Happy new year from Siem Reap

Nieuwjaar vieren aan de andere kant van de wereld was ook iets nieuws voor ons. De straten in Siem Reap waren overladen met toeristen en cambodiaantjes die zij aan zij tot de zonsopgang aan het feesten waren. Op een knotsgekke en speciale manier werd het nieuwe jaar ingezet. De overheerlijke Duvel en vol au vent, die we vonden in een Belgisch restaurantje, maakten de avond meer dan geslaagd! Bij deze voor iedereen een héééél gelukkig nieuwjaar toegewenst!!!!!!!!!!!

Siem Reap zegt de meeste mensen waarschijnlijk weinig, maar misschien zegt Angkor Wat jullie iets meer? Eén van de grootste en mooiste tempelcomplexen ter wereld waar zowel Indiana Jones als Lara Croft hun kunstjes hebben laten zien (dit zijn films voor de filmleken onder ons ).
Onze 6 dagjes Siem Reap waren een goede afwisseling van actie en rust. Zo zijn we op 1 januari gestart met één van onze goede voornemens voor het nieuwe jaar en zijn we gaan fitnessen en zwemmen in één van de poepsjieke hotels, zalig om nog eens af te zien!

Verleden van Cambodia, zware toebak

Phomn Penh, de hoofdstad van Cambodia, was onze volgende stopplaats. Ons bezoek aan deze grootstad stond volledig in het teken van het gruwelverleden van dit land, meerbepaald een ziekelijk ventje genaamd Pol Pot en de Rode Kmer (of Crem zoals we ons vaak vergissen, sorry Pieter). We bezochten een school die in 1975 getransformeerd werd in een gevangenis/ folterkamp en de killing fields of Choueng Ek. Genocide ten top met +-3 miljoen ( ¼ van de totale bevolking) doden waarin mannen, vrouwen, kinderen en zelfs baby's niet gespaard werden. Een gruwelijk feit is dat deze moorden niet met de kogel gebeurden (kogels waren te duur), maar met allerlei gereedschap zoals hamers, bijlen, bamboestokken, machetten, etc.
Een triestige dag waarbij we bijna geen woord tegen elkaar gezegd hebben, heel toepasselijk hebben we ook op die dag voor bijna het eerste in vier maand regen gehad.

Nog met deze horror in onze gedachten zaten we op de 5 uur durende bus richting Kratie. Bustijden in Cambodia zijn slechts een schatting (net zoals de nmbs tegenwoordig), want pas na 10 uur gekraakt door de Cambodiaanse wegen van de bus gestapt.
Cambodiaanse wegen tegen Fien & Koen 1-0.

Rust

Na twee grootsteden keken we echt uit naar het kleine Kratie met de hoop eindelijk het Cambodiaanse leven te ontdekken en het toerisme in de mate van het mogelijke te ontvluchten. Hier in Cambodia kennen ze pas echte armoede. Mensen leven hier letterlijk in hutjes, veel kindjes hebben geen kleren aan, op veel plaatsen is er geen electriciteit en stromend water en..... ondanks de afwezigheid van materiële rijkdom, zijn het deze mensen die steeds opnieuw een glimlach op hun gezicht toveren en zijn het deze kindjes die ons telkens opnieuw vol enthousiasme 'HELLOOOO' toeroepen en vol overgave zwaaien. Ook hier worden we weer stil van ...
Wij, als rijke Westerlingen, kunnen nog zóveel leren van deze mensen!

Smeer de kietjes maar in! Jungle, here we come!!!

Na onze Nepalese trekking hadden we de smaak te pakken en konden we niet meer wachten om nog eens onze wandelschoenen aan te trekken en een meerdaagse trektocht te plannen. Ons oog viel op Virachey National Park in het Noord-Oosten van Cambodia (Ban Lung). Als we iets doen dan doen we het goed en kozen direct voor de 8 daagse jungletocht die we in 6 dagen zouden afleggen. Ze stond beschreven als "difficult" en aangezien we niet meer info kregen dan dat, wisten we eigenlijk niet goed waar we aan begonnen. Spannend!
In het boekingskantoor kwamen we heel toevallig nog een Belg tegen die ook dezelfde trek wou doen. Een grappige ontmoeting, want na wat gebabbel kwam uit dat hij ook in Brugge woont, hij OOK in Sint-Kruis woont en om het verhaal helemaal af te maken hij in de Malehoeklaan woont op ongeveer 500 meter van onze deur.
Uiteindelijk samen met Chris, Ursina en Reto (koppel uit Zwitserland), Sa (onze Ranger/parkwachter) en twee lokale gidsen de trek aangevat! Het zou een avontuur worden om nooit meer te vergeten!

De hulp van de lokale gidsen was van onmisbare waarde doordat er geen wandelpaden gekend waren, chapeau hoe die mannen telkens opnieuw de weg wisten!

Het doel van de trip was om de grasvlakte van Veal Thom te bereiken. Na twee dagjes afzien in de jungle zetten we voet op de reusachtige grasvlakte van 3000 km². Niet meer dan 300 buitenlanders hebben dit punt bereikt in de twaalf jaar dat het nationale park voor toeristen werd opengesteld. Een unieke ervaring om tijdens de volledige trip geen enkele buitenlander tegen te komen!

De wandelroute zelf was echt niet gemakkelijk en het werd tijdens de trek meer en meer duidelijk dat de moeilijksheidsgraad van difficult niet gelogen was. De tocht zat vol hindernissen, de ene keer moesten we kruipen onder een mikado van bamboe, de andere keer moesten we dan weer klimmen over boomstronken. Ook hebben we meerdere keren onze schoenen moeten uittrekken om de rivier over te steken, wat echt niet zo simpel was mede door de stroming, de glibberige ondergrond en de diepte van het water.

Het wandeltempo gedurende de trip lag zeer hoog waardoor de ongetrainde beentjes het soms moeilijk kregen (wie is er ook zo stom om een 8daagse trip eventjes in 6 dagen af te leggen). Slapen deden we in een hangmat onder een prachtige sterrenhemel, maar door de zeer koude nachten begon de vermoeidheid naar het einde van de trip toch door te wegen.
Het eten werd klaargemaakt op een zelfgemaakt vuurtje en was zeer eentonig: rijst, rijst met groentjes, rijst met groentjes EN een stukje vieze worst, rijst met groentjes en een stukje gedroogde vis en dit drie maal per dag.
We probeerden telkens in de buurt van water te overnachten om op deze manier ons drinkwater bij te vullen, te kunnen koken en natuurlijk ook een heerlijk warme bad te kunnen nemen (ZEER ironisch).

Tijdens de tocht sloeg de schrik ons toch éénmaal rond het hart toen we op de 4de dag ons kamp opeens moesten ontvluchten wegens een heidebrand. De lokale gidsen hadden een stuk heide achter ons kamp in brand gestoken zodat we gemakkelijker zouden kunnen wandelen (hoe ridicuul!). Het enige probleem was dat de wind gedraaid was en de brand razendsnel richting ons kamp kwam aandraven (zie filmpje). Toen waren we toch wel serieus onder de indruk!

Onze laatste nacht in de jungle was er ook eentje om nooit te vergeten. We hadden op ons gemakje onze hangmat opgehangen tussen 2 bomen toen het nog klaar was en waren enkele uurtjes later volledig uitgemat gaan slapen. Toen we in onze hangmat wilden kruipen zagen we echter dat onze groene touwen zwart geworden waren. 3 keer raden: een mierennest !!! Moesten die kleine miertjes niet zo ongelofelijk agressief zijn was dit op zich nog niet zo'n groot probleem geweest. Een gans flesje DEED later en het in brand steken van die venijnige beestjes toch nog (bijtvrij) kunnen gaan slapen. Het was weer eens iets anders

Laos here we come!

Morgenochtend vertrekken we richting Laos waar we zo'n kleine 3 weekjes zullen vertoeven. We starten met een paar dagjes rust op de '4thousand islands' en zijn daarna van plan om het mooie Laos met bromfiets te ontdekken in de hoop op deze manier dichter bij de plaatselijke bevolking te staan.