Dag 20: Op naar Beijing

De laatste reisdag begon wederom vroeg voor ons, de wekker ging om 7 uur en na een snel ontbijtje naar binnen te hebben gewerkt zaten we om kwart voor 8 al in de metro. Deze was super makkelijk te bereiken vanaf het hostel en we konden blijven zitten tot het eindstation. Toen we daar eenmaal waren stonden we meteen in het treinstation waardoor we ruim op tijd waren. Een Chinees achter een loket zag ons wat verdwaald kijken en wees ons in de richting van de wachtruimtes. Alles verliep dus eindelijk een keer voorspoedig, de trein waar we in terecht kwamen was namelijk erg luxe en ruim. Na 5 en een half uur lekker relaxt te hebben gezeten kwamen we dan ook zonder moeite aan in Beijing. Net als de reis was ook het vinden van het hostel super easy, de routebeschrijving van hostelworld was dit keer namelijk heel duidelijk. Bij de receptie moesten we helaas wel voor een nachtje scheiden. Floor kwam terecht op een 4 persoons ensuite en Tessa en nikki kwamen in een mixed dorm voor 4 waar 1 man al een half jaar 2 bedden huurden. Het hostel zag er op het eerste oog mooi schoon en goed onderhouden uit. Na een snelle douche besloten we wat te gaan eten. Dit keer was de keuze niet zo heel moeilijk aangezien we tijdens onze wandeling naar het hostel al gestuit waren op hua's een restaurant dat aangeraden was door Joeri en Stein voor de Peking eend. Op het eerste gezicht leek het restaurant wat te chique maar na wat prijsvergelijkingen bleek het 'normaal' geprijsd te zijn en gingen we naar binnen. Het restaurant bleek enorm te zijn en wij werden met z'n drieën naar boven geleid. Daar kregen we een prachtig rood bankje voor drie. We hadden al snel door dat er een vaste ober bij onze tafel hoorde en dat de hiërarchie er lekker in zat. De keuzes waren ook snel gemaakt, nikki en Floor gingen voor de Peking eend waar Tessa helaas voor de Vispot moest gaan. De ober kwam echter al snel weer terug en zei 40 minutes for the duck its fresh! Omdat Floor en nikki per se de eend wilden was het geen probleem maar Tessa wilde haar Vispot dan ook liever wat later. Toen ze hierom vroeg ontstond er echter PANIEK! De ober begon meteen te overleggen met zijn dertig collega's die ook dienst hadden. Het duurde daarom even maar daarna kwam hij terug en zei: I think it may be not possible.. Opnieuw hadden we te maken met Chinese logica en stemden daar wederom maar gewoon weer mee in. Na 40 minuten kwam dan inderdaad ook de Peking eend op tafel. De smaak was echt FANTASTISCH. Niet zoals verwacht, zelfs nog beter dan dat. We hadden in het begin wel wat moeite met het vouwen van de pannenkoeken maar gelukkig wist een van de medewerkers ons een spoedcursus te geven. Hierdoor konden we op de juiste manier verder genieten van de eend. Na het eten kregen we ook nog een heel mooi doosje met daarin kleine gebakjes die ons geluk en voorspoed moesten brengen. Nadat we ook deze lekker op hadden gegeten liepen we terug naar ons hostel voor ons eerste nachtje in Beijing.