Even wat foto's van mijn telefoon van onze reis van het vliegveld naar Arusha. We deden dit per public transport, dus veel Kenianen, dozen, een allerschattigst kindje en wij. De rit duurde 4 uur met 2 uur oponthoud aan de verschillende grenzen. Morgen meer tekst en nu naar bed! Liefs van ons!
Nu dan het hele verhaal:
We vertrokken keurig op tijd van Schiphol en landden 8.30 uur later in Nairobi waar het inmiddels 7.00 uur 's morgens is. Door de douane waar tegenwoordig vingerafdrukken van beide handen én een foto worden genomen en ons visum in orde wordt bevonden. We krijgen onze koffers bijna als laatste, wat altijd enigszins spannend is, want ja wat doe je een hele safari lang met alleen een lange broek en een T-shirt met lange mouwen;-) maar ze zijn er!
Nu op zoek naar het kantoortje van de busmaatschappij waarmee we naar Arusha moeten. Dit gaat en beetje op z'n Aziatisch, er staat iemand te zwaaien, er komen mensen op je af, je weet niet wie nu wel en wie nu niet bij jouw maatschappij hoort en uiteindelijk blijkt niemand iets te doen en staan we een kwartier later nog steeds te wachten. Dus Lex gaat zelf op onderzoek uit en dat duurt en duurt en de tijd begint te dringen... eindelijk komt er een Afrikaanse jongen, die ons meeneemt en moeten wij op zoek naar Lex die ons halverwege tegemoet komt en het de jongen al ontmoet blijkt te hebben. Het kantoortje zit ergens in een parkeergarage helemaal aan de andere kant van het vliegveld en daar aangekomen we op een muurtje op de bus wachten. Na 10 minuten worden we door een dame op sleeptouw genomen,die ons naar de bushalte brengt???? En ons daar achterlaat bij weer iemand anders. Nou ja , het zal wel goed komen. Uiteindelijk komt de bus, wordt onze bagage op het dak gesjord en zijn er nog net 4 vrije plekken tussen de Kenianen met dozen, tassen, en een schattig klein meisje, dat ons reuze interessant vindt en ons de hele weg bezighoudt. De reisorganisatie had gemeld dat de tocht 6 uur zou duren en de busmaatschappij meldde 4 uur. Wat blijkt? Ze hebben allebei gelijk: we rijden 2 uur naar de grens, hebben daar 2 uur oponthoud en rijden dan nog 2 uur naar Arusha! Karibu (welkom) in Afrika!! De grens is weer een belevenis: eerst de Keniaanse grens om te checken of je er wel uit mag. Weer het vingerafdrukkenverhaal. Dan in de bus en naar de Tanzaniaanse grens: eerst naar een kantoortje en in de rij om je gele koorts stempel te laten checken, vervolgens naar het volgende kantoortje waar je een formulier moet in invullen, in de rij om het af te geven en te betalen, je vingerafdrukken en je foto en je paspoort afgeven. Dan naar de volgende rij om het hele zaakje weer op te halen. Hahahaha en het apart van het verhaal is dat Chris nergens zijn vingerafdrukken hoeft te geven. Boven een bepaalde leeftijd wordt je blijkbaar niet meer crimineel!! (Ze moesten eens weten)Dan rit met de bus is prachtig. In het begin is het in Kenia erg dor en stoffig, maar gaandeweg wordt het groener en kleurrijker. Je ziet ook veel mensen in kleurige gewaden lopen en af en toe steekt er een kudde geiten of koeien over en moet de bus even stoppen. Eenmaal in Tanzania wordt het duidelijk drukker en rijden we naar een grote stad toe. Het verkeer wordt drukker en er lopen meer mensen langs de weg. Eenmaal in Arusha worden we op het busstation opgewacht door de chauffeur die ons naar het Vijiji center brengt. We zullen hier 2 nachten slapen voor we echt op safari gaan. Het is een leuke compound met authentieke huisjes. Er is een leuke bar en een mooi restaurant en we gaan eerst maar eens aan het bier en de sprite. Inmiddels komt het met bakken uit de hemel, maar de temperatuur is goed en het bier koud! Na een uurtje klaart het weer op. Wij vertrekken naar de kamer voor een uurtje bijslapen en gaan dan aan het diner. Niet heel bijzonder, maar lekker en wel typisch Afrikaans. We kletsen nog wat en maken het niet te laat. Morgen weer een dag!