Hop, de 2e nachtbus in naar Cusco! Wat een helse rit. Chantal werd midden in de nacht ziek en laat de nachtbus nu wel 1 van de laatste plekken zijn waar je ziek wilt worden.. Nu zou je kunnen denken, joh, ik wil dit helemaal niet weten, maar reizen is nu eenmaal niet altijd alleen maar 1 groot feest. Dus dit hoort er een beetje bij moet je maar denken..

Eenmaal in Cusco aangekomen, hebben we direct een taxi gepakt en zijn we naar het hotel gegaan. De kamer was gelukkig al vrij snel klaar, dus gauw het bed ingedoken. Waarschijnlijk had ze gewoon iets verkeerds gegeten en had het niets met de hoogte te maken (nu op 3600m), want aan het einde van de middag knapte ze al weer een klein beetje op. Om een frisse neus te halen, zijn we het centrum ingelopen en hebben we het 'Machu Picchu Museum' bezocht.

De volgende dag hebben we een 'city walk' uit de 'Lonely Planet' gedaan. Een erg mooie wandeling door nauwe straatjes, langs pleinen met marktjes en kerken. Aan het eind bracht het ons boven aan de heuvel bij 'Sacsaywamán', oude Inca Ruïnes met het uitzicht over de stad. De entreeprijs was echter belachelijk hoog, waardoor we dit maar overgeslagen hebben en verder zijn gelopen naar een andere plek: 'Qorikancha'. Een oude Inca ruïne wat weer de basis heeft gevormd van een koloniale kerk. Op een gegeven moment kwam hier een ontzettend donkere lucht aanzetten en zijn we langzaamaan weer teruggelopen in de richting van ons hotel. Onderweg nog een late lunch gepakt, want om 18.00 uur kregen we in ons hotel de uitleg over de '5-daagse Salkantay-trek' richting Machu Picchu.
Daarna was het reorganiseren geblazen. We mochten +/- 5kg pp meenemen om aan de paarden af te geven en daarnaast pakten we beiden onze eigen dag rugtas. Op naar de Salkantay!

Om 5.00 uur werden we opgehaald. We waren met een kleine groep (5 personen) waarvan naast ons, 2 Noren en een Fransman. Daarnaast hadden we onze gids bij ons, een verzorger voor de paarden en 2 koks die het eten verzorgden tijdens de hele trekking.
Rond een uur of 10.00 kwamen we aan bij het startpunt. De paarden werden volgeladen met alle bagage, kookgerei, eten, tenten en noem maar op en wij startten met onze trekking. Een makkelijke wandeling van zo'n 3 uur naar de eerste overnachtingsplaats op zo'n 3900m hoogte. Het pad liep langs een rivier en was vrij vlak, dus goed te doen. We kregen hier onze lunch en daarna was het optioneel om nog naar een meer te lopen dat op 4200m hoogte lag.
De lunch! Niet normaal! Een voorgerechtje met avocado, daarna soep en daarna nog een hoofdgerecht met vlees, rijst en salade. Bizar veel en zó lekker! Echt boven verwachting! In het kader van, je moet goed en voldoende voedingsstoffen binnen krijgen om de trekking te kunnen doen, ging alles zowat op!
Helaas begon het tijdens de lunch al te onweren en te regenen, dus we mochten even 'powernappen' voordat we naar het meer gingen.

Na een uurtje werden we wakker gemaakt en begonnen we aan onze 3 uur durende wandeling. Voor de gids was het ook een soort 'test' om te zien hoe iedereen dit doorstond, want de volgende dag gingen we de pas over naar een hoogte van 4600m.
Het was een schitterende wandeling naar het meer, maar wel zwaar op die hoogte. Onderweg begon het helaas weer te regenen en te hagelen, dus langleve onze regenpakken. Het 'ANWB stelletje' was weer onderweg haha!

Dag 2 bestond uit de klim over de pas en daarna de afdaling weer terug het dal in. Voor Chantal hadden we besloten om een paard te huren om de klim omhoog te maken en Bas is te voet gegaan!
Wat een tocht! Schitterend, maar met de ijle lucht maakt het een wereld van verschil hoe snel je buiten adem bent. Eenmaal op de top genoten van het uitzicht, veel foto's gemaakt en wat hadden we een geluk met het weer! Een strak blauwe lucht met een stralende zon, fantastisch!
Daarna begonnen we al gauw aan onze afdaling. Eerst 2 uur naar beneden wandelen en daar stond weer een heerlijke lunch te wachten. Na de lunch nog zo'n 3 uur afdalen met weer wat regen onderweg. We beginnen het een beetje door te krijgen; 's morgens schitterend, helder en een zonnetje en in de middag wat regen.

Eenmaal aangekomen op de 'camping' waren de tenten al weer opgezet en was het tijd voor onze middag thee en snacks: eigen gemaakte popcorn en koekjes! Onze gids heeft ons een nieuw kaartspel geleerd en zo hebben we de nodige tijd doorgebracht.
Na het eten was het al wel weer tijd om naar bed te gaan. Lees: 20.00 uur naar bed en om 5.00 uur weer aan het ontbijt verandert je hele ritme. Zeker na van die intensieve dagen.

Op de 3e dag wandelden we in de ochtend weer verder door, inmiddels door het regenwoud. De natuur verschilt gewoon per dag. We liepen langs een rivier in een soort van canyon. Weer een mooie wandeling waarbij we met een busje naar onze lunchplaats werden gebracht. Daarna gingen we naar het plaatsje 'Santa Teresa' voor onze 3e overnachting.
Santa Teresa, wat zullen we daar eens van zeggen.. Je overleeft het niet zonder muggenspray! Na een duik in de hotsprings waren we deze vergeten en na een wandeling van zo'n 25 minuten terug naar de camping was Chantal de gelukkige van zo'n 60 muggenbeten op armen en enkels. Wat een feest!
Een feest was het zeker, want wij waren er op de dag dat het dorp 60 jaar bestond. Wat een gebeuren zeg! Het plein vol activiteiten, lokale dansen, een markt, een ander plein met een groot podium waar bands optraden en om 00.00 uur was het natuurlijk tijd voor vuurwerk! Totaal onveilig, midden in de menigte, maar gaaf om nog even mee te pakken!

De volgende dag konden we gelukkig 'uitslapen' en ging de wekker weer om 7.00 uur. Na het ontbijt was er de optie om te ziplinen! Dit stond nog op Chantal haar 'bucketlist', dus heeft ze grondig gebruik van gemaakt! 5 ziplines en een 'suspension bridge' supergaaf! Gelukkig hadden ze wifi, dus Bas heeft met iedereen weer even contact kunnen leggen na 4 dagen offline te hebben geleefd.
Daarna was het tijd om naar het treinstation te rijden, onze bagage af te geven en zelf langs het spoor naar het plaatsje 'Aguas Calientes' te lopen. Lekker veilig, direct langs de spoorlijn waar zo nu en dan een trein aan kwam toeteren, maar in Peru kan alles! Na zo'n 3 uur lopen kwamen we aan in Aguas Calientes. Doorgelopen naar het hotel, 'powernap' gedaan, Bas heeft de bagage nog op het station opgehaald en 's avonds hebben we met de Fransert en de gids een hapje gegeten. Daarna snel het bed in, want de wekker gaat om 3.30 uur (!) om naar Machu Picchu te gaan!

Pffff... vroegggg!!! De bussen vertrekken pas om 5.15 uur ongeveer, maar iedereen wil natuurlijk als eerste in Machu Picchu zijn, dus daardoor staan er al toeristen in de rij voor de bus om 3.00 uur. Om iets over 4.00 uur stonden wij er, vroeg genoeg dachten we zo, maar er stonden toch al heel wat mensen voor ons.
Je wordt met de bus in ongeveer 20 minuten omhoog gebracht naar de ingang. Deze gaat om 6.00 uur open en vervolgens ga je met hordes tegelijk naar binnen. Rennen voor het maken van de foto's zonder toeristen! Wat nog aardig gelukt is ook! Maar wat een uitzicht zeg, ongelooflijk wat mooi!

Onze gids nam ons zo'n 2 uur lang mee door de ruïnes, vertelde van alles, zorgde voor wat gave foto's en daarna nam hij afscheid. Vervolgens konden we zelf nog zo lang blijven als we wilden. We hadden nog de permit om de 'Huaynapicchu' te beklimmen. De berg die je op de achtergrond op de foto van Machu Picchu ziet liggen. Er mogen maar 400 mensen per dag deze berg op en daar waren wij er 2 van. Een klim met veel trappen, maar ook weer een prachtig uitzicht! Wat een ervaring zeg!

Rond een uur of 13.00 besloten we dat het tijd was om terug te gaan. De rij voor de bussen was echt zo lang, dat we besloten om terug te gaan lopen. Weer een flink aantal trappen de berg af, maar naar beneden is gelukkig een stuk minder vermoeiend dan omhoog haha! We hebben nog even geluncht en daarna was het tijd om de bagage in het hotel op te halen en de trein terug te pakken richting Cusco. Halverwege moesten we overstappen op de bus en we waren rond 20.00 uur weer terug in Cusco.
Helaas iets te strak gepland, dus we hebben boodschappen gedaan, spullen gereorganiseerd en opnieuw de wekker om 5.30 uur gezet voor onze volgende bestemming: het plaatsje Puno aan het Titicacameer! Hoezo even bijkomen van de trekking..