Een korte update na een groot avontuur. Na Agra zijn we naar Varanasi getreind, waarvan de foto's al op de blog stonden. Wat een indrukwekkende, maar ook enigszins schokkende stad. Dit vergeten we niet snel. Vanuit daar vertrokken we (wederom met de trein) naar Jabalpur. Deze stad ligt een beetje in het midden van India. Jabalpur zelf biedt niet zo veel soeps, maar de omgeving wel. Kanha National Park bijvoorbeeld, een "hard to get in" park, want je moet om 2 uur s'nachts voor de ingang gaan liggen om een permit te krijgen om om 6 uur het park in te mogen. Maar in het gezelschap van een zeer relaxte Italiano (Frederico ) en op vertoon van veel overtuiging, hebben we kaartjes bemachtigd. Ons geduld werd beloond, en hoe! We zagen als een van de weinige mensen in het park een tijger, prachtig!

Marble rocks, nog zo'n bezienswaardigheid waar Jabalpur op mee teert, was ook mooi. Marmer en watervallen all over.

In Jabalpur toch maar besloten dat we ons momenteel niet goed genoeg voelen om 42 uur (!) in de trein te zitten richting Mumbai. Dat was iets te veel van het goede dachten we zo, dus een vliegticket geboekt naar Cochin, via Mumbai.

In Mumbai voelden we ons beter na een kuurtje en een moderne maaltijd (Mac D……).

Tegen advies van de lonely planet in toch maar de slums bezocht, de grootste van Azie en gelijk ook de slum op basis waarvan Slum Dog milionair is geschreven. Het was nog indrukwekkender dan verwacht. Het lijkt op een grote fabriek, er is zoveel industrie binnen de sloppenwijk. Van aluminium smeltende mannen tot papadum rollende vrouwen. Je komt ogen tekort. Op deze nog geen 2 vierkante kilometer wonen 1 miljoen mensen geregistreerd, maar men gaat er van uit dat het er 2 miljoen zijn. Gezinnen van 10 in kamertjes van 5 vierkante meter. Gek genoeg kiezen de meeste van deze mensen er zelf voor om onder deze omstandigheden te wonen, zelfs goede verdieners (doktoren) blijven hier wonen om bij hun familie te zijn.

Na Mumbai door dus naar Cochin, in de zuidelijke deelstaat Kerala. En daar is het tropisch! Heter dan heet, meer water dan waar ook in India en groener dan groen. Wat een verschil met de andere gedeelten die we zagen. Op naar Munnar, 1 van de grootste gebieden ter wereld waar groene thee wordt geoogst. De plantages vliegen ons om de oren, elke bergkam is bezaaid met theeplanten, wat een prachtig uitzicht geeft.

Ook in de Indian Times Newspaper werd aandacht geschonken aan de nieuwe koning van Nederland, een halve pagina maar liefst. Naast de koning kwamen ook de droogte van dit jaar, de energie tekorten en maarliefst 8 gevallen van door de bliksem getroffen personen (afgelopen maandag in Kerala!) in aanbod.

Nu weer terug in Cochin, wachtend op een trein naar Goa die we al bijna 2 weken geleden boekten, maar nog steeds niet is bevestigd. Gek systeem vinden wij, maar de locals blijven ervan overtuigd dat we morgen gewoon weer onze nacht gaan doorbrengen in de 2 AC.

Het regenseizoen is zojuist officieel ingeluid met de hardste donder en de meeste bliksem die we ooit hebben gezien, alsof we bij een concert van Madonna zitten. En na al die verontrustende verhalen in de krant over blikseminslagen, vonden zelfs wij het wel een beetje eng om naar onze homestay te lopen….brrrr