Welcome to 2012 ;-)

Als allereerste willen wij iedereen nog een heel gelukkig 2012 toe wensen Wij hopen dat dit jaar voor iedereen nieuwe ontdekkingen, ervaringen en mooie herinneringen mag brengen. Sorry dat we de afgelopen tijd zo weinig van ons hebben laten horen, maar we vallen hier van de ene ervaring in de andere ervaring. Tijd voor uitrusten, rustig mailen of een blog schrijven is er niet altijd. Het vorige blog kwam nog uit het vorige jaar, dus het werd maar eens tijd voor een nieuw verhaal!

Zoals jullie vorige keer hebben kunnen lezen zijn we gestart aan onze roadtrip langs de Oostkust van Australië. We reizen samen met Hans & Carla, zij in hun camper en wij met de auto & tent. Na een heerlijke relaxdag in Lake Tinaroo, gaan we weer op weg vanuit het binnenland richting de kust. Onderweg rijden we een door een watervalcircuit, waar bijzondere watervallen te zien zijn. De bekendste daar van is de Millaa Millaa Falls, wat een prachtige en indrukwekkende waterval is. Echt weer een waterval zoals we ze hebben leren kennen in NZ. Ook stoppen we bij de Millstream Falls, welke erg wijd is. Hans en Carla spotten hier onder weg een wilde kangaroo, jaloers! Hopelijk gaan wij die de komende tijd ook nog zien.

Tijdens ons avontuur moeten we in totaal 2600 km rijden om van Cairns naar Sydney te komen. Ik besluit ook links te gaan rijden en maak mijn eerste ritje in de bergen. Alles gaat goed, soms beetje verkeerde positie op je eigen weg helft ;-) maar dan ineens komt er allemaal rook uit de ventilator. Pff de schrik zit er even goed in en we stoppen bij de eerste mogelijkheid. Er is niks te zien onder de motorkap maar ik laat het rijden toch maar weer even aan Chris over. Misschien een andere keer maar weer ;-) Aangezien er zoveel te zien in en we iets meer tijd dan gemiddeld hebben, rijden we soms maar korte stukjes op een dag. Toch zijn er ook plekken waar eigenlijk niks te zien is, dan lassen we een echte rijdag in. Bijzonder genoeg valt onze rijdag altijd samen met een slechte weer dag met veel regen, goede timing dus!

We maken veel verschillende campings mee waar we verblijven. De ene camping vind het geen probleem dat we gezamenlijk op een plek staan, een camper en een auto en soms een tentje. De andere camping maakt er een probleem van en soms zelfs terwijl de camping maar voor 5 % vol is. Beetje vreemd, toch lukt het Carla en mij de meeste keren het toch te organiseren. De mannen rijden iedere dag en wij regelen de campings bij aankomst. Als het weer het toelaat zetten wij ons tentje op en slapen daar lekker in, soms voor de zekerheid onder de luifel. De keren dat het weer het echt niet toelaat, soms zelfs om middennacht, slapen we bij Hans en Carla in de camper. Gelukkig kunnen we veel van het mooie weer genieten hier zo, aangezien we in de tropen zitten. Soms is het zelfs 's nachts nog zo warm in het tentje dat dekens niet nodig zijn ;-)

In Bowen bezoeken we het uitkijkpunt waarbij je een geweldig uitzicht over de stad hebt. Naast de stad kun je ook de zee, het moeras en een heel klein stukje van de whitsunday's eilanden al zien. Doordat het hier eigenlijk bijna elke dag wel mooi weer is, lunchen we regelmatig lekker buiten op een picknickplek. We zetten de camper neer, draaien de luivel uit, zetten de stoelen en tafels op en heerlijk buiten eten, van broodjes ham&kaas tot gebakken eitjes of knakworstjes. Heerlijk buiten en soms niet eens merkend dat je al gauw bruin wordt even buiten lunchen. 's Avonds staan we op een camping die aan zee ligt en vanuit onze plek hebben we prachtig zicht op zee. Het is een echte tropische camping met zee en palmbomen, prachtig! We zitten er tijden naar de sterren en zee te kijken en verder helemaal niks om heen, alleen wij twee

Onze volgende stop werd Arlie Beach natuurlijk, wat de uitgangsplek voor Whitsunday's is. Het is prachtig weer en kijken uit naar onze dagtrip morgen naar de Whitsunday's. Op deze camping zijn er weer allemaal bijzondere dieren te zien, dieren die je bij ons alleen maar in een kooitje ziet. Ze bieden zelfs 's morgens de gelegenheid om de papegaaien zelf te voeren. Ik vind het maar een eng gebeuren al die nageltjes, maar uiteindelijk zit er toch een vanaf mijn hand te eten. Voor de dagtrip naar Whitsunday's hebben we een boottrip geboekt met een lokaal en kleinschalig bedrijf geboekt. De mannen vertellen ons van alles over de omgeving, zee en vissen. We zien op een gegeven moment wilde tonijnen in het water rond springen. Er wordt geprobeerd er een te vangen voor de lunch, maar helaas. Onze eerste stop is op het Whitsunday national park - Tongue Bay, waar we na een wandeling van ongeveer 10 minuten, aankomen bij een geweldig uitzicht punt. Vanaf hier hebben we een prachtig zicht op Whitehaven Beach. Dit strand staat bekend om het zulk witte strand. Samen met de prachtige blauwe zee geeft dit een echt een bijzonder uitzicht. Hopelijk kunnen de foto's een beetje goede indruk geven aan jullie. Na dit uitkijkpunt is onze volgende stop op Whitehaven Beach zelf. Carla, Hans en ik zwemmen vanaf de boot naar de kant, lekker water! Op het strand aangekomen voel je gelijk hoe zacht dit zand is, het bijna zijde zacht. Veel mensen maken hier hun sierraden schoon en schrubben hun huid. Wel moet je opletten voor je camera want het zand is zo fijn dat het echt overal in gaat zitten. We brengen hier heerlijk zonnend en zwemmend door en genieten van een echte Ozzie BBQ. Op het strand lopen ook wilde leguanen rond, wat een beesten. Een van de bemanning probeert de leguaan een beetje uit te lokken door hem te voeren. Zo wat een beest! Na de BBQ gaan we door naar onze volgende en laatste stop om te snorkelen. In het water zien we al gauw een boel vissen en koraal, maar de plek is wel iets minder mooi dan op de duiktrip naar het great barrier reef. De bemanning gooit vissenvoer vlakbij mijn hoofd waardoor er een heleboel vissen als een speer erop af komen. Wat een drukte van jewelste, maar je kunt de vissen wel super goed zien. Als we terug varen richting de haven komen we langs een eiland met adelaars. De bemanning houdt een stuk rauw vlees in de lucht en al gauw komen ze hier op af. Jeetje wat zijn dat een joekels van een beesten zeker als zo helemaal uit gestrekt in de lucht balanceren. Prachtige ervaring deze dagtrip! De dag erna hebben we allemaal behoefte aan een rustige dagbesteding maar willen toch wel verder. Genieten lekker even van het goede weer bij de lagoon van Arlie Beach en rijden dan verder naar het kleine plaatsje Midge point.

In Midge Point komen we op de camping en het ziet er heel rustig uit. Ja hoor, we zijn gewoon helemaal in ons eentje op deze camping. Het is een echte natuurcamping met veel groen en gras en het strand er naast. Toch is dat niet het meest bijzondere van deze camping, het bijzonderste is namelijk dat er wilde kangaroo's op de camping zitten. Geweldig om ze zo in het wild te zien rond springen. We proberen aardig bij te komen voor een paar mooie foto's. Chris en ik wandelen ook nog even naar het aangelegen strand, Ongelofelijk hoe groot en onaangetast en puur strand. Door het mooie weer genieten we hier 's avonds ook van een heerlijke BBQ.

Onderweg naar onze volgende bestemming town of 1770 gebeuren er een boel dingen. Als eerste willen we Finch Hatton Gorge bezoeken, wat bekent staat om een bijzondere waterval midden in het regenwoud. De weg ernaar toe is het eerste opstakel. Door de regen die hier gevallen is zijn sommige van de bruggetjes overstroomt door de rivier, dat is even spannend. We rijden door het water over de bruggen heen, sommige zijn wat hoger dan andere. Als we bij de gorge zijn wandelen we door een prachtig stuk regenwoud. Ineens schreeuwt Chris hard AUW, hij is gebeten door een mier. Ja je zult nu wel denken een mier, maar dit was echt een reuze MIER (Jumping Jack). Hij had zo goed zich vast gebeten dat Chris hem er echt uit moest trekken. Het doet aardig zeer en hij krijgt het er warm van, maar toch zetten we de wandeling voort. Na 1,5 km gelopen te hebben komen we bij weer een prachtig stukje natuur en waterval. Toch een aardige wandeling en activiteit zo'n stuk lopen in het warme regenwoud. We besluiten vandaag weer een stuk te gaan rijden, aangezien er niet veel te zien is tot de town of 1770. Daarnaast zijn we al een aantal dagen onderweg, maar zijn we nog niet zo ver naar beneden gezakt. Als we aan het rijden zijn, blijkt dat we de juiste dag hebben gekozen, regen! Echt een Australisch regenseizoen bui, het komt zo hard naar beneden. Het landschap is wel geweldig vandaag, lange uitgestrekte stukken land met bomen en verder niks te zien. Door de regen liggen er gigantische plassen op de weg, spleshhh. Dan knippert er ineens een rood waarschuwingslampje in de auto. Gelukkig zijn we net bij een stopplek, dus parkeren de auto even. Na wat onderzoek blijkt dat onze motorriem weg is, wat gaan we nu doen? Ergens op een afgelegen plek staan we dan. We bellen met Hans en Carla, die zitten achter ons dus komen er ook aan. Ondertussen gaat Chris opzoek naar de riem, misschien kunnen we hem nog maken. We hebben geluk, een klein stukje achterons ligt de riem nog heel! Ongelofelijk maar zelfs op dit afgelegen plekje heb ik ineens internet op mijn mobiel en zoek via google een plaatje op, waarmee Hans en Chris de riem weer in de auto kunnen monteren. Ja hoor weer helemaal gelukt, hij zit er op en draait. We besluiten naar de dichtstbijzijnde stad Rockhampton te rijden en daar een garage te zoeken. Helaas komen we er achter dat hier in Australië op zaterdag niet echt gewerkt wordt ;-) Alle garages zijn dicht, autodealers gesloten en de RACO(soort ANWB) wil ook niet helpen aangezien wij geen lid zijn. Daarnaast kunnen zij je alleen maar laten wegslepen en wordt dan ook pas maandag de auto gefikst. We besluiten naar een camping dichtbij te rijden en daar te verblijven tot maandag. Jaja wil je een flink stuk afleggen, strand je in Rockhampton. Op de camping helpt de receptionist ons aan een paar adressen van garages. Op zondag houden we een rommeldag, Carla en ik liggen bij het zwembad & Hans en Chris bekijken de garages(ook al zijn ze dicht). Wij liggen heerlijk te genieten van de zon als ineens de lucht heel donker wordt, wat een omslag. We willen gaan schuilen in de tv ruimte, maar bedenken ons dan ineens dat het tentje nog los staat op de plek. Door de storm heen in onze bikini lopen we naar de plek. Daar aangekomen is de tent een stuk verder gewaaid en plat gedrukt en staan ook de stoelen en tafel nog buiten. Gauw breken we alle spullen af en stoppen ze in onze auto, waarna we er zelf ook in gaan zitten. Het regent en waait flink er komen zelfs takken over de camping heen. Gelukkig komen al gauw Hans en Chris weer terug met de camper, vanuit daar bekijken we de storm. Vreemd genoeg zitten we even later toch weer lekker buiten wat te drinken, maar het lijkt te vroeg gejuicht. Het wordt weer heel donker en begint niet alleen te regenen en stormen, maar ook te onweren. De rest van de avond brengen we met z'n alle in de camper door, kijkend naar het geweldige onweer. De volgende ochtend (maandagmorgen) kunnen we dan toch gauw naar de garage. We hebben een gevonden die ons gelijk kan helpen en het onderdeel wat stuk is tweede hands heeft, scheelt weer aardig wat geld. Rond 10 uur kunnen we dan toch eindelijk door naar onze geplande volgende bestemming : Town of 1770.

Zoals we al meerder keren gedaan hebben, pakken we elke once in a lifetime ervaring aan. Zo ook de ervaring om te gaan leren surfen. Town of 1770/Agnes Water is de goedkoopste/bekendste plek om te leren surfen. We staan op een mooie camping waar de eigenaar ons een full neck lizard laat zien. Wat een grappig beestje, hij rent op zijn achter poten als hij zich snel wilt verplaatsen. Daarnaast zet hij zijn nek volledig uit (als een soort tutu) als hij wordt aangevallen, bijzonder gezicht. We zoeken uit waar we morgen een surfles kunnen volgen en vernemen dat je gewoon om 10 uur moet verschijnen bij de surfclub. Dat gaan we dan ook zeker doen morgen! 's Avonds besluiten we gezellig uit eten te gaan in het dorpje, dus gaan met de auto er heen. We maken een grapje dat je 's avonds moet oppassen met auto rijden ivm overstekende kangaroo's. We zijn nog niet van de camping af en de hoek om of REMMEN! JA HOOR ER SPRINGT ZO EEN JOEKEL VAN EEN KANGAROO DE WEG OVER, RUSTIG OP ZJJN EIGEN GEMAK! Niet te geloven, we zitten alle vier met ogen open te kijken. Wat een bijzonder ervaring, de rest van de weg houden we onze ogen goed open opzoek naar nog een. Helaas geen springende kangaroo's meer wel heel veel padden, Chris probeert ze in het begin te ontwijken. Je hoort ze zelfs tegen de auto aanspringen aan de zijkanten. Het uit eten bij de pizzeria is geweldig, mooie plek bij het water en mooi uitzicht op de lucht. De volgende ochtend staan we om 10 uur klaar bij de surfclub, met nog z'n 40 andere mensen. Druk voor de instructeurs maar gaat helemaal goed komen zeggen ze. We krijgen een korte uitleg over wat we gaan doen vandaag, halen de surfboarden op, krijgen rash t-shirts aan. Op het strand worden de basis technieken vertelt, zo klinkt het wel makkelijk. Dan gaan we droog oefenen op het strand : liggen, peddelen, opstaan en weer liggen, peddelen en opstaan. In twee groepen gaan we in het water aan de slag. De eerste keer helpen de instructeurs je met wegkomen door je een zetje te geven. Dan moet je zelf heel hard peddelen en als de golf je dan mee neemt proberen op te staan. Het is leuk om te doen, maar je moet er wel gevoel voor ontwikkelen wanneer je moet opstaan. Het lukt ons beide om heel kort even op te staan, gaaf! Het is wel werken en ga ook een paar keer goed kopje onder, maar de aanhouder wint dus we gaan door. Op een gegeven moment wordt ik zelfs door een golf mee genomen zonder wat te doen, wouw. Bijzonder ervaring om te doen, maar we zijn wel allebei gesloopt als we naar 3 uur klaar zijn. Krijgen een mooi certificaat en zijn weer een ervaring rijker

Vanuit Hervey Bay willen we een dagtrip naar Fraser Island doen. Als we aankomen in Hervey Bay zoeken we informatie bij het informatie centrum en bij de receptie van de camping. Na veel keuzes hebben we een kleinere groep 4 wheel drive bustour geboekt met lunch erbij. Tegen het einde van de middag zitten we lekker op een terrasje wat te drinken in de haven, leuke bootjes als uitzicht. Uiteindelijk zitten we zo lekker en blijven we daar ook eten. Voor het eerst in de periode dat we hier zijn eet ik een stuk kangaroo biefstuk. Erg lekker mals en rijk van smaak, bevalt goed! We liggen wel op tijd in bed want morgen worden we vroeg opgehaald voor onze dagtrip. Als de wekker gaat regent het weer gigantisch hard, we zien onze hele dag al in duigen vallen. Toch als wij vertrekken is het een goede dag, niet te warm en geen regen. We worden opgehaald met het busje en als we iedereen hebben rijden we richting de ferry. Onderweg komen we langs een grasveld met wel 10 springende kangaroo's, geweldig gezicht. Na de boottocht stappen we in de bus en start onze tour over het eiland. Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld en een wereld beschermd gebied. Al gauw rijden we over nauwe zandpaden, wat erg hobbelt. Je hebt bijna het gevoel of je in een attractie zit. De eerste stop is bij Lake McKenzie, een meer van regenwater maar prachtig helder. Zo zuiver en helder water dat je zelfs alles op je voeten door het water kunt zien. Geeft een mooie situaties voor foto's. Veel mensen gaan zwemmen, maar wij wandelen gewoon wat rond. Het zand is bijna net zo zacht en fijn als whitsunday's. De banden van onze bus zijn bijna net zo groot als ik ;-) Tijdens het rijden vertelt de buschauffeur allerlei verhalen over het eiland, maar zo rijdend door het regenwoud zijn we druk bezig met kijken. We krijgen een heerlijke lunch en 's middags een kopje thee, goede organisatie. Daarna rijden we over het strand, wel dichtbij de zee. Het is een raar gevoel maar het uitzicht is awesome. We zien een dingo over het strand rennen, bijzonder beest. Toch zou ik hem niet graag in het wild willen tegen komen. Op het strand stoppen we bij het Maheno schipswrak wat daar al bijna 50 jaar ligt, en steeds verder wegzakt in het zand. Alles is verroest maar je kunt nog wel goed de omvang van het schip zien. Bij Eli-creek, een zoetwaterstroom, wandelen we door het water naar het hoogste punt. Door deze creek stroomt elk uur 4,2 miljoen liter water de zee in. Bij colour sands zijn grote rotsen die wel 68 verschillende kleuren bevat. De buschauffeur maakt er een grapje over : wie heeft er nou zoveel tijd om te tellen hoeveel verschillende kleuren er zitten. Inderdaad hij heeft gelijk . De terugrit over het strand is een stuk rustiger omdat het tij gezakt is en er meer strand is nu. De buschauffeur neemt ons in het regenwoud nog mee voor een boswandeling en vertelt van alles over de verschillende bomen en planten. Zoals dat er hier bijvoorbeeld bomen zijn die zo hard groeien dat hun 'huid' het niet aan kan en open barst. Na de overtocht met de ferry en de busrit terug, zijn we allemaal best gesloopt. Zitten 's avonds nog lekker rustig buiten, na te genieten van de geweldige ervaringen ook op dit eiland.

Vanaf Hervery Bay willen we door de Sunshine coast naar Brisbane rijden. De dagen gaan hard dus moeten af en toe echt keuzes maken wat we willen zien verder op, zodat we niet in de knoei komen. Voor dat we vertrekken bezoeken we nog een keer het plaatsje bij de ferry voor de kangaroo's. Al gauw hebben we hele groepen gespot, geweldig om die beesten zo in het wild te zien. We zien er zelfs eentje met een baby in zijn buidel. Voor de mensen die hier in dit dorpje wonen is het doodgewoon, maar voor ons blijft het een prachtig beest en moment. Bij de sunshine coast stoppen we in Noosa, een soort van badplaats waar heel veel wateractiviteiten plaats vinden. Het is een leuk knus klein plaatsje met geloof het of niet wel 100 rotondes, wat de weg wijzen wel lastig maakt ;-) We genieten weer van het mooie weer een de relaxte sfeer zo op het terras, wat kan het leven toch ontzettend mooi zijn!!

Brisbane, de stad waar we toch wel naar uit gekeken hebben. Hebben de afgelopen tijd veel doorgebracht in kleine/schattige dorpjes, dus nu weer tijd voor een echt stad. De verhalen zijn erg lovend over deze stad vooral om de rivier, dus ik kan niet wachten om het te ervaren. Onder weg lunchen we nog bij een mooi strand en daarna begint het doolhof van Brisbane. Het is wel even anders weer zo in een drukke stad rijden met allemaal snelwegen, gelukkig met tomtom komen we er wel. Op de camping bel ik 's avonds nog met Beppe (mijn oma) aangezien die vandaag 90 jaar wordt! Geweldige leeftijd, wel jammer dat we er niet bij kunnen zijn. Maar volgend jaar zijn we er weer gewoon hoor Beppe . Voor de dag in Brisbane hebben we een drukke planning, willen van alles doen, dus gaan op tijd op stap. Als eerste rijden we naar het uitkijkpunt wat een bijzonder skyline van de stad weer geeft. Het heeft wel wat weg van HongKong, maar dan in het klein. We zijn met onze auto gegaan, wat het iets makkelijker maakt om ons te verplaatsen. We parkeren de auto in het centrum en gaan naar de boottocht over de rivier. Het is cool om de stad zo vanaf de rivier te bekijken, geeft je een hele andere kijk. Komen langs alle grote gebouwen, bruggen, huizen maar ook langs punten die herinneren aan de overstromingen van vorig jaar. Toch ziet de stad er in het algemeen allemaal heel goed verzorgd uit, al is het alweer een jaar geleden bijna. Na de boot toch nemen we de bekende sneller cityferry richting de andere kant van het centrum, wandelen daar wat door te menigte heen. Grappig idee toch het is hier natuurlijk bijna kerst en wij staan nu gewoon foto's te maken van kerstbomen en brievenbussen voor de Kerstman. Dat doen thuis absoluut niet, vinden we juist die mensen altijd wat raar, maar nu doen we het zelf! Verder zitten we heerlijk op het terras in het culturele gedeelte van Brisbane, aan de rivier en de lagoon. We bekijken de mensen die voorbij lopen en genieten even van alle drukte om ons heen.

Het is toch een heel vreemd idee dat het hier december is en kerst en oud en nieuw er bijna aan komen. Wij hebben dat gevoel echt totaal niet door het weer. Wij lopen hier iedere dag in een korte broek en t-shirtjes en verlangen zelfs dan nog regelmatig naar een duik in het zwembad. Natuurlijk hebben ze hier wel kerstbomen, kerstversiering en kerstliedjes maar het warme kerstgevoel wat wij in Nederland kennen is hier ver te zoeken. Toch zal het ook een bijzonder ervaring zijn om straks in je korte broek kerst of oud en nieuw te vieren, maar dat later!

Vanaf Brisbane hebben we nog 3 dagen om naar Sydney te komen, terwijl Brisbane op 1000 km afstand ligt van Sydney. Brisbane is grofweg gezegd de laatste plaats in Queensland, waarna je daarna over gaat in de provincie New South Wales. We hebben de afgelopen tijd veel tijd door gebracht in Queensland omdat er daar niet alleen mooi weer is maar ook veel te zien is. Dit is echt een tropisch gebied wat veel nieuwe situaties oplevert. Natuurlijk gaan we niet in een keer naar Sydney rijden maar hebben we langs de kust een aantal plekken uitgekozen om te stoppen. Een van de grote plekken waar we nog willen stoppen is Gold Coast en Byron Bay. Deze twee plekken staan bekend om hun mooie weer, gebouwen en watersporten. In surfers paradise (Gold Coast) maken we een stop voor lunch even te relaxen op het strand. Wat een prachtig plaatje het strand daar met echt mooie wilde golven. Geen wonder waarom deze plaats surfers paradise genoemd word. Ze nemen allemaal een duik in de zee, de golven zijn hier zo sterk dat het best wat moeite kost. Je hebt niet alleen hoge golven maar ook nog een sterke onderstroming. Dus toch netjes binnen de vlaggen zwemmen en goed opletten. We besluiten de nachtstop in Byron Bay te doen, wat ook erg bekend staat om zijn mooie stranden en goede surfen. Onze planning is om daar om 4 uur aan te komen en nog even naar het strand te gaan daar, helemaal precies op tijd op de camping. Tot we er achter gekomen dat in de 150 km die we vandaag gereden hebben een tijdzone verschil zit. Het is hier een uur later dan waar we vanochtend vertrokken en het is dus geen 4 uur maar 5 uur. Toch bezoeken het strand nog en ook nog het uitkijkpunt met vuurtoren. Prachtig punt wat ook het meest oostelijk punt van Australië blijkt te zijn.

Onderweg naar Sydney rijden we vooral grote stukken en stoppen onder weg wel voor lunch of slapen. Veel van de plekken zijn ieder bijzonder en apart. We zoeken vooral ook veel naar een camping voor Hans & Carla in Sydney. Aangezien het tegen Oud & Nieuw loopt zijn veel van de campings al vol geboekt. Na veel zoeken vinden we nog een camping die het moto heeft: wie het eerst komt wie het eerst maalt. Ze besluiten daar heen te gaan dus zorgen dat we daar de 22ste aankomen i.p.v. 23ste. De avond voor we in Sydney aankomen gaan we gezellig uit eten met elkaar.

Als wij in Sydney aankomen, hebben we absoluut de tomtom nodig om bij de camping aan te kunnen komen. Er zijn zoveel tolwegen hier en het is weer een echte drukke stad. Op de camping stond ons een grote verrassing te wachten, namelijk Bas het broertje van Chris. We kwamen aangereden en allebei onze monden vielen open. Hoe kan hij hier nou zijn, wat is dit, wanneer is dit geregeld. Ik bleef vooral even zitten in de auto van verbazing en Chris wist de eerste 5 minuten even niet wat hij moest uitbrengen. Bas blijkt dit al een hele tijd geleden geboekt te hebben, maar wij hebben niks gemerkt. Wel vallen er nu in eens puzzelstukjes op zijn plaats, zodat dat Hans perse 6 stoelen wilde van Apollo terwijl we maar met z'n 4en waren. Hij heeft een hotel in Kings Cross en blijft hier tot 14 januari. Hele familie de Jong en ik dus toch bij elkaar met de feestdagen. Hans en Carla wisten natuurlijk al dat hij er vandaag kwam. We gaan 's avonds gezellig uit eten met elkaar vlakbij de camping om het te vieren.

Sydney, wat een bijzondere grote stad is dat! We hebben hier 1,5 week doorgebracht in een hostel bij centraal. Dat betekende dat we op drie verschillende plekken in de stad verbleven en dus ook af en toe onze eigen tijd hadden, maar ook met elkaar op stap konden. Ons hostel is een groot hostel centraal gelegen in de stad, voor ons even weer wennen na bijna 4 weken op campings. We hebben een aardig grote kamer met veel ruimte, dus leggen onze tassen er neer. Je kunt wel merken dat het een groot hostel is want ze hebben een bijzonder lift systeem. Je krijgt een pas die je moet scannen, maar je alleen toelaat op je eigen vloer. Je kunt dus niet op een andere vloer komen. De keuken is gigantische groot en alle koelkasten zitten helemaal vol gestopt. We hebben onze auto bij de camping van Hans en Carla laten staan omdat je hier absoluut in het centrum geen parkeerplek kan vinden. De eerste avond eten we gezamenlijk bij een restaurant bij Bas in de buurt, even stukje lopen vanaf ons maar wel een mooie wandeling. Op de terugwandeling lopen we langs een cathedraal waar ze met een licht een show voor kerst op projecteren. In het hostel hebben we twee Engelse meiden als kamergenoten met wie we op kerstavond gezellig mee gaan wat drinken in de kroeg. Leuk om weer even onder de backpackers te zijn zo.

Ja jongens hier wordt kerstavond groot gevierd en dan 1ste kerstdag. Ze kennen hier geen 2de kerstdag, die dag kennen ze als Boxing-Day. Op 1ste kerstdag trekt iedereen erop naar het strand om daar lekker te BBQ of te zonnen. Wij hebben met Hans en Carla afgesproken om aan het einde van de middag een BBQ te houden. Lekker in de zon en korte broek met kerst BBQ leek ons het beste plan. Dat is weer eens wat anders dan gourmetten of fonduen. Overdag wandelen Chris en ik samen door de botanische tuinen en het centrum. Vanuit daar hebben we een prachtig uitzicht op de opera house en harbour bridge. Mooie gebouwen en nu staat niet alleen de nummer twee van meeste gefotografeerde gebouw van het zuidelijke halfrond op onze camera maar ook de nummer een. Het is een gezellige avond zo aan de andere kant van de wereld lekker te zitten BBQ met kerst. Toch mis ik op deze manier wel een beetje mijn eigen familie en vrienden. Bel 's avonds nog even met mijn ouders thuis om ze ook een fijne kerstdagen te wensen. Op boxing day zijn we naar de start van bekende zeilrace gegaan die start in Sydney. Een hele mensen massa die zich verzamelt om naar de bootjes te kijken die uit de haven de zee op varen. We brengen de dag heerlijk buiten door op het grasveld en het terras. Elke weg die je neemt onthult weer nieuwe dingen hier in Sydney. 's Avonds belanden we in de World Bar met z'n alle. Deze club hebben we in NZ ook mee gemaakt, waar ze de theepotjes drinken. Carla doet heel gek en gaat zelfs op een tafel liggen terwijl Hans het drinken uit het theepotjes in haar mond giet. Het plan was dat Hans, Carla & Bas naar Blue Mountains gingen, maar wij besluiten uiteindelijk ook mee te gaan. De Blue Mountains is een natuurgebied van bergen waar het blauw ziet door alle eucalyptusbomen. Heel bijzondere uitzichten ook met three sisters (drie grote rotsen). Het is leuk om met z'n alle weg te gaan uit te stad en iets anders te bezoeken. We bezoeken veel uitkijkpunten langs de blue Mountains en maken prachtige plaatjes, deze staan ook op de website. Weer terug in Sydney genieten we weer van het stadsleven, we gaan gezellig avond uit eten. De mannen plannen een duiktrip vanaf Sydney om te gaan doen. Ze gaan 's middags met een boot de zee op om te duiken. Ik ga samen met Carla winkelen voor een mooie outfit voor Oud & Nieuw. Wij slagen goed en kopen voor Carla ook nog een echt Australisch T-shirtjes. Erg relaxed en luxe mag ik 's middags even lekker douchen in Bas zijn hotel kamer. De mannen hebben nog een spannende reis om bij de boot te komen, want de ferry gaat niet echt. Aangezien er 's morgens vuur is geweest op een van de ferry's. Na veel stress en rennen komen ze net op tijd aan bij de boot. Het duiken is weer wat anders voor de mannen. Voor Chris vooral omdat het zijn eerste keer duiken is zonder koraal. Ze zien onder water veel vissen vooral cuttle fish.

De volgende dag is het New Years Eve en we hebben afgesproken om vroeg op te staan en richting het uitkijkpunt te gaan om daar vuurwerk te kijken. Al gauw merken we dat het heel druk gaat worden vandaag. Bas staat al eerder in de rij dan wij en de rij is ontzettend lang. Toch heeft het ook wel wat zo in de rij staan. We wisselen steeds om tussen in de rij staan en tussen de rijen op een picknickkleed zitten. Zo maakt het de dag erg dragelijk en gaat de tijd snel. Het weer is gelukkig erg goed met geen regen, dus wij geniet er van. Als we eenmaal binnen zijn bij het uitkijkpunt, gaan we opzoek naar een mooi plekje. We moesten door een tassencontrole en mensenteller aangezien er maar 20.000 man binnen mogen. Wij hebben een plekje en wij gaan het vuurwerk hier geweldig bekijken. De middag brengen we door op het picknickkleed met spelletjes spelen, wat te drinken, lezen en foto's maken. Als de avond valt wordt het wat frisser, maar nog steeds is het aangenaam. Om negen uur wordt er kindervuurwerk afgestoken wat voor ons al helemaal geweldig is. Ze doen dat dan om 5 minuten lang en daarna kunnen de ouders en kinderen richting huis. Het vuurwerk wordt afgestoken vanaf 6 verschillende plaatsen, zelfs vanaf de hoge gebouwen. Daarna om 10 uur en om 11 uur en om half 12 word er heel kort even vuurwerk afgeschoten, om te vieren dat andere landen het nieuwe jaar vieren. We staan allemaal klaar even voor 12 uur om het geweldige vuurwerk te kijken en dan om 1,5 minuut voor 12 uur begint het aftellen. We kunnen het opera house en de harbour bridge goed zien als het vuurwerk van start gaat. Het vuurwerk komt overal vandaan en vult de hele lucht op met lichtjes. We hebben ogen te kort voor deze geweldige show. We proberen wat mooie foto's en filmpjes te maken voor de indrukken. Het is een prachtige indruk en iets wat we nooit meer zullen vergeten. Toch was het wel een zware dag, maar ontmoeten toch Valentin nog even bij het hostel. Hij is vandaag net aangekomen en heeft het vuurwerk ook zelf gekeken, aangezien het uitkijkpunt vol was. We wilde gaan stappen maar wandelen wat rond en hebben even wat te eten. We spreken af om morgenavond naar een NEW YEARS EVE REFESCHMENT PARTY te gaan in het hostel en Bas ook uit te nodigen. Uiteindelijk liggen we pas om 4 uur in bed en de wekker gaat 's morgens weer om 9 uur. We hebben namelijk afgesproken om met de vrienden thuis te skypen. Iedereen is namelijk thuis bij Rick Oud&Nieuw aan het vieren, dus het leek ons een geweldig moment om te skypen. Het is leuk om de meeste vrienden weer even te zien via skype.

De New Years Eve Refeshment Party vindt plaats onder ons hostel en we hebben daar afgesproken met Valentin en Bas. Gezellig genoeg komen onze nieuwe kamergenoten : Karin & Martin ook gezellig beneden. Ik heb ook Emma (die we in NZ hebben ontmoet) uitgenodigd en die blijkt ook in de buurt te zitten. Uiteindelijk zitten we met z'n 7en in het hostel te praten en te drinken, de avond is erg gezellig! Omdat we ook in Sydney zijn willen we ook graag Bondi Beach bezoeken. We gaan de volgende dag wanneer het weer er ook naar is daarheen. Heerlijk om even lekker op het strand te zijn. Chris gaat weer even zwemmen maar wel tussen de vlaggen. Hij zwemt wat verder waardoor hij een aantal keer door de lifeguards gevraagd of alles goed is.

Helaas hebben we ook wel wat zakelijke dingen waar we ons even mee bezig moeten houden. Na bijna 5 maanden alleen maar gereisd te hebben, moeten we nu wel eens opzoek naar een baantje. We herschrijven onze CV's in het Engels en gaan opzoek naar wat informatie over werken. Daarnaast moeten we nog een sticker ontvangen voor onze auto, een soort APK sticker. Deze zou eerst naar Cairns gestuurd worden en die zouden hem door sturen. Helaas is deze er nog niet dus daar moeten we ook nog even achter aan. We bellen nog wat met de autodealer, het hostel in cairns maar helaas niks. Uiteindelijk door te bellen met de goverment, hebben we kunnen regelen dat ze de sticker nogmaals versturen maar dan naar Sydney. We hebben besloten om richting Melbourne te gaan voor werk zodra de sticker binnen in. Aangezien we de 3de moeten uitchecken gaan we opzoek naar een ander hostel in Sydney. We willen namelijk hier blijven tot de sticker binnen is. Het idee is om in Melbourne even een korte periode bij kennissen van Valentin te verblijven en daar naar werk te zoeken en verblijf.

Hans, Carla en Bas gaan al gauw weer richting Nederland. We hebben de afgelopen tijd een erg leuk periode gehad met elkaar. Nu is het weer tijd voor ons om verder te gaan met onze backpack reis. De avond voor ze vetrekken gaan we gezamenlijk nog even uit eten als afsluiting, heel gezellig! De volgende ochtend verrassen wij Bas om 8 uur 's morgens door nog extra gedag te gaan zeggen. Hij is net wakker en wordt zo opgehaald. Later op de ochtend spreken we nog af met Hans en Carla voor wat drinken. Hun worden later op de dag ook opgehaald voor de terugvlucht naar Nederland.

De rest van de dagen in Sydney kijken wij uit naar banen en gaan langs uitzendbureaus. Hopelijk kunnen we alvast wat dingen organiseren voor Melbourne. Ook gaan we iedere dag even naar het hostel om te kijken voor de sticker. En ja hoor we hebben geluk de sticker is binnen gekomen dus we kunnen richting Melbourne voor werk & een nieuw avontuur.

Lieve familie, vrienden & kennissen: Wij wensen jullie nogmaals allemaal het beste toe voor 2012! Wij gaan hier nu in Melbourne proberen een beetje te settelen en een baan te vinden. Hopelijk zijn jullie allemaal weer een beetje op de hoogte van onze avonturen en alles. Tot snel!

Liefs en dikke knuffels vanuit Melbourne