Na de Galapagos nog een kleine 3 maanden te gaan, pff wat gaat de tijd toch snel als je plezier maakt.

Dus snel door naar de Amazone, iets wat eigenlijk pas in Brazilie op het programma zou staan, maar we konden niet langer wachten en besloten toch ook maar in Equador een bezoekje te wagen. En daar zit je dan: in het regenwoud, in de regen, op een bootje varend op het bruine water tussen de anaconda's en kaaimannen. De tarantula's en insecten zijn overvloedig aanwezig, iets wat minder waar blijkt te zijn voor de tropische vogels. Die zagen we niet zo veel. Op 4 uur varen van de laatste beschaving lag onze lodge (en dat klinkt veel te luxe voor wat het was…). Overdag hangen we in onze hangmat, lopen we door de jungle, bezoeken we een shaiman of varen we over de rivier om naar dieren te zoeken. S'avonds wandelen we met knielaarzen, lange broek en mauwen en liters muggenspré door de jungle en zien we allerlei dieren waarover we later eigenlijk nachtmerries zouden moeten hebben.. brrr… Maar wat een ervaring, erg gaaf! Na de Amazone dan toch door naar het Paradijs op aarde; Trinidad & Tobago. Althans, dat dachten we. Helaas begon het gezeur al op het vliegveld waar we omdat het loket dicht was (3 uur voor de normale sluitingstijd) niet richting de stad konden. Niemand (behalve een vriendelijke jongedame) scheen te weten hoe we dan wel de stad in moesten komen. Aangekomen in Port of Spain blijkt opeens dat de horden toeristen die hier schijnbaar nogal regelmatig aanschepen niet in de stad verblijven maar op de boot. In de verste verte is er namelijk geen hotel te bekennen behalve het Radison, iets wat toch net (maar dan ook net hoor…) boven ons budget ligt. Uiteindelijk vinden we een kamer bij een oud vrouwtje in huis die ons gezelschap maar al te gezellig vind. Trinidad heeft een aantal mooie plekken, alleen zijn deze met het openbaar verboer moeilijk te bezoeken en ook naar Tobago gaan was geen optie, want de boten zaten vol vol en nog eens vol. Dus was de week op Trinidad toch iets minder dan verwacht. Geen ellenlange prachtige stranden, maar een armoedig straatbeeld en betonnen flats. Door naar Suriname, even vertoeven bij familie. Zo :-) Dat hebben we gedaan, we zijn enorm in de watten gelegd. We hebben enorm genoten om alle familie weer te zien en hebben genoten van het lekkere Surinaamse eten, oh wat was dat gemist! Helaas gingen deze twee weken ontzettend snel voorbij, maar ach, Brazilie is ook niet mis toch? Dus op naar Belém, een stad die eigenlijk de gateway naar de amazone is, de plek om een boot te pakken richting de jungle. We boekten een Camarote op de boot (waar we iedere dag twijfelachtige bruine bonen, kip en rijst voorgeschoteld kregen en dus ziek werden). Vijf dagen werden per ongeluk 6 dagen, het fruit inladen (dat vreemd genoeg de amazone moet worden ingescheept in plaats van uitgescheept) duurde iets langer dan gepland. De Amerikaanse kapitein legde ons uit dat men in de Amazone "lui" is en zelf geen groenten of fruit verbouwd. Dus wordt alles de jungle ingescheept. Ons verblijf in de amazone duurde korter dan verwacht, maar was toch leuk. Dan na de teleurstellende stranden van Trinidad op naar de "echte" stranden, thé real thing, the brazilian coconut coast :-) Lekker hoor, de meest prachtige stranden kan men hier vinden. Fruitsapjes, fruithapjes, fruitbomen en zon, zee en strand in overvloed. We bezochten onder anderen de stranden van Jericocoara, een piepklein dorpje in de woestijn aan de oceaan (vreemde combi toch?) waar geen asfalt is maar zand, en waar geen tegels in restaurants liggen, maar ook zand. Vertoeven daar :-) Ook andere tropische stranden en eilanden in de omgeving van Fortaleza en Salvador staan op het programma. Fijn hoor, maar na al die zee hebben we toch ook wel erg veel zin om de Pantanal in te gaan. Dus boeken we een tocht bij Carlos, een gok, want er blijken nogal veel onbetrouwbare bedrijven te zijn die tripjes boeken richting de Pantanal. Maar deze was daar duidelijk geen van. Ondanks dat we geen jaguar zagen (helaas), zagen we wel ontzettend veel andere mooie dieren en landschappen en hadden we zo'n gave tijd in dit moerassige landschap! Soms hadden we het gevoel alsof we door een dierentuin liepen, overal om ons heen was leven. Van vogels tot apen en tapirs. Echt helemaal top! Na terugkomst in Cuiabá nam Carlos ons samen met zijn familie nog een aantal dagen mee om plekken te bezoeken in en rondom Cuiaba. We gingen onder andere zoetwaters norkelen en bezochten een lagoon waar iedere avond duizenden groene en blauwgele ara's bij zonsondergang terug komen naar hun nesten. Wat een prachtig gezicht! Voor we het vliegtuig instappen gaan we nog een dag weg met onze gids uit de Pantanal, Karen, een superlieve meid die ons Chapada heeft laten zien. Een reeks aan bergplateaus en watervallen. Nu in Rio de Janeiro, onze laatste bestemming. We hebben hier nog een week voordat we terugkomen naar Nederland. Een week die we hopelijk gaan vullen met nog een aantal gave dingen. Morgen eerst maar eens HET jesus standbeeld bewonderen… Tot volgende week allemaal! Veel liefs vanuit de stad van de Samba