Woensdag 24 juni 2015
Kata Tjuta, Northern Territory, Australie

Dag twee in The Red Center van Australie! Vandaag gaan we naar the Olga's of ook wel Kata Tjuta. Veel heeft hier een aboriginal naam én een naam gegeven door de Europeanen. Maar voor we hier kwamen gingen we eerst naar het Visitors Centre. Veel van de Aboriginal cultuur hoopten we hier uitgelegd te krijgen, maar dat was gek genoeg niet het geval. Wel veel verhalen over hoe aboriginals dachten dat natuurverschijnselen als Kata Tjuta zijn ontstaan. Deze verhalen lijken op de verhalen van de Maori in NZ, maar centreren zich meer rondom dierlijke wezens. In plaats van reuzen gaat het over ancestral slangen etc. Anyway, de Visitors Centre bleek dus nogal een domper, niet half wat Brambuk in de Grampians was, kortom een gemiste kans. Er is namelijk nogal een discussie in the red center over bijvoorbeeld Uluru en er wordt gevraagd om de berg uit respect niet te beklimmen, maar nergens wordt uitgelegd waarom. Gek. Hierna gingen we op weg om de Valley of the Winds walk te lopen. Ook weer een loopwalk van 4 uur (als je langzaam loopt) om de grootste Olga's heen, om het dan zo maar te zeggen. Erg mooi, maar ook eentonig voor vier uren. Prachtig om een keer gedaan te hebben, dat wel! Shahar voelde zich gister en vandaag helaas niet echt goed, ze gaat dus wat langzamer dan de rest, maar gelukkig hebben we hier geen haast. We moesten ook wachten op de sunset, welke we bij de Sand Dune viewing vlakbij Kata Tjuta gingen doen. Helaas arriveerde er net na ons een grote bus vol krijsende tieners, dat was dus helaas geen rustgevende zonsondergang. Morgen gaan we nog een poging wagen. Terug op onze campsite gezellig met z'n allen in Pollo gegeten en wat nagetafeld. Ik heb de meest interessante gesprekken gehad met zowel Shahar als Gilad over hun afkomst. Zo moeten alle Israeliers dienen in het leger, ongeacht geslacht. Beiden waren enorm trots om hun vaderland te hebben verdedigd en het was erg mooi om ze hierover te horen praten. Gilad is daarnaast ook joods en vertelde dus veel over hun rituelen en gebruiken. Erg interessant! Praten met Gilad heeft me overtuigd dat ik zeker een keer richting Israël moet om het centrum van de wereld (zoals hij het noemde) met eigen ogen te zien.
Morgen staan we vroeg op om zonsopgang te zien in het National Park. Ook is morgen Uluru dag: to climb or not to climb?! Ik ben er nog niet over uit..