Donderdag 25 juni 2015
Uluru (Ayers Rock), Northern Territory, Australie

Laat ik beginnen met te vertellen dat er enorm veel verwarring in Pollo was over welke berg Uluru danwel Mount Conner was vanaf het moment dat we aankwamen een aantal dagen geleden. Waren dit twee verschillende bergen, of waren zij één?! Ze leken nogal veel op elkaar, maar Mount Conner is om gekke redenen geen bezienswaardigheid, waar Uluru dat wel is. Neil maakte de vergelijking Superman en Clark Kent, de ene heeft een bril en de ander niet, maar het is dezelfde persoon! So that made total sense!! Het was net alsof we vanaf oosten de berg zagen en vanaf het westen deze een iets andere vorm had: symmetrische rotsen zie je eenmaal niet vaak in de natuur. However, Mount Conner heeft een meer rechthoekige onderkant waar Uluru ronder is (kwamen we dus later achter). Vanochtend hebben we met vele anderen de zonsopgang gezien bij Uluru met op de achtergrond Kata Tjuta. Hierna gingen we de Mala Walk doen. Een twee uur durende guided walk met een ranger die ons meer zou vertellen over de cultuur van de plaatselijke Aboriginals: de Ununga. Het is heel tegennatuurlijk voor ons om hun cultuur te begrijpen. Wij hebben een thuis waar wij onze spullen hamsteren en beschermen. We verhuizen en nemen alles mee en wij bouwen de plekken die door 'ons' als heilig beschouwd worden en als we levensmiddelen nodig hebben, kopen we deze in een supermarkt. De Ununga leefden echter in the red center, de outback, hoe je het ook wil noemen. Dit was hun thuis, hun supermarkt, hun kerk, hun school. En ze waren nomadisch, want overleven in een woestijnachtig gebied betekent al snel dat je niet op één plek kan blijven hangen. Ze hamsterden dus geen spullen, hun thuis ís hun cultuur en die bevindt zich in alles wat ze zijn en wat zich om hen heen bevindt: hun taal, hun dans, hun zang, het land(schap), ga zo maar door. Zoals wij bij elkaar aanbellen als we een huis binnen willen komen, zo staken de aboriginal stammen kleine vuurtjes naarmate ze dichterbij elkaars land in de buurt kwamen om zichzelf aan te kondigen. Kortom een cultuur die wij ons niet voor kunnen stellen. Mensen vinden het al gek dat ik (en velen met mij) een half jaar tot een jaar kan reizen met alleen een backpack. Laat staan dat je ook nog rooksignalen moet gaat verzenden. We hoeven de cultuur echter niet te begrijpen, maar respecteren is overal in de wereld denk ik het sleutelwoord. Nergens wordt uitgelegd waarom Uluru heilig is of waarom ze vragen om de berg niet te beklimmen, maar als je een cultuur respecteert betekent dat soms ook vertrouwen op iets (zeker als dat je absoluut niet kan schaden). Ik besloot dus na drie dagen bedenktijd de berg niet te beklimmen. Neil was nog undecided, maar uiteindelijk besloot het weer voor hem: er was te harde wind, dus de climb was gesloten.
De guide/ranger vertelde ons ook waar de Ununga hun eten vandaan haalden. Zo maakten ze ook meel/brood, cereal/granen of suiker/honing door middel van bepaalde planten, bloemen of bomen. De mala walk ging ook langs 'cave paintings' wat officieel geen Ununga kunst is, dat bevindt zich immers in de zang, verhalen, dans, etc. De Ununga gebruikten de muren als blackboard om de jongens te leren jagen; zoals bij een normaal krijtbord gingen scribbels door elkaar heen etc. Van Ununga cultuur is het ook interessant om te weten dat man en vrouw totaal aan elkaar gelijk worden beschouwd met ieder hun eigen taken en rituelen, maar waar de een niet minder belangrijk is dan de ander. Een klein voorbeeld. Toen Kata Tjuta National Park (rechtmatig) werd terug gegeven aan de Aboriginals besloot de regering het NP te leasen van de Aboriginals. Hierbij werd besloten dat 8 Ununga in een speciaal bestuur moesten om toezicht te houden. Zonder twijfel kozen de Ununga voor 4 mannen en 4 vrouwen. Waar in de wereld kunnen wij zeggen dat we deze zelfde gelijkheid kennen of het andere geslacht op gelijkwaardige manier beoordelen. Achteraf gezien bedacht ik me dat wij westerse mensen echter ook degene zij die vinden dat bepaald werk niet aan een bepaald geslacht kan worden toegeeigend. Vrouwen willen mannen werk doen en andersom. Okay, ingewikkeld.
Na de Mala walk hebben Neil en ik onze twee Israëlische vrienden gedropt op het vliegveld terwijl Fiona de Uluru base walk deed. Hierna zijn we met z'n drietjes nog de waterhole walk gaan doen [m...]. Vandaag ook poging twee voor zonsondergang. In plaats van naar een officiële carpark te rijden, besloten we maar ergens langs de kant van de weg te stoppen.