon er niet echt onder staan want dat deed gewoon zeer aan je hoofd en rug. Na gezwommen te hebben in het koele water bracht de taxichauffeur ons naar een koffieplantage waar we allerlei soorten koffie en thee mochten drinken. Hier hadden ze ook Luwak koffie. Dit is koffie gemaakt van koffiebonen die zijn uitgepoept door een dier (de civet). Deze hebben we niet geproeft, want kostte 5 dollar voor een mini glaasje.

Einde! -- Er zijn twee nieuwe foto albums: "Kep, Angkor Wat" en "Monkeys and Volcanoes"