Kippenvel. Zo reageerde mijn lichaam toen we aankwamen op de campground van Zion National Park. Kippenvel. Wat is het daar mooi, zo bijzonder, zo groot, zo kleurrijk. Het is zo indrukwekkend dat zelfs mijn lichaam er op reageerde.
De rit van Las Vegas naar Hoover Dam was een boeiende rit. We zijn via een nationaal park langs Lake Mead gereden, een oase in de woestijn, een lichtblauw meertje in een dal van geelbruine bergen. Om een willekeurig nationale park in te komen moet je een pas kopen van 25dollar per auto, je kan ook een jaarpas kopen voor 80dollar en aangezien wij nog een heleboel parken te gaan hebben, hebben we die meteen gehaald(en ook al 5 keer gebruikt- goeie aankoop dus!); een America the Beautiful pass. En ohh wat is America Beautiful. Over de Hoover Dam valt niet zo veel te vertellen, het is een super grote dam... dat is zo'n beetje het enige indrukwekkende eraan. Dus snel doorgereden naar Zion. Van Nevada naar Arizona, nu terug van Arizona, door Nevada naar Utah. Hele mooie rit, de natuur enorm divers, had ik echt niet verwacht! Van woestijn, naar heuvels, naar bergen, allemaal verschillende steen en kleuren, heel bijonder. Wat opmerkelijk was dat zodra we de grens van Arizona naar Utah over gingen, de wegen heel anders waren, slechtere kwaliteit! Na een rit van 4 uur over lange rechte wegen, door dorpen in the middle of nowhere, en prachtige landschappen, kwamen we aan in Springdale, Utah. Springdale is een super schattig dorpje vlak voor het Zion park en is al gelegen tussen die indrukwekkende plateaus die Zion vormen. We kwamen aan bij de camping (niet degene die we eerst van plan waren, die bleek later tevens helemaal vol te zijn) en hadden 1 van de laatste 3 tentsites, een half uur later waren die ook vervult! Ik stapte uit de auto en kreeg kippenvel, zooo mooi. We hadden uitzicht op wat ik nog steeds het mooiste stukje berg vind. Een plateau die zo uit het niets uit de aarde springt, de avondzon die erop scheen lichte de berg op en de kleuren die er van af spatte kan ik nog steeds niet plaatsen- rood, oranje, bruin, goud, koper... Het maakt niet uit, het was prachtig.
Na onze tent en luchtbed te hebben opgezet hebben we boodschappen gedaan in het dorp, vuurhout gekocht en we waren klaar voor onze eerste kampeer ervaring. Nadruk kan wel worden gelegd op eerste want we waren duidelijk kampeermaagden. Maar gelukkig hadden we gezellige belgische buren die al 10 dagen meer ervaring hadden en ons een paar handige tips gaven- zoals aardappels en maiskolven poffen in het vuur met aluminiumfolie. Wij hadden hotdogs en dopertjes uit blik (niet een succesvolle maaltijd). Maar zo leren we elke dag! De eerste nacht slapen ging mij goed af, snachts koelde het behoorlijk af en het waaide heel hard, zodra de zon weer in de vallei scheen was het windstil. Maar sochtends vroeg de tent uit want we moesten Zion natuurlijk gaan bekennen! Met een gratis park shuttle werden we in het diepste van het park gebracht waar we onze eerste wandeling begonnen, een 'easy' wandelig van een uur, daarna met de shuttle een paar haltes terug voor een volgende wandeling die 'moderate' was, en inderdaad een stuk zwaarder. Het uitzicht maakte alles goed. Hier en daar een brutale eekhoorn gezien, heel leuk.
De volgende gingen we nog vroeger op om zeker te weten dat we in Bryce een tentsite zouden hebben. Toen we Zion uitreden waren we overduidelijk echt uit Zion, het landschap was direct veranderd naar heide met heuvels vol met buffalo en paarden. De radio aan met country muziek en na 2 uur kwamen we aan bij Bryce Canyon Park. Hmmm viel tegen dachten we, veel groen en een paar heuvels. Na de tent te hebben opgezet gingen we naar de visitorscenter en zijn weer in een shuttle gestapt. 5 minuten rijden, over een heuveltje heen en je weet niet wat je ziet! Kippenvel van Zion? Bryce is veeeel indrukwekkender! Een gigantishe vallei met totems van rood/oranje torentjes en arkjes. Enorm diep en breed. We hebben er 1.8km bovenlangs gewandeld en zo'n 5km tussendoor, dat waren de kortste wandelroutes. Om de paar meter is het uitzicht helemaal anders. Bryce Canyon is een inspirerende plaats, ongelofelijk, prachtig.
Slapen in Bryce Canyon is een ander verhaal. Het was overdag zo'n 25 graden maar aan het eind van de middag daalde de temperatuur enorm. Snachts, kwamen we de volgende dag achter, heeft het een paar graden gevroren. Geen wonder dat we het zo f*king koud hadden!
Het enige voordeel was dat we daardoor om 6 uur wakker waren, helemaal klaar met de kou waren en lekker vroeg op pad gingen naar de Grand Canyon. We'll be there in 6 hours!