ZOOOW!!! FF 2500 km gereisd om een nieuw paspoortje aan te vragen. Het heeft een vrachtwagen en een lift met een goudzoeker gekost, maar dan heb je ook wat! Morgen weer terug...

Nu al weer een beste tijd bezig geweest op de Pearl Farm. Al weer vijf weken en ik heb er lang niet genoeg van gehad! Ik kan lekker een goed budget opsparen voor mn verdere reizen en ik geniet ook nog eens! Het werk is lekker varierend, zo hebben we het riool helemaal gefixt en gingen we laatst op zee op zoek naar een boot die ze vergeten waren te ankeren. De farm begint er telkens beter uit te zien, maar er valt nog superveel te doen. Die zes weken waar Steve (mn baas) het over had, gaan we ruim voorbij. Dit weekend komen er zelfs nog een aantal mensen bij om te helpen.

De weekenden krijgen we vrij wanneer we willen en dan gaan we voornamelijk free-diven met een speargun. Al snel had ik zelf ook een vis geschoten en heb ik de kick goed te pakken! Zo kan ik al niet meer voor de volgende duik wachten!
Een ander weekend zijn we naar een aboriginal community gereden waar we uitgenodigd waren om een weekendje door te brengen. We hebben extreem weinig gedaan, maar ik kan je zeggen ik heb veel geleerd over de aboriginals. Het komt er vrijwel op neer dat de aboriginals niet goed tegen alcohol kunnen, ze hier verslaafd aan raken en uiteindelijk door de overheid weg gestopt worden in community's. Een beetje hetzelfde verhaal als met de amerikaanse indianen. Als hier niets aan gedaan wordt, zal de cultuur uitsterven. De enige manier om hier wat aan te doen is om zoveel mogelijk mensen hierover te vertellen zodat het internationaal een politiek belang wordt. Dan moet de overheid wel reageren en kunnen ze het niet meer in een doofpotje stoppen.

Toen we op een vrijdagochtend erop uitgingen om met walvissen te gaan zwemmen, dacht ik heel even dat dit allemaal te goed was om waar te zijn. Al snel hadden we de walvissen in de baai gespot, het was een moeder, een paar weken oude kalf en een tante (volgens steve). De walvissen waren aan het zwemmen dus we moesten met de boot voor de walvissen uit om vervolgens het water in te springen en de kant op te zwemmen waar ze vervolgens langs zouden komen. Het water was nogal troebel, 3-4 meter zicht, dus we moesten erg dichtbij komen om ze onder water te kunnen zien. Na een paar pogingen was ik de eerste die een walvis onder water kon zien. De moeder of tante (het was een van die grote) kwam een paar meter voor me boven water om wat lucht te happen. Ik bleek dus recht in haar pad te zijn, ze keek naar me en ging weer onder. Ik zag dr voorbij gaan en dan kun je pas zien hoe groot zon walvis is. Echt een ervaring die je ooit in je leven gedaan moet hebben! Jammer voor jullie dat alle tourbedrijven minimaal 50m van de walvissen weg moeten blijven. Ja een unieke ervaring. Een paar pogingen later kon ik er weer eentje zien, ditkeer onder me terwijl ze aan het keren was. Ik kon de onderkant van de walvis zien, helemaal wit! WOW!!!

Aangezien mijn visa in november veloopt, ben ik op zoek gegaan naar wat informatie. Mn paspoort bleek niet lang genoeg geldig te zijn, dus moest ik een nieuwe aanvragen bij een nederlands consulaat. Geen probleem, alleen beetje jammer dat de eerste beste consulaat in Perth zit. Zon 2500 km verderop. Gelukkig kon ik van de week een lift mee pakken met een vrachtwagentje die toch richting Perth moest rijden. Ik moest dan wel af en toe rijden, maar de farm zou dan wel mn terugticket regelen. Wat een mazzel heb ik weer! Dit was natuurlijk te mooi om waar te zijn, er moest iets mis gaan. Ik berreide me dus al voor op iets wat mis kon gaan en toen we halverwege richting Perth waren, sloeg de motor van het vrachtwagentje af. We stopten langs de kant van de weg (natuurlijk in the middle of f***in nowhere) en toen ik uitstapte zag ik al een aantal vlammen onder de kabine vandaan komen! FIRE!! Ik schreeuwde dat Fiona en John uit de truck moesten springen. We hadden nog maar een liter water bij ons, dat helaas niet genoeg was om het vuur te blussen. We konden dus alleen maar zoveel mogelijk spullen uit de truck halen om iets te kunnen redden. Het vuur verspreidde zich langzaam, dus we hebben bijna alles kunnen redden. Iedereen was ok, maar we stonden dus wel in the middle of f***in nowhere van een brandende truck te genieten. Gelukkig kwam er na een tiental minuten iemand langs rijden die de noodhulp inschakelde. Toen deze aan kwamen, was het helaas te laat om nog wat van de truck te kunnen redden. Deze was dus total los. We besloten om bij de spullen te blijven totdat het over een vijftal uur weer licht zou worden. Alles de volgende ochtend, met de hulp van farmers, de spullen naar een farm gebracht. Ik moest daarna zo snel mogelijk naar Perth want ik had de volgende dag een afspraak bij het consulaat die ik niet wou missen. Anders moest ik een week in Perth wachten. Ik werd door een farmer bij een roadhouse afgezet om te gaan liften. Na een uurtje wachten op een bijna verlaten weg, werd ik opgepikt door een goudzoeker op weg naar Perth! Holy s*** wat een mazzel weer! Na een lift van wel 800km kende ik dus alle verhalen van Terry de goudzoeker en namen we afscheid in hartje centrum van Perth. Vanochtend ruim op tijd bij mn afspraak kunnen zijn en alle zaken geregeld. Morgenvroeg gaat mn vliegtuig terug naar Broome, waar het hopelijk weer lekker warm is. (Perth: 23 graden)

En weer moet ik jullie de fotos achterwege laten, want ik heb het kabeltje niet meegenomen...

Wat zijn nu je verdere plannen? Een vraag die ik iedereen hoor stellen. Jaaa wat ga ik nou eens doen? Goeie vraag! Op het moment zit ik wel lekker op de farm, dus ga ik nog ff werken, dan een motor zoeken en mn rijbewijs halen. Voorbereiden voor mn terugreis! Zal nog wel ff duren, want mn tweede visa gaat pas in november in, dus november 2012 damens en heren!

Tot dan!! (ik zal tot die tijd nog wel een aantal avonturen beleven en blogs schrijven hoor ;) )