We zijn er weer! Na een drie-daagse zeiltrip naar de Whitsunday-eilanden zijn we gebruind, heel klein beetje verbrand, en met vele mooie geziene beelden van bergen, stranden, zee, koraal en vissen rijker, terug in het X Base hostel in Airlie Beach. Voor 1 nachtje, morgen gaan we verder naar Agnes Water. Voor hier alle jaloersmakende situaties op onze zeiltrip voorbijkomen, even over de afgelopen week, ook een uitleg van de titel van de blog.

Noem het maar gerust de week van de ongelukkige vissen, want Aafke (sterrenbeeld: vissen) heeft nou niet bepaald haar beste week achter de rug. Het begon allemaal met een stoere stunt op woensdagmiddag, situatie: leeg skatepark, verlaten kinderstep, vriendje die stunt doet stepje, Aafke die dat na wil doen. Resultaat: hilarisch fimpje -komt er wel op-, de grootste blauwe plek die ze ooit gehad heeft (op der bil) en...een gebroken pols. Jawel..een gebroken pols. Na heel wat heen en weer gevlieg tussen dokter, röntchenmaakdingeskantoor, dokter en ziekenhuis -allemaal in verschillende stadjes natuurlijk, voor de trip naar het ziekenhuis zelfs een auto gehuurd en een chauffeur (dank je Bart!!) gecharterd- bleek dat de gedachte kneuzing toch echt officieel een breuk is. Gelukje bij ongeluk: het is maar een 'chip' die ze heeft 'losgetrokken'-> geen gips!! =) wel een splint(brace) om de arm en een mitella. Maar hey, dan zijn er we nog niet..want die ogen van der...waren ook al een tijdje rood, vooral die rechter. En wat zei meneer de dokter: "Yeah, you've got an alser in your eyes", oftewel: een ooginfectie, natuurlijk. 5 dagen geen contactlenzen in en zo'n week lang om de paar uur druppelen. Maar..de zeiltrip moest doorgaan met plezier tijdens toch in elk geval snorkelen (zwemmen ging wel, op gehandicapte wijze), dus huurde ze gewoon een snorkelbril op sterkte. Maar ja... het ongeluk was nog niet op. De 'prescription goggles' zoals ze worden genoemd bleken kapot te zijn! aaargh...wel kunnen snorkelen, maar niet echt scherp zien (-3.75)!! Je zou toch denken dat je dan wel genoeg hebt gehad, maar toen was er ook nog de zonnebril die niet zo stabiel bleek te zijn als der pols -gebroken dus, dag zonnebril- en de shampoofles die had gelekt, maar dan in de tas van Heleen. Voor de teruggebrachte waardeloze prescription goggles helaas geen geld terug ($25) gekregen en verder is er nog de grote moeite met het vinden van een volgende verblijfsplaats.

De zeiltrip zelf was overigens wel ontzettend gaaf hoor, de Whitsunday-eilanden zijn zeker de moeite waard. Maar eigenlijk maar in een paar woorden te beschrijven, de foto's zeggen toch het meest. Leuke groep mensen, gek genoeg geen Nederlanders. toffe crew, 'authentiek' schip, goed eten, redelijk slapen. extra's: heerlijke rugmassage van staflid Jess en een mini-concert van gitaarspeler/zanger staflid James. Tofste moment was toch zeker wel vanochtend toen we vanochtend rustig aan het kajakken waren (heleen peddelen want aafke kan dat natuurlijk nu niet), een zeeschildpad zwom lekker rustig gewoon voor en naast onze boot, op aaiafstand zeg maar. Ontzettend bijzonder. Het was niet zo'n grote, zoals we eerder al alleen in de verte hadden gezien, maar toch, heeel bijzonder. Voor de rest: foto's zeggen meer dan duizend woorden, dus check die vooral! (vanaf morgen)