Ik heb het gehaald! Al sinds ik ideeën had om naar Australië zou gaan, wou ik met oud en nieuw in Sydney zijn. En dat werd aardig krap in de laatste week. Zo ben ik de 25e vertrokken uit Trafalgar en heb sindsdien meer dan 1500 km gereisd om toch feest te kunnen vieren in Sydney. En dat was het zeker waard ook! Na urenlang wachten in een menigte van zon 1,5 miljoen man begon het immense vuurwerk festijn. Hiervan heb ik zeker genoten, maar het reizen had me zo uitgeput dat ik geen energie meer had om hierna nog door te gaan feesten.

Wat is er nou eigenlijk allemaal gebeurd sinds de laatste blog? Een heleboel kan ik je vertellen! In 32 dagen kun je namelijk heelveel beleven hehe. Zo ben ik een aantal dodelijke slangen tegen gekomen, zijn we wombats wezen jagen, heb ik tientallen kilo's frambozen geplukt en heb ik op het hoogste puntje van Australië gezeten. De laatste keer zat ik nog in Trafalgar in de Library bus een verhaaltje te schrijven, nu sta ik in een overdrukke apple store in de hart van Sydney. Wat een verschil...

Het plukken van frambozen en andere bessen is een kunst. Iedereen kan het, maar het gaat erom om zo snel mogelijk te plukken en vervolgens te sorteren in goede en slechte kwaliteit. Zo had ik de eerste week moeite om op gang te komen, maar eenmaal op snelheid kreeg ik vanuit meerdere kanten complimenten over de kwaliteit en snelheid. Zij waren tevreden, ik was tevreden en het betaalde goed. Wat kon er nog mis gaan?

Tsjah... Lindsay was niet erg tevreden, want ik maakte lange dagen en was helemaal kapot wanneer ik 'thuis' kwam. Het werd dus nogal moeilijk om ook voor hem te werken. Zo hebben we een deal gemaakt om 5 dagen op de berry farm en 2 dagen voor hem te werken. Dit werkte redelijk goed en heb dit volgehouden tot de kerst, want toen ben ik begonnen met het reizen. De eerste kerstdag ben ik uitgenodigd om bij familie te komen lunchen, echter moest ik wel 's ochtends bij de kerk zijn. Oei... Ik ben nu al jaaaren niet meer naar de kerk geweest en mn reiskleren waren niet echt netjes... Lindsay had me geadviseerd om toch te gaan, dus trok ik mn beste kleren aan en ben ik de 25e begonnen met mn reis. Na de kerk gingen we terug naar de boerderij van de familie en heb ik daar de rest van de dag heerlijk doorgebracht. Zo zijn we nog naar het strand geweest en heb zelfs een witte kerst gehad! Maar dan van het witte zand hehe. Ik kon het niet laten om dan ook nog een duik in de zee te nemen en dat deden we dus ook. Een witte kerst en nog zwemmen in de zee! HEERLIJK!

Na veel eten en gezellig bijgepraat te hebben met de familie ben ik op pad gegaan naar het meest beroemde park van Victoria: Wilsons Promitory. Hier ben ik op 2e kerstdag begonnen aan een driedaagse wandeling en zo eindigde ik die dag in een hemelse baai met witte strand in mn tentje. De volgende dagen waren extreem druk in het park, want iedereen had hier zomervakantie en de kerstdagen waren voorbij. De unieke ervaring was dus een beetje voorbij, dus wou ik weer snel op pad. Ik ben gaan rijden en kwam uiteindelijk in Jindabyne terecht waar het Kosciuszko park begon. Hier is namelijk de hoogste berg van australie te vinden en die moet ik natuurlijk beklimmen! Ik ben de volgende dag vroeg begonnen om 6 uur en was helemaal alleen op de hele pad omhoog en het was om die tijd nog heerlijk fris. Tegen de middag kwam ik eindelijk bovenaan, waar het superdruk was. Iedereen nam namelijk lekker makkelijk de ski-lift voor 30 dollar. Tegen de tijd dat ik mn terugreis begon was het al weer zon 30 graden en dus snikheet. Op die hoogte zijn er geen bomen dus schuilen werd erg moeilijk. Blijven smeren met zonnebrandcreme en zonder pet overleef je het daar nog geen uur.

Diezelfde dag ben ik nog naar Canberra gereden, de hoofdstad van australie. Hier ben ik maar een dag gebleven want alles wat er te zien was, was het parlementshuis en een oorlogsmuseum. De rest was allemaal oninteressant en ik moest snel in Sydney zijn (het was inmiddels al de 31e).

Oudjaarsdag heb ik 300 km gereden om in Sydney te komen. Hier aangekomen was het erg hectisch. Ik was namelijk niet de enige die oud en nieuw wou vieren in de stad. Alles was afgezet en er was geen parkeerplek meer te vinden. Ik heb dus maar ergens in de buitenwijk fout geparkeerd, waardoor iemand in de straat de politie gebeld had. Ik ben maar gewoon op pad gegaan want wou oud en nieuw niet missen. Gelukkig is de politie nooit op komen dagen, want die heb toch wel betere dingen te doen op zulke drukke dagen. Ik ben helemaal naar voren geklommen en gebeukte en ontmoette daar al snel mensen waar ik de avond mee op trok. Desondanks miste ik mn familie en vrienden wel. Na een machtig vuurwerkfestijn besloot ik dus nog ff naar huis te bellen en heb ik mn zusje nog ff gelukkig oud en nieuw gewenst (2 uur smiddags in NL). Wat erg vreemd was met oud en nieuw is dat ze hier niet aftellen... Je wist dus totaal niet wanneer het nieuwjaar was!

Gisterochtend op nieuwjaarsdag ontmoette ik nog 3 andere reizigers die ook ergens in een andere buitenwijk parkeerden om verder rustig uit te slapen. Zo zijn we in de middag Sydney gaan verkennen, want ook zij waren de 31e pas aangekomen in Sydney. We hebben de pilaar beklommen van de beroemde brug en daarna het nog meer bekendere Sydney Operah House bezocht. We kregen korting voor een tour en konden het dus niet laten om het bloedmooie gebouw vanuit de binnenkant te verkennen. Ik kan je zeggen, dat het er totaal anders uitziet en van de contouren van de buitenkant zie je weinig terug.

Vandaag was het dus tijd om alle zaken weer op orde te brengen. Ff lekker weer een lange blog schrijven voor al mn fans at home. Ik ga het nu lekker rustig aan doen en lekker genieten van mn tijd. Hoef namelijk niks meer te doen totdat mn geld op is of het augustus wordt hehe. Verder hoop ik dat jullie allemaal leuke feestdagen hebben gehad en nog

HAPPY NEW YEAR!!!!