Colombia, wat een verrassing. De mooiste momenten tijdens het reizen zijn diegene waar er weinig verwachtingen aan vasthangen, maar deze uiteindelijk je wereld even onderste boven zet. De pracht en praal die dit land te bieden heeft, maar voornamelijk de warmte van de mensen hebben van Colombia een geweldige ervaring gemaakt. Van jong naar oud is iedereen even vriendelijk en behulpzaam. Zelden zijn we zoveel aangesproken op straat of ze konden helpen of om gewoon een praatje te maken. Het stigma van onveiligheid die nog steeds heerst is volgens onze ervaringen ZWAAR overroepen. Gezond verstand is natuurlijk vanzelfsprekend, zeker 's avonds. Maar dit geldt voor alle landen die we tot nu bezocht hebben. We hebben ons op geen enkel moment onveilig gevoeld mede door de zeer grote politie en leger macht die je op elke hoek van de straat ziet staan. Met het recente donkere verleden neemt de overheid hier geen kans om terug een herval mee te maken.

Onze 23 dagen Colombia begonnen we met een aantal dagjes in de hoofdstad, Bogotá. Het historische gedeelte van de stad kon ons bekoren met prachtige gebouwen, toffe pleintjes en een aantal van de beste museums van het land. Als je niet naar de mensen rondom je keek, zou je kunnen geloven dat je je in Zuid-Frankrijk bevindt J Iets buiten de stad, in het charmante dorpje Zipaquirá bezochten we een zoutmijn waar men in de jaren 90 de grootste ondergrondse cathedraal ter wereld heeft gebouwd, erg indrukwekkend! Vooral als je weet dat 40% van de Colombiaanse zoutproductie nog steeds uit de zoutmijnen gehaald wordt.

We keken echter meer uit naar wat er ná Bogotá op het programma stond. We zouden immers onze wandelschoenen terug aantrekken om gedurende een vijfdaagse trektocht door de jungle ons een weg te banen naar de archeologische site van Ciudad perdida of beter bekend als 'de verloren stad'. Deze stad bevindt zich op 1200 meter hoogte, zo'n 100 km van Santa Marta vanwaar we in een jeep vertrokken. Op deze archeologische site wonen continu militairen die elkaar om de 3maanden afwisselen om de site te beschermen tegen goudzoekers. De Tayrona's (zo heette de locale bevolking) die daar 10 eeuwen geleden woonden, begroeven hun dierbaren immers met al hun waardevolle items (goud, koper, metaal, ...) en tot de dag van vandaag komen militairen in contact met goudzoekers. Wij zijn er gelukkig gene tegengekomen in onze trek ernaar toe J Maar wat een ervaring was me deze trektocht opnieuw! Alweer ééntje om in te kaderen! We hadden een zeer toffe groep met een mix van nationaliteiten: Zwitsers, Duitser, Amerikaan, Kiwi en twee Belgjes en een schitterende gids met meer dan 30 jaar ervaring! Dit maakte, naast de prachtige natuur, de ervaring compleet. In tegenstelling tot onze jungletrektocht in Cambodia kregen we elke dag iets anders te eten én was het bovendien nog zeer lekker. De voorbije weken hoorden we van het thuisfront met welk vreselijk lenteweer ze te maken kregen, maar hier was het net het omgekeerde. Een zeer drukkende warmte en véél te vochtig! De vochtigheid was zo hoog dat onze kleren tijdens de vijf dagen nooit droog zijn geweest. Jakkie om 's morgens een zeiknatte t-shirt aan te trekken! Ons budget heeft voor deze trip wel zwaar afzien, maar het was het meer dan waard! We zijn alweer een fantastische ervaring rijker en hebben heel wat toffe mensen leren kennen + een plaatsje om te overnachten als we eens in Zwitersland, Duitsland, Amerika, Nieuw-Zeeland of Denemarken willen reizen ;). Als we terug thuis zijn en wat centjes gespaard hebben zullen we een nieuwe wereldreis kunnen maken met bezoekjes naar iedereen die we op deze reis hebben leren kennen! Grapje hoor, lieve oudertjes :D

Na een paar dagjes rust in Santa Marta en het wel 3 keer wassen van onze kledij (wat een modderige bedoening was me dat?! De één na de ander lag op zijn poep in het slijk) trokken we verder richting Cartagena. Bij het uitstappen van de bus werden we al onmiddellijk omvergeblazen, enerzijds door de drukkende warmte, anderzijds door deze prachtige stad. Van alle plaatsjes die we in Colombia bezocht hebben, bleek deze stad absoluut de mooiste te zijn. Er stond dus niets meer op het programma dan sightseeing en genieten van al het moois deze stad te bieden heeft en natuurlijk ook de finale van de Champions League, waar Koentje enorm van genoten heeft!

Wat een verademing toen we aankwamen op onze volgende bestemming (Medellín) en het 'maar' 29 graden was! Yes, we kunnen terug buitenkomen zonder vanaf de eerste seconde te beginnen zweten als een rund J Al zijn we 2 dagjes niet veel buitengekomen, de warmte die ons 's nachts beliet om lekker te slapen + de oncomfortabele nachtbussen hadden van ons 'oververmoeide' reizigers gemaakt. Niets om over te klagen (dat zou nogal iets zijn zeker?!), maar wel een reden om het twee dagjes rustig aan te doen. We hadden, na lange tijd, nog eens een mooie kamer en hebben er dus volop van genoten. Al hebben we de 2 dagen luilekkeren wel goedgemaakt met een fitnessbezoekje, nog eens goed afzien, we hebben er deugd van gehad!

Onze laatste stad in Colombia werd Manizales, een stad in de koffieregio waar Koentje even als vrijgezel door het leven ging (én enorm veel aandacht kreeg van de vrouwelijke Colombiaantjes!). Ik had namelijk een griepje te pakken en moest gedwongen een paar dagjes uitzieken. Een bezoek aan de grootste koffieplantage (met, zo vertelde hij, de lekkerste koffie die hij ooit gedronken had), het bijwonen van een 'trial'wedstrijd en het meepikken van een filmpje maakte het deze laatste dagjes weer meer dan de moeite waard!

Vanavond nemen we onze laatste nachtbus terug naar Bogotá. Gelukkig, wat hier in Colombia maken de autostrades plaats voor haarspeldbochtjes in de bergen. Waar zaten onze gedachten om geen pilletjes tegen reisziekte mee te nemen in onze EHBO-kit?! Morgennamiddag vliegen we dan naar Peru, waar we 2 dagen later met open armen onze ouders komen opwachten! Duimen dus voor een vlotte vlucht met een beetje slaap zodat ze fit aankomen om er een fantastische 3 weken van te maken! We kijken er al naar uit ...