Vanochtend zijn we vetrokken naar Jerash, een complete Romeinse stad in iedere zin van het woord: er is weliswaar een hek om de opgravingen heen gezet, maar modern Jerash ligt er gewoon omheen, en ook in de stad zagen we her en der zuilengalerijen staan. Dit zijn misschien wel de meest complete ruines die ik ooit heb gezien: de pleinen, tempels, theaters, het hippodroom, de straten met karresporen, zelfs de riolering - je loopt letterlijk door een Romeinse stad, zonder dat je zelfs maar je fantasie hoeft te gebruiken om je af te vragen hoe het geweest moet zijn. Nu proberen ze je hier nog bij te helpen ook door 'centurions' tegen betaling op en neer te laten rennen in het hippodroom, en bedouinen de akkoestiek te laten tonen in het theater - dat laatste was een belevenis in zichzelf, drie bedouinen in volle stamkledij, spelend op een... doedelzak! Beethoven! Dat was enigzins vervreemdend.

Transport is hier overigens ideaal - voor de reiziger die niet teveel aan structuur en helderheid hecht, in ieder geval. Je kan in principe alles aanhouden dat rijdt, en alles is een busstop. Er is maar een regel: je neemt een plaats per persoon in, ongeacht je bagage. Wij maken dus heel wat uurtjes met onze backpacks op schoot, maar het is goedkoop en snel. Inmiddels zitten we in het centrum van Amman de stad te observeren, en er heerst hier prachtig georganiseerde chaos. In de Jordanian Times, de Engelstalige krant van Jordanie, lazen we vandaag dat het Bureau heeft vastgesteld dat er dit jaar al 210 infricties van copyright zijn geweest door illegale dvd's. Ik weet niet wat voor inspecteurs ze in dienst hebben en hoeveel theepauze die nemen, maar ik durf te zeggen dat wij er in een middagje al minstens evenveel hebben gezien. Verder hebben we een tour van de markten gemaakt; de medicijnensteeg (gedroogde alligator, anyone?); de groentesteeg, de ondergoedsteeg (jaja), de toetjessteeg (don't get your hopes up, bulgur met siroop) en onze favoriet Hassem, met heerlijke humus, brood en thee voor geen geld. Daar hebben we de maaltijd gedeeld met een Algerijnse vrouw die ons in het Frans onderhield over vrouwenrechten, met een lange uitwijding over Palestijnen die denken dat ze nog in de veertiende eeuw leven. Ze kon het weten - ze was met een getrouwd geweest.

We hebben verder goed ons best gedaan op de lokale keuken, al waren we niet zo dapper als de Arabieren naast ons, die opgewekt gevulde darmen naar binnen werkten. Andere lokale lekkernijen: geitenhoofd; gefrituurde geitenhersenen, testikels en oogballen. Dat laatste schijnt een enkeltje voedselvergiftiging op te leveren. Verder is Amman schizofreen: de oude stad is conservatief, druk, stoffig en echt gericht op het oude gildensysteem (zie de naar product gerangschikte steegjes); de westelijke wijken daarentegen zijn progressief, minder hoofddoeken, meer spijkerbroeken, en (naar verluid) een hip nachtleven. Dat hebben we nog niet ontdekt; we houden Amman nog even als basis, maar morgenvroeg gaan we de oostelijke woestijn in!