Een klein applausje voor iedereen die ook nog Part Two gaat lezen, hoewel het hopelijk een aangename afwisseling is van jullie zware studeren/werken en het verschrikkelijke winterweer.

We begonnen vanaf Alice Springs de zware afdaling naar het zuiden van ongeveer 1800 km, dus dat waren lange dagen in de bus. Maar het geluk is dat de Stuart Highway één lange, rechte, oneindige weg is, dus ik kon zonder problemen van wagenziekte lezen. En tussendoor werden we natuurlijk als echte touristen uitgelaten op de interessantste plekken van de woestijn.

Na de vrije dag in Alice Springs begon het al goed met een ritje op een kameel en ik moet de foto's nog ontvangen van een medekameelrijder, maar ze zijn heel gênant vrees ik. Daarna naar Kata Tjuta (oranje rotsen) en Uluru (een grote oranje rots, ook wel bekend als Ayers Rock). Ik weet niet of het komt doordat er tegenwoordig zoveel prachtige foto's en documentaires op internet zijn te vinden, maar het -ik durf het bijna niet te zeggen- viel een beetje tegen… De zonsondergang was wel ok en de rots lichtte ook wel mooi op en de nepchampagne uit plastic mokken was wel lekker, maar het zijn niet de beelden die je van National Geographic gewend bent. Desalniettemin was de wandeling van 10,6 km om de rots (mijn kuiten zijn enorm gespierd inmiddels) best wel indrukwekkend.

Wat absoluut geweldig was, was de twee nachten dat we geswagd hebben. Een swag is een soort buitenslaapmat die heel erg zacht en comfortabel slaapt. Bovendien zie je zo ongelooflijk veel sterren in Australië, dat was echt prachtig. Zeker wanneer je melodieus begeleid wordt door het gehuil van dingo's en het gekras van papegaaien.

De nacht daarna sliepen we ondergronds in Cooper Pedy, een stad waar iedereen ondergronds woont en mijnt naar opalen. We hebben zelf ook nog even 'genoodlet' (= zoeken in bergen steenafval uit mijnen naar opalen) en niet zonder succes. Me gusta.

Op de laatste dag van onze tour hadden we een wandeling naar de top van de Dutchman Stern op een tempo waar je u tegen zegt. Godsamme, gelukkig was dat de laatste dag en hebben we vanaf nu vrij.

Dat brengt wel nieuwe problemen met zich mee. We weten nog steeds niet wat we nu gaan doen. Misschien een auto huren voor een paar weken. We'll see. En waarschijnlijk ook nog lekker veel werken want het salaris is hier echt enorm hoog, ongeveer $20,- per uur.

Oh en we hebben Obama deze keer gelukkig niet gemist, hij sloeg Adelaide over denk ik…

Cheers, Lyanne