Lieve allemaal,

Als afsluiting van mijn blog leek het mij erg leuk en passend om de terugreis te beschrijven en de eerste week in Nederland.

Zaterdag 15 juni was het zover. Het was de laatste dag in New York en van mijn wereldreis. De reis van de hostel naar het vliegveld duurde erg lang, maar rond 19.30 uur liep ik het John F. Kennedy International Airport (JFK Airport) binnen. Om 22.55 uur zou mijn vliegtuig vertrekken dus ik was ruim op tijd. Maar toen gebeurde er iets wat ik al die maanden niet had meegemaakt en uitgerekend nu wel gebeurde. Mijn vlucht met Polisch Airlines was geannuleerd. WAT!!!!! Wegens technische problemen zou er geen vlucht vertekken naar Warsaw (ik moest namelijk 2 keer vliegen om naar Schiphol te komen. De reden was de kosten van het vliegticket die anders te hoog zou worden).

Toen ik op het scherm las dat mijn vliegtuig niet zou vertrekken, was mijn eerste reactie 'Dat meen je niet'! Vervolgens ben ik direct naar de balie gelopen van de vliegtuigmaatschappij. Daar aangekomen zag ik al een lange rij staan. Tijdens het wachten hoorde ik al van verschillende mensen dat er misschien pas morgen een vlucht zou vertrekken of zelfs pas woensdag. s***! Dat wordt dus overnachten in een hotel, maar daar had ik zoooo geen zin meer in. Ik was klaar om naar huis te gaan en had me daar volledig op ingesteld. Na ruim een half uur wachten was ik eindelijk aan de beurt. Met tranen in mijn ogen vroeg ik aan de meneer of hij echt niet eerder een vlucht kon regelen naar Amsterdam. Als Amsterdam niet mogelijk was, dan was ik al blij met London Heathrow Airport. Na 5 minuten druk typend zei de meneer het verlossende woord: 'Ik heb een rechtstreekse vlucht voor je gevonden'. Yes! was mijn eerste reactie. Maar toen was nog de vraag wanneer? Vanavond nog zei de meneer. Nog een Yes! En om het plaatje compleet te maken had hij een vlucht geregeld met KLM. Kijk die Hollanders laten mij nu niet in de steek! Nadat ik de in-check balie had gevonden was ik eindelijk opgelucht en kon de terugreis beginnen. Nadat ik mijn bagage beter en kleiner had ingepakt en door de douane was, kon het wachten beginnen. Inmiddels was het na 01.00 uur geworden en kon het boarden beginnen. Intussen realiseerde ik me dat ik nu 7 uur eerder zou aankomen in Nederland dan de bedoeling was en niemand wist daarvan. Oeps! Wat nu? Op een gegeven moment zag ik een meneer typend achter zijn laptop. Ik vroeg aan hem of ik alstublieft voor 5 minuten zijn laptop mocht lenen en een email mocht sturen naar mijn familie in Nederland. Hij hoorde dat ik niet uit Amerika kwam en toen moesten we allebei lachen, want ook hij kwam uit Nederland. Gelukkig mocht ik zijn laptop lenen en heb ik een email kunnen sturen naar mijn zusje Juliette met de mededeling dat ik veel eerder naar huis zou komen. Eenmaal in het vliegtuig was ik enorm zenuwachtig en bruisde ik van de energie. Ik heb de hele vlucht bijna niet geslapen. Zo spannend vond ik het dat ik weer terug naar huis ging. De vlucht zelf ging goed en gelukkig hadden we maar weinig last van turbelentie. Ook het eten aan boord was prima. Het was ook een gek gevoel om met de stewardess Nederlands te spreken. Alsof ik al thuis was hahahah.

Inmiddels was het zondag 16 juni geworden. Om 11.45 uur hoorde ik de piloot omroepen dat we bijna bij Schiphol waren. Om 12.00 uur landen we en nadat ik me had omgekleed (in een van mijn nieuwe outfits) en door de douane was, was het wachten op mijn familie. Maar helaas zag ik niemand staan. Het was natuurlijk te verwachten en een gok dat zij mijn email op tijd zouden zien. Na een half uur wachten besloot ik mijn familie om te roepen. Dat mocht helaas ook niet baten. Op een gegeven moment kwam een meneer naast mij zitten. Ik vroeg aan hem of ik zijn mobiel even mocht lenen. Gelukkig mocht dat en al snel kreeg ik contact mijn zusje. Gelukkig had mijn familie ontdekt dat ik al op Schiphol was en waren zij nu onderweg in de auto naar Schiphol. Nog even geduld dus.

Na 2 uur wachten begon ik ongeduldig te worden en besloot ik nogmaals mijn familie om te roepen. Op dat moment zag ik twee bekende gezichten bij de informatiebalie. Het was mijn moeder en mijn zusje. Drie meter naar rechts zag ik mijn vader druk zoekend om zich heen te kijken. Mijn moeder en zusje waren in gesprek dus ik besloot mijn vader als eerste te omhelzen. Toen zaggen mijn zusje en mijn moeder mij ook dus de familie was compleet. Helaas kon mijn broer niet mee komen, maar die zou ik later die avond weer zien. De rest van de familie en vrienden konden ook niet meer op tijd komen dus die zou ik in de loop van de week weer zien.

Nadat we elkaar begroet hadden kreeg ik van mijn moeder een heerlijke bruine volkoren botterham met echte Hollandse kaas, want dat had ik echt heel erg gemist tijdens mijn reis. Echt super lief! Mijn zusje had een welkomhome bord gemaakt en mijn ouders hadden nog samen een bos rozen gekocht. Voordat we naar huis gingen hebben we nog gezellig een kop koffie gedronken op Schiphol en begon ik al gelijk met verhalen te vertellen. S'avonds hadden mijn ouders een echte Hollandse maaltijd gekookt: Boerenkool met worst. Hahahah heerlijk! Na het eten ben ik cadeau's gaan uitdelen aan iedereen. In het bijzonder voor mijn vader, want het was die dag Vaderdag.

De volgende ochtend werd ik rond 09.30 uur wakker gemaakt door mijn moeder met een heerlijk ontbijtje op bed. Echt super lief! De rest van de dag heb ik geslapen, gerelaxt en ben ik mijn spullen verder gaan uitpakken. De volgende dag ben ik gezellig met mijn zusje richting Soest gereden. Daar zijn we op bezoek geweest bij Annette en Jan en hebben we heerlijk in het zwembad gezwommen.

Woensdag 19 juni was het zover. Eindelijk zou ik mijn Hbo bachelordiploma gaan ophalen. Tijdens mijn reis was de diplomauitreiking, maar ik vond mijn worldtrip belangrijker en leuker dus ik dacht ik haal dat papiertje wel op een ander moment. Om 15.00 uur had ik afgesproken in de kantine van Hogeschool Tio te Rotterdam. In het bijzijn van mijn ouders, zusje, Richard (de conciërge) en de assistent Vestigingsmanager kreeg ik mijn Bul aangboden. Wauw was mijn eerste reactie en yes ik heb eindelijk mijn laatste schooldiploma (zie foto)! S'avonds was ik rond 19.30 uur in Utrecht om een belangrijke vergadering bij te wonen van het AB. Ongveer een half uur later werd ik gekozen als voorzitter van de Organisatie Commissie van het CDJA. Ik ben namelijk al een aantal jaren actief binnen de jongerenafdeling van het CDA namelijk het CDJA. Een omgeving waar ik erg veel leer qua het organiseren van activiteiten/evenementen en de politiek natuurlijk. Uiteraard ontmoet ik ook veel leuke en interessante mensen.

Vrijdag 21 juni was ik rond 20.30 uur uitgenodigd in Amsterdam om de verjaardag te vieren van de vriend van mijn beste vriendin Iris. Het was een erg gezellige avond en super leuk om iedereen weer te zien en bij te kletsen. Die zaterdag ben ik thuis druk bezig geweest met de voorbereidingen van mijn welcome home en afstudeerfeest voor de volgende dag.

Zondag 23 juni was het zover. Ik had mijn familie, vrienden en iedereen die mij trouw gevolgd heeft tijdens mijn reis uitgenodigd voor mijn welcome home en afstudeerfeest. Heel bijzonder en fijn om iedereen na een half jaar weer terug te zien en al mijn belevenissen te vertellen.

Inmiddels was ik alweer een week in Nederland en gebeurde er zoveel dat ik soms niet doorhad dat ik weer thuis was. De tijd had absoluut niet stilgestaan en was er ook niets verandert. Het leven ging verder en alles was weer vanzelfsprekend. Daarnaast had ik nog steeds het gevoel dat ik nog niet was geland. Het is lastig om uit te leggen, maar ik liep met bepaalde gedachten rond als in: wat doe ik hier eindelijk en wat is er gebeurt met mijn vrijheid en zorgeloosheid? Gelukkig vertelde veel mensen dat dit heel normaal was en dat dat gevoel ook voorlopig niet weg zou gaan.

Als laatste en tot slot van mijn blog wil ik graag zeggen dat mijn wereldreis werkelijk een fantastisch avontuur was! Het was een geweldige ervaring en herinnering dat ik nooit meer zal vergeten! Als ik de tijd kon terugdraaien zou ik deze reis absoluut weer opnieuw doen. Ik heb er geen moment spijt van en ben heel erg blij dat ik dit gedaan heb. Deze reis was een prachtig cadeau aan mijzelf voor het afsluiten van een schoolcarrière naar een nieuwe carrière. Ik was klaar met school en ik dacht nu of nooit. Ik heb nu de tijd, geld en nog geen verplichtingen. Na die 6 maanden had ik ook niet gedacht dat ik zoveel was gegroeid qua ontwikkeling en in zelfvertrouwen. Ik ben dan ook enorm trots op mijzelf dat ik deze reis goed heb doorstaan. Kortom de wereld ligt aan mijn voeten en ik hoop dat ik ooit in de toekomst nog meer mooie reizen mag en kan maken! Als tip wil ik nog aan iedereen meegeven dat het nooit te laat is om je koffers in te pakken, want ik kan dit echt aan iedereen aanraden!