De Thailand Express

Het is alweer even geleden, maar we hebben het dan ook erg druk gehad de laatste weken :)
Om de verhalen en foto's enigzins te verdoezelen enkele anekdotes die aangeven dat het leven van een backpacker niet altijd over rozen gaat:
- De bus van Cambodia naar Thailand vertrekt ook gewoon zonder ons op te pikken.
- Wij werden en paar uur later in een minivan gestopt die als hij vol gepropt lijkt helemaal niet vol is... Er passen makkelijk vier mensen op de achterbank, eentje past er voorin wel bij, iemand kan op een opklapkrukje in het gangpad, twee kunnen op hun backpack zitten en iemand kan achterstevoren achter de bestuurdersstoel... "not far only to border"... yeah right, 2 uur lekker zweten in de minivan dus!
- Vervolgens een Formule 1 rit naar de gens en daar aangekomen uitgeladen en de minivan scheurt weg...daar sta je dan aan de grens van Cambodia, een soort niemandsland waar alleen een paar karren rotte vis de oversteek maken... Wat nu? We blijken over de grens opgepikt te worden, weer in een andere minivan. 'Gelukkig' hadden twee geen geldig visum, en zaten we ietsje ruimer...
- Toen bleek dat de minivan niet langs het plaatsje ging waar wij eruit wilden (Khao Yai National Park) en werden we op een lokale bus gepropt die - je raadt het al - helemaal vol zat. Nu werden we wel netjes afgedropt waar wel wilden zodat ook dit avontuur weer goed afliep.

Het National Park zijn we al liftend doorheen getrokken - openbaar vervoer was er niet. We hebben zeker meer dan 10 keer met het duimpje omhoog moeten staan, gelukkig waren er super aardige mensen die ons achterin de pickup meenamen naar alle spots (niet gevaarlijk heel normaal geen zorgen dus :) ). De bungalows zaten vol, dus heerlijk op een rieten matje in een tent 'geslapen' en de beesten horen rondstruinen. 's ochtends wakker worden met overal aapjes die op je ontbijt loeren. De enige wandeling die je zonder gids kan maken, leidde naar de waterval uit de film The Beach. Onderweg stonden overal bordjes "beware of crocodile", en van een gids wisten we dat ze er ook echt zaten... Met z'n tweetjes en alleen, overal onbekende geluiden en stilstaand water... Wat doe je dan omkeren of doorlopen? Dus toen ik even de weg aan het zoeken was en omkeek, kreeg ik de schrik van mn leven toen er op een meter afstand ineens een "crocodile look-alike" zat te chillen van ongeveer 2 meter lang... Freak!

Bangkok was weer even ademen in westerse ambience, helemaal zo gek nog niet. Helaas maar een visum extension van 7 dagen (22 totaal), dus het noorden van het land maar voor een andere reis bewaard aangezien we heel graag wilden gaan duiken op Ko Tao (het kleinste eilandje van de drie aan de oostkust van Thailand). We konden alleen via een omweg met een catamaran naar Ko Tao, er werd gezegd dat de golven te hoog waren voor de directe route. We hadden onze duikcursus geboekt dus gingen maar aan boord, geen idee wat ons te wachten stond.... Eerst optimistisch op het zijdek begonnen, maar al snel kwamen er steeds meer golven en voor we het wisten kropen we al glijdend helemaal doorweekt naar het achterdek, op zoek naar meer houvast. Toen werd de boot echt een rollercoaster, echt niet normaal: Gillende meisjes (en een paar lachende gasten), bloedneuzen, kapotte camera's, kotsende mensen - soms geen zakjes bij de hand... - en iedereen compleet doorweekt en zich vastklampend als we weer van een golf van zo'n 5 meter de diepte in stortten.... Zelfs doorgewinterde matroos chieles had het zo gek nog niet meegemaakt en ik heb weer wat angsten overwonnen. Eind vd middag (na een reis van 24 uur) kwamen we bij Carabao, de duikschool, waar we gelijk een supersaaie twee uur durende instructievideo en 2 hoofdstukken huiswerk voor de kiezen kregen.
Het leven van een backpacker gaat dus niet altijd over rozen ..... ;)

Na wat opstartprobleempjes hebben we ons open water diploma binnen! Het was zooo vet: je zweeft echt als een soort astronaut door een andere wereld. Hierna zijn we - door een goeie tip in Laos - met een bootje naar de oostkust gevaren, waar we het paradijs gevonden hebben... Een idyllische baai met een handjevol bungalows en in je voortuin een snorkel aquarium (waar we nog veel meer vissen hebben gezien dan tijdens het duiken haha!). En dan ook nog een mega rots op 100 meter buiten de baai, daar moest natuurlijk afgesprongen worden!!

Deze lijn hebben we doorgezet op Kho Pha Ngang (eiland onder Ko Tao), het eiland van de beruchte Full Moon Party: Een bungalow op rol afstand vh strand met prachtige zonsondergangen vanaf ons balkon. De Bob Marley bar verzorgde savonds loungemuziek en 's ochtends - na de ochtendzwem - onze fruitshakes en ontbijt. Genieten! De dagen voor de Full Moon een paar pre-parties meegemaakt en 's ochtends ondervonden dat de 'buckets of joy' beter de buckets of misery kunnen heten... Maar als je een drankje wil is het een bucket, voor minder doen ze het niet... Gelukkig zit er red bull in die je de hele nacht van de full moon party laat partyen en rondstuiteren!!! 10.000 man, lichamen vol neon body paint de hele nacht dansend op het strand onder de volle maan, totdat de zon opkomt. Het concept voor het grootste feest van Azie! Afgevinkt en de sunrise gehaald :)

Ko Lanta aan de westkust was onze laatste stop in Thailand. Rondgebrommert op zoek naar verlaten baaien.. En gevonden! En een kookcursus gedaan (jaja jullie mogen het een keer komen beproeven!)

Nu zitten we alweer in Maleisie. Eerst de Cameron highlands, vreemde combinatie van theeplantages en regenwoud, maar wel verdomde mooi. Nu in Kuala Lumpur. Maleisie is weer totaal anders, (een beetje te) goed geregeld en wel heel erg veel McD, KFC, Pizza Hut en Starbucks... Helaas is in de (mooiste?) helft van Maleisie nu vol regenseizoen, maar gelukkig lijdt het regenwoud hier niet onder... Dus dat wordt de volgende stop!! Rond kerst vliegen we naa de Filippijnen, even bijkomen voordat deel twee begint in Midden Amerika... We houden jullie op de hoogte!