En zo valt er ineens een nieuwe update op je digitale deurmat! Ik moet bekennen: ik heb even mijn laatste blogbericht moeten teruglezen om te kijken waar we zijn gebleven. Maarrrrrrr…. Geen bericht is goed bericht!

Ok, we waren gebleven bij de verhuizing naar mijn huis in Windsor, een wijk 15 minuten van het centrum van Melbourne. Dat is een lange tijdgeleden. Een gigantische update wordt natuurlijk verwacht, maar er is niet zo bijster veel gebeurd in de afgelopen tijd. Ik woon nog steeds in hetzelfde huisje in Windsor, al heb ik intern wel een verhuizing gemaakt. Ik begon in een shared room, waar ik met twee anderen op een kamer sliep. Mijn grote Spaanse vriend die in de tuinbungalow sliep is echter weer teruggegaan naar Barcelona, waardoor ik zijn kamer heb overgenomen en nu een kamer voor mezelf heb. Lekker, want ik kan de troep in de hoek smijten zonder te denken dat anderen er last van hebben!

Dat Duitse meisje in mijn huis waar ik het over heb gehad in het laatste blogbericht (remember?), daar begin ik met de dag betere maatjes mee te worden! Geheel tegen de Nederlandse waarden in, maar zij is de enige in het huis die tenminste ook in is om leuke dingen te doen. En met haar ben ik al naar menig studentenfeest geweest, waar de genialiteit vaak vanaf sprong! Beetje verdergegaan op de voet waar ik in Amsterdam ook al mee bezig was..

Nog meer niets-veranderd-nieuws: ik werk nog steeds bij dezelfde bar. Hoewel mijn houdbaarheidsdatum daar wel aardig verstreken is, blijf ik daar werken totdat ik een andere inkomstenbron heb gevonden. En aangezien ik met mijn winter-melkwitte lichaam de kost nog niet kan verdienen, blijven weinig opties over.. Wel werk ik inmiddels bij het Melbourne Sports and Aquatic Centre. De werkzaamheden zijn vrij basic: evenementje opbouwen en afbreken, maar het gaat mooi wel als ervaring op mijn CV. En daar gaat het tenslotte om hier in Melbourne! Daarom werk ik ook vrijwillig als Social Media Manager voor een grootste voetbalkrant van Australië. Begrijp dit niet verkeerd: voetbal is hier de derde sport, na Australian Football en rugby. Vergelijk voetbal met tennis in Nederland: het bestaat, maar ze zijn er zeker niet goed in. En dat ze niet goed zijn in voetbal, is een understatement. Godallemachtig. Ik heb één wedstrijd gezien, en het niveau is vergelijkbaar met de C'tjes die ik training heb gegeven. Al konden die C'tjes nog beter voetballen.. Aangezien ze zo zwaar slecht zijn in voetbal, moesten ze iets anders bedenken en dus hebben ze zelf maar een sport uitgevonden: Australian Football. Een bizarre mix tussen American Football en rugby waar logica en sportiviteit net zo goed samengaan als de PVV en de VVD.

Naast het social media werk dat ik voor deze voetbalkrant uitvoer (wat gratis is maar uiteraard OOK op mijn CV komt) loer ik op elke kans die zich voordoet. Het probleem is alleen dat de markt overspoeld wordt met afgestudeerde Sportmarketeers, en dat ik niet Australisch ben. Ze hebben een Geert Wildersje rondlopen bij elk bedrijf, en dus wordt buitenlander Bas niet aangenomen.

Heb ik dan echt helemaal niets gezien de afgelopen tijd? Jawel. Ik heb de Great Ocean Road bezocht, een autorit van Melbourne tot Adelaide welke langs de zuidkust trekt, en daarmee schitterende natuur laat zien. Uiteraard hebben we daar een weekend voor uitgekozen waarbij de regen met bakken uit de hemel kwam, maar bekijk vooral mijn album Great Ocean Roadtrip en wees jaloers!

Na alle horrorfoto's van zomerend Nederland die voorbij kwamen op Facebook, wat gelukkig nooit langer dan twee weken duurt, begint de zon zijn weg weer te vinden naar het vertrouwde zuidelijke halfrond. Wat betekent: zomer komt er hier aan! En niet die slappe zomers als in de Lage Landen, maar we hebben het hier over vijf maanden 20 graden. Minimaal. En het zal tijd worden, het geklaag van de Melburnians was niet om aan te horen. "Koudste winter in tien jaar!" en "Klimaatverandering laat zich zien deze winter". Duidelijk een gevalletje van in hun Pampers pissen, want het aantal dagen dat de thermometer onder de 10 graden is gezakt viel op één hand te tellen. Welgeteld één nachtje vorst op de autoruiten gevonden, daar is het bij gebleven. Bikini-weer noemen we dat nog steeds in Nederland. Ondertussen zit ik op het moment van schrijven in een beachbar, op het randje winter-lente, met een pint lokaal bier te werken aan deze blog. In het zonnetje. Op loopafstand vanaf mijn huis. Met 14 graden. Winter. Jullie zomerdagen nu.

Moet ik nog even iets niet onbeschreven laten. Vanochtend, toen ik wakker werd (nachtdienst gehad, dus dat was rond het begin van de middag) kwam de postbode een pakketje brengen. Volle doos met allemaal spullen uit Nederland. Allemaal voor mijn verjaardag. Aangezien ik al van plan was mijn verjaardag hier te gaan vieren voor een aantal lokaaltjes met wat Nederlands eten, komt de erwtensoep en drop als geroepen! Verder een nieuwe lading aan t-shirts en een colbert dat ik al tijden wilde hebben, dus ik ben er weer klaar voor! Tijd om dezelfde doos vol met mijn winterkleren retour afzender te sturen. Die heb ik de laatste zes maanden niet meer nodig.. Met een glimlach, wetende dat vanaf dit moment het alleen maar zomer zal zijn, en als ik terugkom in maart de lente in Nederland begint. Met een beetje mazzel heb ik dus een jaar lang zomer! Al is dat met de Nederlandse condities wellicht tegen beter weten in..

Tot zover, fans. Cheers en tot de volgende update! Mochten jullie willen skypen, stuur me een e-mailtje op [email protected] of een sms op +61 424 991 254 en we'll make it happen!