Hi!

There we are again!

Het verhaal gaat verder! We waren gebleven bij ons bezoek aan Fraser Island. Fraser Island was heerlijk, maar het hele avontuur begon natuurlijk al bij de bushalte.

We zaten daar en we wisten dat we met een busje oppgehaald zouden worden. We hadden in de tijd die we daarvoor hadden ons zelf helemaal thuis gemaakt in de bushalte haha overal lagen spullen. Ik zat met mijn laptop voor mijn neus, inge was aan het schrijven, we hadden muziek aan en we waren gewoon heerlijk ons zelf. We hadden netjes ruim op tijd alles weer opgeborgen en we stonden te wachten. Er kwam een meneer naar ons toe gelopen en hij vroeg of wij aan het wachten waren op de shuttle bus voor Fraser. "Ja meneer, dat zijn wij!" antwoorden wij enthousiast, waarop we een enigszin geamuseerd antwoord op kregen: "goh, maar dan staan jullie verkeerd...." (zo'n moment waarop je hart even heeeeeel hard door de grond zakt en dat je snel op je horloge blikt) ".. maar loop maar met mij mee, want ik kwam jullie op halen." (THANK GOD!) We werden in de bus geholpen en reden naar de 'mainland reception' in River Heads. Daar checkte we in, werd onze bagage ingeladen en zijn we even snel een burgertje gaan happen, want we hadden ontzettend honger. We kregen een leuke deal met frisdrank en frietjes, dus Nederlands als we zijn hebben we dat natuurlijk gedaan. We moesten echter al vrij snel de volgende bus in, die ons naar de Ferry zou brengen. Dus wij gingen met onze bak patatjes lekker zitten smikkelen. Er zat een Zwitsers gezin met twee kinderen en opa en oma voor ons en oma maakte een opmerking dat ons eten zo ontzettend lekker rook. Dus, ik, zoals ik ben, bood een patatje aan. Ze wilde wel een frietje, maar dan voor haar kleinkinderen, want die waren zo aan het zeuren geweest dat ze honger hadden. Aangezien Inge en ik eigenlijk al heel erg vol zaten hebben we ons restje friet aan de kids gegeven. Dat was natuurlijk de actie van de dag. Kids blij, (groot)ouders blij en wij van onze zooi af haha! We waren na een kwartiertje bij de ferry en deden (blijkbaar) iets illegaals door al aan boord te gaan toen de voetgangers eigenlijk nog niet mochten. Maar goed, wij zaten aan boord!

Een bootreis van ongeveer 45 minuten bracht ons naar de overkant. Daar werden we door een enthousiaste medewerkster ontvangen en naar de lobby gereden met een busje. We konden meteen in onze kamer en dat was echt even genieten! We hadden best een grote kamer! Een leuk balkon, maar helaas niet een van de beste uitzichten. Maar dat mocht de pret niet drukken natuurlijk. We hebben eerst in record tempo onze uiterst nette, georganiseerde kamer, omgetoverd tot ons paradijs. Of te wel: het was een varkensstal. :D Daarna hebben we onze bikini's aangetrokken en zijn we van onze wel verdiende vakantie gaan genieten aan het zwembad met een cocktail! Daarbij bleven de activiteiten van die dag. We hebben een pizza gegeten in het restaurant en that's it! We waren behoorlijk moe, dus we zijn lekker gaan slapen.

We hebben alles behalve lekker geslapen, maar goed. We hadden de volgende dag om half 3 een boeking staan om een half uur met een Segway te crossen. Dus vooraf konden we nog even van het luie leven genieten. We hebben een wandelingetje gemaakt door een moerasachtig gebiedje, een hoop leuke vogeltjes gezien. En toen was het zover. Onze "let loose 30minute segway session". We kregen een korte uitleg en mochten daarna gaan spelen! Zelf rijden op een stuk strand, hilarisch! Oh wat hebben wij gelachen zeg! Inge was in het begin nog al aan het stuntelen omdat ze heel voorzichtig deed en ik had het al snel onder de knie en begon als een malle rond te scheuren haha. De tijd vloog voorbij en toen ik op mijn horloge keek zaten onze 30 minuten er al op! Maar niemand had ons nog geroepen, dus we bleven door rijden. Met een bijgesmokkeld kwartiertje was het daarna wel weer leuk geweest. We leverde de segways in en zijn nog even gaan genieten van het zonnetje bij het zwembad.
Die avond hadden we een 'prawn platter' tegoed. Alleen hier is het blijkbaar heel normaal om de gamba's in hun geheel te serveren en toen we aan de jongen vroegen hoe ze in hemelsnaam te eten kregen we een enigszins gekke blik. We kregen een spoedcursus, maar al snel bleek dat we er weinig van begrepen hadden. Van de acht gamba's hebben we er uit eindelijk vijf kunnen eten. Wat bleek nou. Als je het hoofdje van een gamba er af trekt, trek je automatisch het darmkanaaltje mee. Wisten wij veel! Wij braken het hoofdje af en dat resulteerde keer op keer in een ontploffing van ingewanden en inhoud van de desbetreffende organen. Niet heel fris dus haha. Ach. We zien het maar zo: Weer wat geleerd! We hebben nog maar even wat "normaal" eten gehaald om onze buikjes te vullen. Met een halfbakke poging film te kijken (we vielen steeds in slaap haha) zijn we de dag geëindigd.

Voor de derde dag stond er een kano tour op de planning. Dit was wederom een groot succes. Ik had alleen weer een ontmoeting gehad met de Australische muggen, en ik had een middelvinger die tot bijna twee keer zijn dikte was opgezwollen. Mijn knokkel was het ergste maar door de zwelling kon ik ook niet zo makkelijk mijn vinger buigen. Deed ik dit wel, had ik behoorlijk pijn. Altijd fijn dus! Maar ik had geluk. We moesten in groepjes van drie de kano in en wij kregen een Australische vrouw er bij. Er hoefde maar twee mensen te peddelen dus Inge en Janice (our new found friend) hebben de eerste helft van de tour hun best gedaan. We gingen uit de boot en liepen een stukje door de mangrove om een ontmoeting met een stingray te hebben. Heel bijzonder en leuk natuurlijk! Er zwom blijkbaar ook een soort haai, maar ik weet niet heel zeker of ik die nou wel of niet gezien heb. Ik zag iets wegschieten daar waar ze zeiden, maar of dat was wat ik dacht dat het was ;)

Toen we weer terug gingen vond ik dat het mijn beurt was om te peddelen en dankzij mijn geweldige kano-kunsten hebben wij de mogelijkheid gehad om een mangroveboom van heel dichtbij te inspecteren. Uit eindelijk kreeg ik het redelijk onder de knie en heb ik mijn mede vaarders niet laten verdrinken, dus ik zou zeggen: helemaal geslaagd! Met een biertje en pizza hebben wij die dag afgesloten aan zee. Kijkend naar de zonsondergang. Heel erg mooi om te zien. Tot mijn verbazing spetterde een hele hoop visjes rond. Soms kwamen er hele groepen die boven t water uit sprongen, waar de sterns en visdiefjes (alsjeblieft papa) gretig gebruik van maakte door enthousiast er op in te duiken. Een geweldig schouwspel, maar toen uiteindelijk ik een stuk of 5 dolfijnen in de verte herkende was dat natuurlijk helemaal de kers op de taart. Al kregen we later naast de kers ook nog wat chocolade-sprinkels door het zien van een schildpad. Het was een magnifieke laatste avond op Fraser island. We hebben niks van het eiland gezien, geen dingo's en geen lake makenzie, maar oh wat hebben wij genoten!

De laatste dag hebben we uitgecheckt en zijn we lekker nog even aan het zwembad gaan hangen om vervolgens de ferry van 14uur terug naar het vaste land te nemen. Daar zouden we weer inchecken bij de YHA voor twee nachten, want op 9 februari stond onze droomtrip, dat gene waar we het meeste naar uitkeken, al op de planning. Lady Elliot Island.

We hebben die nacht niet heel veel geslapen. Een stukje spanning voor wat er komen zou en een irritante roomie die niet kon slapen die maar heen en weer bleef lopen, naar de wc bleef gaan en zodra hij zag dat ik wakker was even een praatje kwam maken. Toen hij uiteindelijk wél in slaap viel, ging hij snurken. Het was een aardige vent, maar goeie dag... Vervelender dan dat ken ik ze niet, vooral als je de volgende dag om 6uur op moet staan.

Het mocht onze pret niet drukken. Wij zijn om 6 uur opgestaan om de taxi om kwart over 7 in te stappen. Op het vliegveld was het minder dan een uur wachten om het vliegtuig in te stappen. Een 14persoons vliegtuig. My! Dat was wel even spannend, maar ik heb ontzettend genoten. Als een klein kind zat ik met een stralende glimlach van oor tot oor met mn neus tegen de ruit gedrukt. Foto's maken, vol ontzag naar de wolken kijken en dingen filmen. Ik vond het echt ontzettend gaaf.

Na 50 minuten kwamen we aan op Lady Elliot Island. Omringt door letterlijk duizenden vogels stapte we uit het vliegtuigje. We kregen een korte tour en uitleg van het eiland, tijden waarop de tour en lunch zou zijn en een "you're free to go" teken. We hebben snorkelspullen gehaald en zijn de lagune ingegaan. Daar hadden we binnen 3minuten al een schildpad voor onze neus! Zo ontzettend mooi en indrukwekkend, ik zal het gevoel nooit kunnen omschrijven.

We bleven snorkelen en we hebben zoveel mooie en leuke vissen, zeesterren en imposante koraalvormen gezien! We hebben zelfs nog even een heel stuk met een schildpad gezwommen en ik heb fantastische beelden met mijn gopro kunnen maken. Echt heel gaaf.

Het was al snel tijd voor onze tour met een "glass bottom boat". Een boot met, goh wat verassend, een glazen bodem. Door die glazen bodem hebben we meerdere haaien gezien, een whiptail ray en nog meer vissen en schildpadden. Zo ontzettend mooi! Ook hebben we een scheepswrak kunnen bewonderen en wederom een hoop koraal. Geweldig!
We mochten daarna nog even een stuk zelf snorkelen. Ik vond dit persoonlijk wat spannend, want dit betekende dat ik echt "op open zee de boot uit" ging. Ik heb een drijfnoodle mee genomen en dankzij mn snorkelspullen was het allemaal minder eng dan ik in mn hoofd had. Ook hier was het adembenemend mooi. De hoeveelheid vissen, de verschillende kleuren, maten, gedragingen, soorten.. Het was niet te geloven wat je allemaal zag! Ik waande mij in burgers zoo of in de film Nemo. Of beide! Na een half uur moesten we weer aan boord en werden we terug naar de wal gebracht om te gaan lunchen. Dit was behoorlijk welkom, want ik had inmiddels wel behoorlijk trek gekregen. Na de lunch zijn we even een stukje wezen wandelen en daarna hebben we nog weer even wat snorkel spullen aangetrokken voor een halfbakke poging tot snorkelen aan de andere kant van het eiland. Het tij liep echter al te ver terug en het was niet fijn om te snorkelen. De tijd vloog wel voorbij en voor we het wisten was het al weer tijd om te vertrekken.

Op de heen weg had de piloot gegrapt dat hij een vrijwillige co-piloot nodig had en toen wij smiddags bij het vliegtuig aan kwamen trok ik mijn stoute schoenen aan door mijzelf aan te bieden als co piloot. Ik had het geluk en mocht inderdaad helemaal voorin zitten.

Ik kreeg kramp in mn wangen zo hard was ik aan het lachen, dat verklaard denk ik meer dan een heel verhaal over hoe vet en hoe gaaf dat wel niet was! Ik heb van alles gefilmd, foto's gemaakt en ik heb zelfs een foto dat ik het vliegtuig stuur (nou deed ik dat natuurlijk niet echt, maar t maakt de foto niet minder stoer. Helemaal omdat de piloot een stuk om ging vliegen om de zon niet tegen te hebben op de foto)!

Die avond was het weer tijd om alle spullen in te pakken, proberen goed te slapen en de volgende dag verder te reizen! Brisbane was onze volgende stop, maar omdat ik nu al weer drie pagina's leesvoer heb, tik ik de rest de volgende blog!!

Tot lees/schrijfs!

Liefs, Dorine (en Inge natuurlijk ook!!)