Dag allemaal!!

Het is weer even geleden dus tijd voor een update! Het leven zoals het is... Peru!

Het is hier ZALIG, laat me daar even mee beginnen! Het weer is hier bangelijk goed, ook al is het regenseizoen. Wat trouwens voor het grootste deel van de tijd gelijk staat aan 's nachts regen en overdag rond de 25 a 28 graden ofzo. Mij hoor je dus niet klagen! Het leven is hier ook goed. Het is niet zoals thuis en je hebt hier niet al de dingen die je in België wel hebt (non stop elektriciteit bijvoorbeeld) maar hier mis je het niet. Die stress die je daar voelt heb je hier niet en dat vind ik toch wel een groot voordeel, wat je vandaag niet doet dat doe je morgen toch gewoon? Manaña manaña! Ik leef hier ook tussen de bergen en dat uitzicht dat heb je thuis dus niet! Elke dag sta ik op en kijk ik op al dat groen en voel ik de zon op mijn gezicht. Je zou denken dat het went maar dat stadium heb ik nog niet bereikt. Ik blijf het ongelooflijk mooi vinden gewoon. Je zou het moeten zien..
De groep vrijwilligers is ook heel leuk! We komen goed overeen en amuseren ons! Elke dag wordt hier afgesloten met een aflevering Sex At The City, beter kan dus niet ;)

Ik heb ondertussen Cuzco bezocht dat echt wel een leuke stad is! Het is helemaal anders dan wat ik al gezien heb maar dus zeker de moeite! De gebouwen zijn er helemaal anders en hebben iets ouds. Ze hebben grotendeels ook geen ramen en enkel de deur die dus als entree dient en als lichtgat. Maar het heeft echt iets, wie zin heeft om naar Peru te gaan ooit: zeker bezoeken! Van de hoogte had ik gelukkig geen last, echt chance hebben! ^^ Veel toeristische dingen heb ik er nog niet bezocht, maar ik zit hier nog wel even dus daar heb ik nog wel tijd voor :) Wel ben ik er met de anderen van onze groep naar Mythology geweest, een dancing die je ook moet bezoeken. Het lijkt eigenlijk nu en dan op een zoo, die Peruanen zijn toch ook een ras apart ze. Maar goeie muziek en ideaal om uit te gaan. Het is er ook niet echt duur dus dat is ook mooi meegenomen :p

Vorig weekend zijn we dan naar Cconoc geweest, warmwaterbaden. Het water was eerder lauw dan warm maar voor de rest is het een ideale plek om te relaxen. Het is er wel druk, van 's ochtends tot 's avonds en 's nachts. Non stop zitten er mensen! De plek zelf is niet echt een dorp, er zijn misschien 5 huizen, een bar en een restaurant. Dus het is meer een plek waar iedereen gewoon stopt om even te baden en dan terug doorgaat. Het enigste nadeel aan Cconoc zijn de muggen, ik ben er echt opgegeten! In Curahuasi zelf heb ik totaal geen last van muggenbeten of toch zeer weinig, maar daar was het niet te doen! Mijn benen zijn een slagveld, WO II is er precies op uitgevochten!!

Het leven in Curahuasi zelf kent zijn eigen weggetje en alles gaat goed. Van Cuzco en Cconoc wilde ik jullie toch nog even op de hoogte brengen dus dat is bij deze gedaan! Al was het maar kort, het is iets!
In mijn eerste twee weken heb ik mee in de kleuterklas gestaan om de kinderen te leren kennen. Want met de ouders zelf is er geen contact en ik heb de kinderen dus nodig om de stap naar hun ouders te kunnen zetten. Als zij merken dat hun kinderen mij kennen en vertrouwen dan kan die stap al iets makkelijker zijn. Vanaf volgende week ga ik dan meer met de stage zelf bezig zijn want in de kleuterklas staan is geen stagetaak bij mij. Ik heb een heel stappenplan opgesteld voor mijn project. Maar dat gaat niet zo simpel zijn, dat heb ik ondertussen al door.. Ik ga bezig zijn met de ouderbetrokkenheid en ouderparticipatie op kleuteronderwijs maar momenteel hebben de kinderen nog vakantie. Wat hier wil zeggen dat ze veel mee moeten gaan werken op het land met hun ouders of in de winkel. Sommige kunnen ook gewoon spelen in de straten of de pleintjes en horen bij de gelukkige hier. De ouders die we vooral willen bereiken wonen in de wijk Patapata, het kansarmere deel van Curahuasi. Deze mensen werken een hele dag, tot 18u30 en ook nog eens in het weekend. Ze zijn ook meer teruggetrokken, of toch sommige onder hen. Dit maakt het allemaal niet zo simpel om van start te gaan en betekent dat ik kleine stappen zal moeten zetten. En vooral: veel tijd moet nemen. Maar moeilijk gaat ook en we mogen ons niet laten kennen! Het echte maatschappelijk werk moet ook nog komen en zal meer aan bod komen volgende week. Ik heb er in ieder geval zin in en hoop dat het allemaal wat gaat lukken.

Hier laat ik het even bij, het is misschien kort maar er volgt nog meer. Beloofd!

Adios amigos!