Okay, nog even wat brainfarts.
Ik bedacht me opeens dat ik niks heb verteld over het eten in Cambodja. Dat komt omdat ze het Kmer noemen, maar het eigenlijk toch precies hetzelfde is als Thais (voor mijn gevoel). Currys, fried rice of noodles. Same same, but different. Vandaar ook alle verhalen over stamppot, kebab, etc.
Verder ben ik al op veel eilanden geweest, maar eigenlijk was er geen een hetzelfde, dus ook weer same same, but different. Koh Rong was trouwens het eerste eiland dat ook écht geen wegen had. Voor de leesbeleving: dit betekent vooral dat er heel veel zand is, overal. In je kleren, in je bungalow, wherever je gaat zitten. Ook moet je of lopen of met de boot. Op zich prima bij een klein eiland!

Nog een ander verhaaltje: toen ik Cambodja in kwam moest ik bij het vliegveld na het regelen van mijn visum (wat redelijk automatisch gaat) ook mijn vingerafdrukken laten scannen. Bij de grensovergang naar Thailand was dit hetzelfde, why, I don't know. Ik heb wel netjes de officiële route gedaan over de grens en geen corrupte agentjes betaald, cause that is just ridiculous. Ging prima.

Zondag 29 maart 2015
Koh Chang, Thailand

Aaand we're back. Nog even twee dagen op Koh Chang, een van de meest groene eilanden van Thailand,
doorbrengen en dan vlieg ik op 1 april richting Auckland! Maar eerst nog even hier genieten. Ik heb weer eens een hostel in mijn eentje uitgekozen, dus dat voelt weer als een avontuur gezien de desastreuze eerste keer in Cambodja. But we'll get there. Deze ochtend was ik om 07.30 uur in de bus geklommen nadat ik doei had gezegd tegen Stephanie (thanks babe! Ik vond het echt gezellig met je!). Helaas bleek de man op Koh Rong mijn kaartje verkeerd aangevinkt te hebben, dus mijn kaartje zei dat ik naar Trat wilde. Just my freaking luck. En lekker dom ook dat ik dat niet gecheckt had. Anyway, bleek minder erg dan in eerste instantie leek, bij het bureau stond netjes dat ik voor Koh Chang had betaald. Daarna lekker 8 a 9 uur in de bus gezeten, wie houdt er niet van. Het idee was dat ik rond 15.00 in Koh Chang zou zijn, dit werd eerder 18.00 uur. Eenmaal aangekomen ervaar ik de eerste echte regenbui. Er zijn er wel een aantal geweest, maar dan was ik meestal niet echt wakker. Nu heb ik echt een full blown 'it's pissing down' beleving gehad, zoals de Engelsen, Amerikanen en Canadezen het noemen. Dit eiland is het een na grootste van Thailand, met in het midden een jungle en 1 ronde weg eromheen. Morgen dus van plan om een scooter te huren en even een dagje wat watervallen (jeej, regen!!) te bekijken en wat mooie shop gebiedjes af te struinen!
Pap en ik hadden afgesproken te skypen of facetimen als ik aan was gekomen, aangezien ik oma verder helemaal niet meer gesproken had. (Heeft oma mijn kaartje van Thailand eigenlijk wel ontvangen?) This was a successful mission. Altijd fijn om mensen even via beeld weer te zien, so thanks pap. Het hostel lijkt verder wel erg goed! Pal ernaast zit een restaurant, dus ik had een sprintje getrokken tijdens de storm: red curry with duck. Yum.

Maandag 30 maart 2015

Vandaag was ik redelijk vroeg op, big surprise, dus ik heb even mijn vuile was weggebracht en een scooter gehuurd! Even weer een dagje on my own en het was weer geweldig! De hele dag rustig het hele eiland afgereden. Koh Chang is verdeeld in oost en west, waarbij je niet helemaal rond kan. Als je in zuidoost wil zijn, moet je helemaal bovenlangs rijden als je vanaf zuidwest komt. De oostkust is heel rustig met af en toe een resort, en de westkust heeft alle barren, hostels, shops, etc. Ik had besloten om eerst de oostkust te doen gezien dat het verst weg lag en ik rekening wilde houden met voor donker thuis zijn. De twee watervallen het meest ver weg kon ik na twee uur van rijden + zoeken niet vinden. Mweb! De derde was erg mooi! De vierde viel erg tegen, de vijfde heb ik geskipt. It get's old. De stranden onderweg waren mooi, maar waarschijnlijk ben ik inmiddels al wat verwend, want ik ging liever in zandvrije gedeeltes even een colaatje of mixed fruit shake drinken. 's Middags was het tijd voor de westkust! Olifantenkampen zouden hier zitten en een mooie waterval! Er waren verschillende kampen met lots of olifantjes die wat stonden te pierewaaien. Ik wist alleen niet zo goed of je ze mocht gaan aaien of dat je dan moest betalen. Anyway, het komt erop neer dat ik maar van een afstandje heb gekeken en gedroomd over Chiang Mai...
De waterval was erg nice. Tot nu toe kunnen de watervallen nog niet op tegen het prachtige natuurverschijnsel van Albanie, maar misschien moet ik dat in het droge seizoen ook niet verwachten. Verder was het eiland prachtig. De bomen hier, de jungle, de zee of bergen op de achtergrond, echt amazing. Wat een mooi eiland, en inderdaad een groen eiland! Een van de mooiste plekken waar ik geweest ben. En echt bizar dat iedereen aan de westkust zit, terwijl de oostkust echt prachtig is alleen al om doorheen te rijden. Blij dat ik dat gedaan heb.
Na het ophalen van m'n was wat informatie opgevraagd over de reis naar Bangkok. Hieruit bleek dat ik vooral een dag van te voren al weg moet (een dag voor mijn vlucht). Ik had zelf gehoopt van niet, maar goed misschien maar beter. Toen kreeg ik opeens een lampje in mijn hoofd dat Isaiah natuurlijk in Bangkok woont en daar les geeft! Dus nu ga ik nog een avondje bij Isaiah crashen en gaat hij mij 'zijn' Bangkok laten zien! Nu al zin in, local point of view:)
Hierna nog even een goede duik in het zwembad genomen waar Cada, een Amerikaans meisje die ook lesgeeft in Thailand, me aansprak. Samen wat gekletst en uit eten geweest. Heb een hele lekkere Tom Yum Soup (heldere vissoep/bouillon) gegeten en ravioli. Haha, gek genoeg een goede combinatie! Cada ging vroeg naar bed, dus ik heb mijn avond gevuld met wat facetimen met Lot (happy birthday chick!!) en appen met Mirjam en Josh. Morgen vroeg de bus.. Ik heb nu hetzelfde gevoel als voor ik naar Thailand ging: geen idee wat ik moet verwachten.. Lisanne knows what I mean though! Maar ik voel wel excitement!

Dinsdag 31 maart 2015
Deze dag lang in de bus gezeten van Koh Chang naar Bangkok. Bij Khao San Road opgepikt door Isaiah en daarna met zijn vriend Tim gaan zwemmen in het openbare zwembad tegenover de school waar ze wonen en werken. Later sloot Matt ook aan om te gaan eten. Matt woont al drie jaar in Thailand en is dus een redelijke expert op alle gebieden. We gingen 's avonds het 'echte' Bangkok in en Matt bestelde dus ook al het eten in Thai, een verrassing dus wat we gingen eten maar het was allemaal top! Ook was er een festival ter ere van de verjaardag van de prinses. Een enorme markt, echt gekte. Wel heel leuk om mee te maken! Maar het hoogtepunt van de avond en na de fietstocht het vetste wat ik hier heb meegemaakt: de bar Saxophone! Met een band waar je u tegen zegt (ja, ook met saxofoon!) en een enorm goede setlist van My Girl tot Play that funky music. Heel heel leuk! Een equivalent van Crazy Piano's, misschien zelfs beter.
Vandaag (woensdag) heeft Isaiah me de school laten zien waar ze werken! Heel interessant. De leraar krijgt hier enorm veel respect dus elke leerling groet zijn of haar leraar, heel schattig ook. De school zit midden in Bangkok maar er is zoveel ruimte! Er is een voetbal veld met tribunes, basketbalvelden, pingponghallen, kantine met oneindig veel eten, noem het maar op. Momenteel is het 'summer school' time, dus er zijn 'weinig' leerlingen, maar ik kan me niet voorstellen hoe druk het zou zijn in normale tijden.
Dat thuisbezorgd hier nog niet zo goed werkt als in NL blijkt wel als we na drie uur wachten nog geen freaking bagel hebben. En iedereen weet hoe gezellig ik ben als ik honger heb. Haha. Maar Isaiah hield de spirits hoog. Anyway, erna snel de taxi en airport rail genomen en nu zit ik op het vliegveld. Morgenavond (2 april, 17.50 lokale tijd) zal ik landen in Auckland (met een tussenstop bij Taipei).