Lieve allemaal,

Van 11 mei t/m 17 mei ben ik in Los Angeles (LA) geweest. Rond 14.00 uur kwam ik aan bij het Greyhound busstation in LA. Vervolgens nam ik een taxi naar de hostel, waar ik de komende week ging logeren. Toen ik wilde inchecken merkte ik direct hoe rommelig dit hostel was qua administratie en het runnen van een bedrijf. Ik gaf er toen niet veel aandacht aan, maar later in mijn verhaal zullen jullie lezen dat dit voor mij de ergste hostel was, waar ik ooit gelogeerd heb.

Nadat ik mijn spullen in mijn kamer had neergezet, ontmoette ik een van mijn kamergenoten: Miliano. Hij komt uit Mexico, maar woont en werkt al jaren in Amerika. Hij is bezig met het opzetten van zijn eigen bedrijf en om kosten te besparen verblijft hij in hostels. We raakten gezellig met elkaar aan de praat en gaf hij mij enkele tips over LA. Vervolgens ben ik wat rond gaan lopen en heb ik, op het dakterras van de hostel, heerlijk in het zonnetje gezeten. Rond 19.00 uur arriveerde ook Inge in de hostel. Zij had een bus later gepakt in Las Vegas omdat ze graag iets rustiger aan wilde doen en dat was natuurlijk prima.

De volgende ochtend (12 mei) begon de eerste ergernis met de hostel. Vanaf 08.00 uur kan je gebruikmaken van het gratis ontbijt in de hostel. Echter was er om 09.00 uur nog geen enkel ontbijt te bekennen. Gelukkig wist Miliano waar de sleutel lag en kwam het ontbijt eindelijk te voorschijn. Vervolgens kwam het tweede punt naar voren. Deze hostel geeft een gratis ontbijt aan haar gasten, maar blijkbaar vinden ze het heel erg raar om ook de melk en de boter te regelen. Hoe moet ik de müsli eten en/of de wafels en pannenkoeken bakken?
Nadat ik eindelijk wat had gegeten ben ik naar de Santa Monica Pier geweest. Het was een lange reis (2 uur) om daar te komen en ik had erg veel zin in een dagje strand, maar helaas was het bewolkt, koud en mistig toen ik daar aan kwam. Ik ben daar een uurtje gebleven en ben ik alleen op de Pier geweest (zie foto's). Daarna heb ik weer de bus gepakt en ben ik in Beverly Hills uitgestapt. Daar heb ik rondgelopen en geneusd in de winkeletalages. Rond 16.00 uur ben ik weer terug gegaan naar de hostel. Na het avond eten wilde Miliano mij graag de buurt laten zien waar hij is opgegroeid en dat was ook toevallig de buurt waar de hostel was. Na 3 uur waren we terug in de hostel en heb ik nog gezellig met Inge zitten kletsen.

De volgende dag was er wel om 08.00 uur een ontbijt, maar weer geen melk en boter en dat bleef helaas ook zo de rest van de week. Daarnaast waren er ook geen koffiefilters meer en werd de keukenrol gebruikt om de koffieprut op te vangen. Het moet niet gekker worden, maar dat werd het wel. Vervolgens zou ik met Miliano gaan wandelen, want ik wilde graag de bossen en bergen verkennen en zien van LA, maar daar kwam het helaas niet van en dus ben ik gezellig met Inge de stad ingedoken. We kenden elkaar al 2 weken, maar voor het eerst gingen we samen op stap. We zijn toen naar de Universal Studios geweest. Dit is DE plek waar heel veel Hollywood films zijn opgenomen en zijn gemonteerd tot een film. We zijn eerst gaan wandelen langs de winkels (zie foto's) en toen wilde we de studio's gaan bekijken, maar helaas kost dat een vermogen ($50 p.p.) om binnen te komen. Dat werden dus een paar foto's voor en bij de ingang (zie foto's). Daarna hebben we weer de metro gepakt en zijn we naar LA down town gegaan. Daar hebben we o.a. de bibliotheek en de Cathedraal bezocht. Vervolgens zijn we weer terug gegaan naar de hostel en hebben we gezellig s'avonds zitten borrelen.

De volgende dag (14 mei) had ik een relax dag ingelast. Ik was erg moe en wilde even niks doen.

De volgende ochtend had ik met Miliano voor de tweede keer afgesproken om te gaan wandelen, maar was hij die avond daarvoor erg laat naar bed gegaan en dus ging dat opnieuw over. Ik besloot om toen weer gezellig met Inge de stad in te gaan, want het enige wat ik nog niet had gezien en graag wilde doen, was naar de Walk of Fame. De Walk of Fame is een van de beroemdste straten van LA en misschien wel van de wereld. In deze straat vindt je op het pad waar voetgangers mogen lopen, roze grote sterren met gouden letters. In deze sterren vindt je de namen van bijna alle beroemde acteurs, actrices, zangers, zangeressen, filmmakers etc. Deze straat is natuurlijk mega toeristisch, maar ook ik vond het super leuk om het te zien en rond te lopen. Uiteraard kon ik het niet laten om bij een aantal van mijn favoriete en bijzondere sterren een foto te maken (zie foto's). Tijdens de wandeling probeerde meerdere mensen ons een tour te verkopen om een aantal beroemde huizen te zien in Beverly Hills en de Hollywood Seine. Ik wilde dat wel doen, maar Inge had daar geen trek in en toen besloot ik om alleen te gaan. Inge ging toen ergens op een bankje zitten en wat rondlopen en zouden wij elkaar na 2 uurtjes weer ergens ontmoeten.
Samen met nog 6 andere mensen gingen we met een klein open busje Beverly Hills in. Ik had overigens een goede deal gedaan qua prijs, want normaal kost deze tour $35 en ik had $20 betaald. Ik kreeg zelfs een tweede tour gratis erbij. Niet slecht dus! We reden langs verschillende huizen van beroemde BNN'ers (zoals wij die noemen). Ik vond het super gaaf om dat te mogen zien en wauw wat een mooie en dure huizen (zie foto's)! Daarna zijn we Rodeo Drive en Sunset Boulevard ingereden. De duurste winkelstraat van LA en de straat waar je de sterren kan zien zitten op de terrasjes van de restaurants en clubs. Ook dat was natuurlijk super gaaf! De tour eindigde bij de Hollywood Seine (zie foto). Een groot bord met witte letters die je van ver kan zien, met de naam Hollywood. Ik vond dit een perfect einde van een super leuke tour!
Rond 18.15 uur was ik weer terug bij de Walk of Fame en zag ik Inge weer. Toen we terug waren bij de hostel zijn we met z'n tweeën boodschappen gaan doen. Toen we weer in de hostel waren merkte we beiden dat de sfeer wat grimmig was. De afgelopen dagen waren een hoop rare dingen gebeurt in de hostel. Spullen als mobiele telefoons waren gestolen en was er ook eten uit de koelkast verdwenen. Daarnaast logeerde er mensen in de hostel, die naar mijn mening, hier niet horen te overnachten. De hostel heeft namelijk een beleid dat zij geen nee zeggen tegen mensen die willen overnachten. Dat betekende dat mensen sliepen op luchtmatjes op de grond en sliepen er zelfs 2 mensen in een muurkast. Ik zei al dat het niet gekker moest worden, maar ik heb nog meer te vertellen.

De volgende dag (16 mei) was mijn laatste dag in LA. Ik ben toen weer met Inge de stad ingegaan, want zij moest haar tegoed uploaden op haar simkaart en ik heb toen een laatste pakketje naar mijn ouders gestuurd met allerlei spullen, die mij te zwaar werden om nog 4 weken te dragen. Vervolgens ben ik als een haast weer terug gegaan naar de hostel om nog een laatste poging te doen om samen met Miliano te gaan wandelen, maar daar was het helaas te laat voor. Kortom dikke pech, maar bos loopt niet weg (hahaha dat rijmt) en misschien kom ik ooit nog een keer terug in LA. Bovendien zijn er nog meer mooie bossen op de wereld.
Om de tijd nuttig te besteden ben ik gaan wassen en heb ik mijn spullen ingepakt, want de volgende dag moest ik alweer een vliegtuig pakken naar mijn volgende bestemming. Als afscheid heb ik s'avonds nog gezellig met Inge geborreld en zijn we, in de buurt van de hostel, naar een straatfeest geweest, die door de Mexicaanse gemeenschap was georganiseerd. Het was erg gezellig en wat een leuke muziek, waar je gewoon vrolijk van wordt.
Toen we terug waren ben ik naar de receptie gegaan om alvast uit te checken en mijn borg terug te vragen omdat ik de volgende ochtend vroeg weg moest i.v.m. het halen van een vliegtuig. Toen ik naar mijn borg informeerde ($10) kreeg ik plotseling te horen dat al het contant geld was meegenomen door de eigenaar en dat de eigenaar onbereikbaar was. Wel kon ik de borg teruggestort krijgen op mijn credit card, maar daar was ik niet blij mee, want dan zou ik (vanwege de wisselkoers) minder geld terug krijgen. Ik zou daar normaal niet echt moeilijk overdoen als het niet anders kon en de rest van de hostel oké was, maar ik merkte dat dit voor mij de druppel was qua gebeurtenissen en kon ik mijn mond niet meer dichthouden. Ik werd toen behoorlijk pissig tegen de jongen die achter de receptie stond. Het is duidelijk dat deze heren en eigenaren niet weten hoe ze een bedrijf moeten runnen en omgaan met gasten. Daarnaast zijn er geen duidelijke regels voor de gasten en weet het personeel niet wat ze moeten doen. De beveiliging is slecht, het ontbijt is een grapje en logeren er mensen in de hostel die er niet thuis horen. Kortom dit was voor mij de ergste hostel waar ik ooit gelogeerd heb en kon ik niet anders dan een slechte recensie schrijven op hostelworld.com, want ik wilde potentiële gasten waarschuwen over deze hostel. De hostel draaide pas 2 maanden, maar als de basis al slecht is en niet alleen ik dit constateerde maar ook andere mensen, verwacht ik niet anders dan dat de hostel binnen een half jaar moet sluiten. Ondanks dat ik erg boos was, was dit voor mij weer enorm leermoment. Ik ben pas net afgestudeerd, maar als ik dit al zie heb ik absoluut veel geleerd de afgelopen 3 jaar op school en 7 jaar in de horeca. Het tweede pluspunt aan dit verhaal is dat de $10 borg inderdaad op mijn rekening is teruggestort, maar daar heb ik geluk meegehad, want via internet las ik dat mensen na 3 weken nog steeds niet hun borg hadden teruggekregen.
Toen ik wilde gaan slapen hoorde ik plotseling in de keuken wat geruzie. Miliano en een andere meneer hadden oneindigheid met elkaar en zag ik voor het eerst de ware aard van Miliano. Op een gegeven moment uitte hij zelfs bedreigingen naar de man. De politie werd zelfs bijna gebeld, maar twee andere heren sprongen er tussenin waardoor de rust weer terugkeerde in de hostel. Later hoorde ik via Inge (want zij logeerde daar nog 1 nacht voordat zij doorreisde naar Santa Barbara) dat Miliano en nog een mevrouw eruit waren gegooid omdat zij onrust veroorzaakte en zij waarschijnlijk de spullen hadden gestolen. Kortom wat een belevenis en een bizar verhaal! Ik was blij dat ik daar weg ging.

De afgelopen 4 weken heb ik langs het westen van Amerika gereisd en ben ik in San Francisco, Reno, Salt Lake City, Las Vegas en Los Angeles geweest.
Van de 5 steden vind ik (tot nu toe) San Francisco de leukste en gezelligste stad. Reno was een beetje saai, maar een prima tussenstop naar de volgende bestemming. Salt Lake City was voor mij een leuke verrassing. Ik had niet gedacht dat deze stad zo interessant was. Van de 5 steden was dit ook de schoonste en veiligste stad. Las Vegas was grappig om gezien te hebben, maar daar wil ik niet nog een tweede keer naartoe. Los Angeles was ook een beetje saai en dan met name de binnenstad, maar Beverly Hills en Hollywood vond ik daarentegen super gaaf en leuk om te zien.
Naast de 5 steden ben ik ook naar een aantal National Parks geweest. De parken waren prachtig en leuk dat de omgeving en het landschap totaal anders is dan Nieuw Zeeland. Naast de National Parks heeft ook Alcatraz het meeste op mij indruk gemaakt en van alle steden zou ik alleen nog een keer terug willen naar San Francisco.

De volgende ochtend (17 mei) zat ik om 07.30 uur in de metro en was ik op weg naar het vliegveld. Het was overigens een behoorlijk gedoe om daar te komen en duurde zelfs 1,5 uur, maar ik was gelukkig op tijd bij het vliegtuig. Om 10.45 uur vloog ik de lucht in en was het goodbye Los Angeles en hello Miami!