Woensdag 11 maart 2015
Ko Phangan, Thailand

Hét eiland van de full moon party. Op zich een eiland met goede brede wegen, waarop je ook wel wat afstanden kan afleggen, want ik denk dat dit eiland iets van 5x groter is dan Ko Tao? Maar de gezelligheid van Ko Phangan hebben wij niet kunnen vinden. Er is hier niet echt een gecentreerd plekje voor en alles ligt vooral uit elkaar.
Lisanne en ik hadden hier geboekt voor het Blue Dream hostel, speciaal met zwembad omdat dat ons wel een keer leuk leek. Zoals dat altijd gaat met dat soort dingen hebben we vervolgens geen een keer in het zwembad gelegen. Ook heette ons hostel eigenlijk Hard Road café. Kleine twist, gelukkig wist 1 op de 5 taxidrivers het te vinden. De mensen in het hostel (alleen maar Fransen) werken enorm chaotisch wat redelijk op mijn zenuwen werkte, maar verder een prima plek om te verblijven.
Op Ko Phangan ook weer een scooter gehuurd en daarmee op woensdag vooral Hat Rin (het strand van de full Moon party) verkend met omgeving.

Voor donderdag hadden we een dagtocht naar het National Park Ang Thong geboekt. Op de boot kreeg ik van een Nederlandse mevrouw een pilletje tegen zeeziekte. Had ik misschien zelf toch ook mee moeten nemen! Had ik niet gedaan omdat ik er in Griekenland met Kris steeds van in coma raakte en vervolgens niet wakker werd, maar nu met snorkelen enzo bleek het wel ideaal. Op de weg naar het National Park wat coole vissen gezien die het gevoel hadden dat ze een speedboot waren, want ze knalden rechtop over de golven heen, heel cool om te zien. Het snorkelen was minder spectaculair, we waren door Ko Tao denk ik al wat verwend. Het National Park, wat dus uit 42 eilanden bestaat, was heel mooi maar viel tegen omdat we dachten enorm veel dieren en onderwaterleven te kunnen spotten. En dat was dus niet het geval.. Wel een hele mooie lagune gezien en een klimtocht naar een viewpoint gemaakt. En het deed de naam klimtocht echt eer aan. De dag erna had ik spierpijn in mijn benen van alle acrobatische moves die ik uit had moeten voeren om daadwerkelijk boven te komen. 's Avonds gingen we het strand weer verkennen waar we door een bucket drank redelijk gevloerd werden. Sowieso zijn alle alcoholische mix drankjes bizar sterk, beetje jammer, haalt de fun van het lekker wegdrinken er wel vanaf. Onze laatste dag werden we (hierdoor?) pas tegen de middag wakker. Oopsie. Maar weer een scootertje gehuurd en nog een rustig strandje in het noorden bezocht. Wat gezwommen, wat gekaart, lekker rustig aan. Ons dinertje was met Renate, een vriendin van Lisanne die net op Ko Phangan was aangekomen. Gezellig samen gegeten en daarna maar even mijn paspoort opgehaald bij de balie gezien we door het vroege uitchecken deze anders niet meer konden bemachtigen.
Het idee was om samen nog even wat te kaarten en te drinken als afsluiter van onze geweldige maand. Maar al snel bleken onze verwachtingen van de ice cream cocktail te hoog en werden we omringd door mensen die wilden kaarten. De laatste uurtjes dus met wat gezellig mensen van het hostel doorgebracht, wat het eigenlijk toch wel heel jammer maakte dat we de half Moon party gaan missen. De afgelopen twee weken hebben we enorm pech gehad met wanneer waar een full moon party zou zijn (eergisteren, gisteren, morgen, iig niet vandaag). Maar nu was het ook jammer doordat de mensen heel leuk leken. Een fransoos begon ook opeens balletje balletje uit te leggen! Een spelletje wat ik Lies en Michael probeerde te leren in Railay Beach. Toen was de avond compleet! ^^

Op zaterdagochtend vroeg de boot van Ko Phangan naar Chumplon genomen. Daar wat rondgestruind en bijzonder slechte poolkwaliteiten laten zien. Inmiddels zitten we in de nachttrein naar Bangkok waar we morgen nog even lekker onze laatste dag samen gaan doorbrengen met misschien nog wat souvenirs inslaan en een footmassage en misschien kan ik me nog storten op de beste Pad Thai die ik tot nu toe gegeten heb.

Trouwens ook wel benoemenswaardig: in Chumplon nam ik een noodle dish waarbij de noodles verdacht veel leken op de rijstflensjes van mijn lievelings dimsum! Ik weet niet hoe dat kan, maar dat behoeft enig onderzoek voor als ik weer in NL ben.