Ik besluit nu, met een bekend toetsenbord en de nederlandse grond onder mijn voeten het Marokkaanse reisverhaal af te typen zoals het hoort. De avond van de 7e dag is gevuld met een poolparty. Het was niet helemaal de bedoeling om in het zwembad te duiken maar dat is toch gedaan door sommige mafkezen.
Cees is natuurlijk de DJ en Hassan... laat ook van zich horen. Een een of andere gast in blauwe Toeareg kleding leert me de ' danse de dromedaire' en wordt uiteindelijk door zijn vrienden in het zwembad geduwd. Dansen onder de volle maan is niet zo verkeerd. Op het dak van de Kasbah is het ook gezellig. Er zijn mensen die daar slapen maar ik zelf verkies nu toch even het hotelbed boven een vloerkleed op een lemen kasbahdak.

Dag 8:Na het ontbijt moet iedereen verzamelen met ingepakte tassen. Bij de mededelingen wordt er nog een laatste keer verteld wat er in de dagbepakking moet zitten. Als eindelijk iedereen zover is gaan we in ongeveer een uur naar Merzouga. Onderweg stoppen we even om de markt af te lopen. Sommige mensen slaan fruit in, andere kruiden.... Een enkeling een magische lepel (Rashma…). Na een hobbelige busrit komen we aan in hotel Tombouctou. Daar verlossen we ons van de hoofdbagage en we lopen richting oase om daar te lunchen. Een oase is niets meer dan een plek waar water ontspringt en waar alle tekenen zijn van de aanwezigheid van water. Er is geen meertje met palmen er omheen. Er zijn velden met verschillende gewassen en kleine irrigatiekanaaltjes. Ook staan er een paar waterputten.Na de lunch mag de eerste groep op de dromedarissen klimmen.De beesten zitten met touwen aan elkaar vast en de voorste wordt geleid door een gids. Zo'n beest loopt echt enorm hobbelig. Als je achterop de kameel zit is het nog wel vol te houden. Als je naar de wc moet terwijl je op een dromedaris zit ben je trouwens nog niet jarig…Op e...en gegeven moment slaat mijn dromedaris op hol terwijl ik er met twee benen naar 1 kant op zit. Ik val dus van het dier af. Hij schrok van een jas die van z'n rug viel. Dus is vervolg de toch in de Jeep die met ons meerijdt. Best pijnlijk maar ik heb nog geluk gehad, ik had best iets kunnen breken. Fabian valt ook van een drommie maar hij komt er met een snee vanaf. Ik ben voor een dag de manke maar als dat alles is...De tocht eindigt in de rode zandduinenen waar we de zonsondergang zien. Er wacht ons een heel uitgebreid lopend buffet na de tentindeling. ...Zo primitief is het hier helemaal niet!Na het eten laten we ons de tent uitlokken door een stel melige jongens. Een man of 6 maken muziek bij het kampvuur en Reinhold sluit zich bij hen aan. Etrona gaat helemaal los onder het licht van de volle maan en er voegen zich meer mensen bij haar om te dansen. IN de tenten staan trouwens bedden met daarop een handdoek en een zeepje. Ook zijn er zeven dekens dus zo dik hoeven we onszelf niet in te pakken.
DAg 9:Het ontbijt is ook heel lekker hier in de Sahara. Er zijn zelfs douches al is het wel een beetje zoeken naar water. De jonge gids die ons gisteren heeft begeleid op de kamelen vertelde me trouwens dat er 4 verschillende woestijnvolkeren zijn. De nomaden, berbers, bedoeien en toearegs. Van berbers heb je er ook twee soorten. Hijz...elf woont in een tent en hij vraagt me of ik thuis ook in een tent woon. Hij is volgens mij nooit of heel kort naar school geweest want als ik hem ernaar vraag zegt hij dat hij naar school is geweest maar hij wordt heel verlegen en hij kijkt naar de grond terwijl hij aan zijn blauwe doek pulkt. Niemand gaat naar school in de Sahara maar hij spreekt een woordje Engels en Frans en verder zal hij alles weten over de woestijn. Dat is wat hij nodig heeft. Na het ontbijt nemen we een groepsfoto bij de kamelen en ik stap met Gaia, Hassan en een gids op de achterbank van de Jeep. Bij hotel Tombouctou aangekomen ontdekken we pas echt hoe luxe het daar is. Er is een zwembad en een spa waar een hammam in te vinden is. Je kan dansen in de badkamer als je dat wil en de kamers zijn ook niet kra...p te noemen.Na de lunch hebben we vrije tijd tot half vijf. Dan komen de trajectgroepen bij elkaar om te praten en reiservaringen te delen. Daarna gaan we de woestijn in met onze trajectgroep en zie ik de zon ondergaan. Het lopendbuffet is weer enorm uitgebreid. Lang leven de chocoladetaartjes :D. Helaas blijkt Gaia die avond uitdrogingsverschijnselen te hebben Etrona Boris en ik brengen haar naar de kamer. Dag 10:Om 6 uur 's ochtends loopt een groepje mensen de zandduinen in om de zon op te zien komen. Op een hoge zandduin wachten we tot de eerste stralen zichtbaar zijn. Rosa krijgt er honger van: 'het is net een snoepje, ik wil het opeten'. ' O ik krijg er zin van in een ei, het lijkt net een gebakken eitje!'. Haha.We vullen een paar l...iterflessen met woestijnzand omdat Reinhold daar nog plannen mee heeft. Bij het ontbijt blijkt Gaia niet vooruit te zijn gegaan qua gezondheid. Er wordt een dokter gebeld en met de jeep vertrekt ze samen met Peggy naar de dokter. Voor we vertrekken naar Fes wachten we op de terugkeer van Gaia en Peggy. De dokter heeft reizen sterk afgeraden omdat ze te zwak is, dus Peggy, Hassan en Gaia blijven in Tombouctou. Dag 11:Om 5 uur 's ochtends wordt ik wakker van het ochtendgebed dat wordt omgeroepen vanuit verschillende minaretten in Fes. Samen met Rashma ga ik het dak op om te kijken. Vanuit meerdere minaretten wordt het gebed gezongen, echt een speciaal moment. Bij het ontbijt wordt de reiscomissie bedankt. En Etrona in het bijzonder. Ze heeft... echt heel veel gedaan om deze reis tot een succes te maken. Ze was altijd wel bezig met regelen en dat altijd met een lach. Tot twee uur hebben we nog de tijd om bijvoorbeeld de Medina van Fes in te gaan. Veel mensen slaan souvenirs in voor het thuisfront en eten dan bij cafe Clock. Met een Petit taxi kan je zo naar het centrum voor minder dan 50 cent per persoon. Om kwart voor 3 vertrekken we uiteindelijk uit Fes. We hebben op het vliegveld ruim de tijd om in te checken. In het vliegtuig hebben we uitzicht op verlichte steden, waaronder Barcelona :D. Ze hadden mij daar best af mogen zetten…In Weeze worden sommige mensen opgehaald door hun ouders en de rest gaan met de bus naar Driebergen-Zeist. Het is echt vies koud in Driebergen.Als ik op mn kamer kom val ik aan op een boterham met kaas. Dat was nog nooit eerder zo lekker!Het was volgens mij voor bijna iedereen een supergeslaagde reis. Nogmaals bedankt Etrona! En verde...re verhalen, foto's en info krijgen jullie op de presentatie van vrijdagavond.