Hi allemaal,

Hier weer een bericht van ons! Dit keer niet vanuit Asia, maar vanuit 'Down Under'. We zijn inmiddels alweer twee weken in Australië en hebben de afgelopen tijd veel meegemaakt.

Eerst nog weer even terug naar Maleisie. Op 5 januari was het tijd om Kuala Lumpur te verlaten en de bus te pakken naar Melaka. Het is toch raar om de plek achter te laten waar we toch de afgelopen maand de meeste tijd hebben doorgebracht. Zoals we eerder al zeiden voelden we er ons erg thuis. Ook moesten we afscheid nemen van Lin haar tante en haar gezin waar we toch erg veel tijd mee hebben doorgebracht. Hopelijk zien we elkaar weer snel. De bus naar Melaka vertrok vanaf een nieuw station in Kuala Lumpur waar het allemaal tip top geregeld was, net een vliegveld. Er zijn verschillende busmaatschappijen die van stad naar stad rijden en wij hebben tot nu toe altijd voor Transnational gekozen. Een fijne maatschappij die altijd rechtstreeks naar je eindbestemming rijdt. Na een bus reis van 2 uur kwamen we dus aan in Melaka. Melaka wordt de historische kust stad van Maleisie genoemd en staat op het UNESCO werelderfgoedlijst. Je vindt hier ook veel Nederlandse invloeden. We verbleven hier in een klein en gezellig guesthouse aan de rivier van Melaka voor maar 15 euro per nacht. Na aankomst gingen we meteen het stadje verkennen en kwamen er al gauw achter dat het niet erg groot was. De bezienswaardigheden bevinden zich allemaal op loopafstand. We gingen eerst naar de 'Dutch Square' waar zich de bekende rode Christchurch en het Stadshuys bevindt, een van de Nederlandse invloeden hier in Melaka. We waren hier duidelijk niet de enige toeristen! Voor het avondmaal wilden we graag de beroemde saté van Melaka gaan proberen. Eenmaal daar aangekomen bleek de rij van meer dan 50meter met wachttijd 3uur ons toch iets te lang. De eigenaar van het guesthouse had ons ook verteld over een show waar een man een kokosnoot met zijn vinger open maakt en dat hij de enige op de wereld is, en met dit record ook in het quinessbook of records staat. Wij gingen hier dus natuurlijk even een kijkje nemen. Er waren aardig wat mensen op afgekomen om deze man te bewonderen. De beste man had natuurlijk wel een assistent nodig en wie werd daarvoor uitgerekend uitgekozen? Juist Allard! Als het goed is kwam het ook nog op TV en kregen we ook nog een wondermiddeltje mee. Na deze show weer terug naar het questhouse want de dag was alweer lang genoeg. De volgende dag gingen we weer te voet door Melaka. Eerst naar het Portugese fort gegaan, daarna naar een grote shoppingmall(ook die hebben ze natuurlijk in het kleine Melaka). Toen Linda helemaal uitgekeken was en Allard weer twee onderbroeken rijker was gingen we nog even weer langs de 'Dutch Square' om die ook zonnig op de foto te hebben. En toen eindelijk toch iets populairs uit Melaka kunnen eten: chicken riceballs. Zoals de naam het al zegt zijn het balletjes rijst die geserveerd worden met kip, erg lekker! Ook hier stond een rij buiten maar die was gelukkig toch iets korter dan bij de saté. 's Avonds lekker bij het riviertje gezeten en over de gezellige avondmarkt in de bekendste straat van Melaka 'Jonkersstreet' rondgelopen. De volgende dag konden we eerst even rustig aan doen omdat de bus pas om 11 uur richting Singapore vertrok.

Na een lange busreis van 4,5uur waren we eindelijk in Singapore. Eerst moesten we ons hotel maar eens vinden, het dat is altijd even uitzoeken. Gelukkig werden we geholpen door een aardige meneer die waarschijnlijk tijd over had en die leidde ons naar het dichtstbijzijnde metrostation. Eenmaal aangekomen in ons klein maar fijne hotelkamertje moesten we ons ook al bijna gaan klaarmaken voor de afspraak die we met Elaine, Lin haar nicht en haar man, hadden gemaakt om wat te gaan drinken bij Clarke Quay. We waren zoals altijd weer mooi op tijd, dus konden we eerst nog even Chinatown een klein beetje verkennen en Clarke Quay(waar we hadden afgesproken). Hier wachten op de zijkant van een brug en genieten van al het moois wat er om ons heen gebeurde. Al gauw kwam Lam, de man van Elaine, eraan en gingen we een plaatsje zoeken om wat te drinken. Elaine kwam iets later, maar eenmaal aanwezig was het een super gezellig avond met ons biertje en wijntje voor meer dan 14 euro per stuk. Het was al laat en alsof we nog niet moe genoeg waren van de lange reis gingen we de pork noodles nog proberen om ongeveer half12.. het was wel erg lekker!

Singapore is iets groter dan Texel, maar lijkt wel zo groot als de provincie Groningen. Met 5,4 miljoen inwoners op zo'n klein gebied zou je zeggen dat het erg chaotisch moet zijn, maar dat is zeker niet waar. Integendeel alles lijkt ruimtelijk en mooi en schoon. De volgende dag hadden we om 9 uur vlak bij hun huis afgesproken, zodat we iets typische Singaporiaans konden eten bij een 'hawker'. Hierna gingen we naar de Chinese ambassade om te proberen ons Chinees visum te regelen, maar dat zouden we niet meer gaan redden in 2 dagen... Vervolgens stond Marinabay op het programma. Hier hadden we prachtig uitzicht op de fantastische en misschien wel de mooiste skyline van de wereld en de Singapore Boat Hotel. Toen we natuurlijk weer veelste veel foto's hadden gemaakt gingen we met ferryboot naar de andere kant van de bay om nog beter zicht op de skyline te krijgen en naar de Singapore flyer(reuzerad) om van onze lunch te genieten. We bleven hier ongeveer de hele dag een beetje ronddwalen om het ook in het donker te bewonderen. Eerst waren we in het Singapore Boat Hotel omhoog gegaan en daarna weer met de ferry van de ene kant van de bay naar de andere kant gegaan om van de licht en water show te genieten(zie foto's). Na een hele lange maar onvergetelijke dag weer naar ons kamertje.

De volgende dag hadden we iets later met Elaine afgesproken om naar Sentosa te gaan, dit is een soort vakantie eiland dat één groot attractiepark is. Voordat we hier naartoe gingen eerst naar een local market om te eten en de haren van Allard weer bij te knippen. De grootste trekpleister op Sentosa is het universal studio. Ook is het strand 'prachtig' met het uitzicht op gigantische containerschepen. De avond was gepland om naar het internetcafe te gaan om ons in te checken voor de vlucht naar Australië. Tot onze schrik waren alle 40 computers bezet met Chinezen die allemaal hetzelfde gekke spelletje aan het spelen waren. Gelukkig kwam er na een paar minuten eentje vrij en konden we ons rustig gaan inchecken voor de vlucht. De volgende dag hadden we met Elaine afgesproken om afscheid te nemen. Eerst gingen we wat eten om daarna hun huis te bekijken. Op de allerlaatste dag in Azië komen we nadat we het niet meer hadden gedacht toch nog bij familie thuis. Nadat we bij hun thuis nog wat fotoalbums hadden door gespit nog even in de hitte de conditie testen met JJ de zoon van Lam en Elaine op het basketbalveld. Met zijn 9 jaar raakte hij toch al heel wat en vond die het leuk om wat skillz te leren van Allard. Het op zijn vinger draaien ging al snel steeds beter. Hierna het afscheid en moesten wij ons ook al bijna weer klaarmaken om naar het imposante en enige airport op de wereld met vloerbedekking te gaan. Azië zit er voor nu op, maar we komen snel terug. Op 25 maart na ons avontuur in Australië en Nieuw-Zeeland gaan we naar Hong Kong.



Australië

10 januari was het dan toch tijd om Azië te verlaten en het vliegtuig te pakken naar Australië. We vonden het allebei toch wel een beetje spannend. We ruilen het 'luxe' hotel leven in en gaan er op uit met de camper; elke dag weer de vraag waar we komen te slapen. Toch hadden we er ook super veel zin in, weer een nieuwe avontuur! Het thuisfront vond het iets minder dat wij 'down under' gingen, gezien de hitte en de bosbranden. Gelukkig hebben we daar tot nu toe nog geen last van gehad.

Onze eerste bestemming was Adelaide. We hadden hier voor 1 nacht een hostel geboekt om vervolgens de volgende dag de camper te halen. We hadden ons ingesteld op de hitte, maar die bleef weg. Het was eigenlijk een heerlijke lente dag. In Adelaide merkte we meteen een hele andere cultuur dan in Azië, de rust in deze stad beviel ons wel. Adelaide gaf ons een beetje het gevoel dat we in Groningen liepen; niet verkeerd dus. We zijn wat door de stad gelopen en hebben het strand nog opgezocht. Toen was het tijd om de camper op te halen. Dit verliep tegen onze verwachtingen in erg makkelijk. We moesten een filmpje kijken over de camper en onze rijbewijzen laten zien en we mochten vervolgens vertrekken. Het voelde in het begin een beetje onwennig; een grotere auto dan we gewend zijn, rechts zitten in de auto en ook nog eens aan de andere kant van de weg rijden.. gelukkig wende het snel. We hadden van verschillende mensen gehoord dat er in Australië veel gratis campings zijn waar je gewoon je camper neer kan zetten. Wij wisten alleen niet waar we die konden vinden en zijn de eerste dag naar Kingston gereden, zo'n 300km vanaf Adelaide. Hier hebben we voor 33 dollar op een camping gestaan. Het zat ons niet helemaal lekker omdat we wisten dat we misschien ergens vlakbij wel gratis konden staan. Op een gegeven moment kwam er een Italiaans stel naast ons staan en zij hadden de zogenaamde 'camp 6' boek. In dit boek staan alle gratis en goedkope campings in heel Australië. We hebben van alle pagina's van de plekken waar wij langs komen foto's gemaakt, ideaal. De volgende dag gingen we wel opzoek naar een gratis camping, en die vonden we in Narrawong. Maar tussendoor was vlak bij Mount Gambier nog een fantastische 'blue lake' te bewonderen. We hadden hier al over gelezen, maar we dachten dat het vast wel mee viel. Toen we het zagen waren we even sprakeloos zo mooi blauw was het. Nadat we hier wat hadden rondgedwaald en natuurlijk weer een aantal mooie plaatjes hadden geschoten gingen we weer verder, opzoek na wat bleek een ander hoogtepunt van de dag, namelijk 'Cape Bridgewater' een prachtig zee omringd met mooie natuur. Hierna moesten we snel tanken, aangezien de tank bijna leeg was. Gelukkig waren we bijna bij Portland een redelijk groot stadje. Je zou zeggen geen probleem om een tankstation te vinden.. maar dat viel dus tegen. Allard had ervoor gezorgd dat het zover gekomen was want met zijn mooie berekening moest het makkelijk lukken. Dus mocht hij het ook oplossen, gelukkig was er een aardige man die ons helemaal vanaf zijn huis, ongeveer 5 minuten rijden naar het tankstation bracht. Nu snel op naar onze gratis camping genaamd: Sawpit camping ground. We waren hier net aangekomen en werden meteen begroet door een lieve kangoeroe. 's Avonds kwamen er nog veel meer en konden we zelfs voeren met brood. De gratis camping beviel ons gelijk al. Er kwam een Nederlands stel naast ons staan die al 2 weken door Australië aan het reizen was en nog geen kangoeroes in het wild gespot had. Wij hadden dus geluk en konden na 3 dagen al zeggen dat we ze gezien en gevoerd hebben in het wild.

De volgende dag stond de 'Great Ocean Road' op het programma. De 'Great Ocean Road' schijnt de mooiste weg te zijn om te rijden in Australië omdat je de hele weg langs de oceaan rijdt. We hadden hier erg naar uitgekeken en het maakte alle verwachtingen waar (zie foto's). Er waren langs de weg veel lookout points en wij als toeristen stopten natuurlijk overal. De rotsen waren in combinatie met de blauwe zee echt prachtig! De foto's geven wel een goeie indruk, maar in het echt is het nog veel mooier. Na de bekende lookout punten 'Loch Ard' en 'Twelve Apostles' hebben we de dichtstbijzijnde camping opgezocht. Deze keer op een camping met de naam Princetown camping reserve voor 15 dollar waar we ook konden douchen. De volgende dag verder de 'Great Ocean Road' ontdekken. We hadden de eerste drie dagen al aardig veel gereden dus besloten we het vandaag wat rustiger aan te doen. Eerst langs een Johanna Beach met ijskoud water waar je eigenlijk alleen maar surfers ziet. Daarna kwamen we het nationale park 'Cape Otway' binnen en op deze weg moesten er veel koala's zijn. Naar een aantal kilometer kwamen we ze nog tegen ook. Wat zijn dit mooie en vooral schattig beesten. Linda had natuurlijk prachtige foto's gemaakt zodat we er ook na die tijd nog van kunnen genieten, ook al is het natuurlijk wel anders. Na een lange en vooral hobbelige weg kwamen we op een gratis camping aan. Natuurlijk eerst de omgeving verkennen en die was super. We zagen uitgestrekte bossen vanaf boven en beneden was de zee met wat later bleek ons privé strandje, en dat allemaal weer voor niks. Dit water was gelukkig een stuk warmer en super helder, dus dat was wel even lekker. Ook was hier een klein beekje waar we weer een kangoeroe spotte die erg dorst had want die bleef wel 5 minuten onafgebroken drinken. De dag erna gingen we vroeg op pad want Lin voelde aan dat we vroeg moesten zijn om nog wat koala's te spotten. We waren nog niet weg of er stonden alweer kangoeroes op het zandpad op ons te wachten. De koala's waren alleen nog wel aan het slapen want er was lang niks te bekennen. We besloten verder te rijden totdat Lin opeens hard stop riep. Allard natuurlijk boven op de rem en de camper langs de kant geparkeerd. We waren dit keer gelukkig alleen met zen tweeën, dit zorgde ervoor dat de koala rustig bleef zitten. Dit gaf ons de gelegenheid om uitgebreid foto's te maken en even van het moment te genieten. Daarna geloofden wij het wel en gingen we opzoek naar de volgende plek. Dachten wij dat we mooie stukken langs de oceaan hadden gereden, dit was nog weer mooier. Aan de ene kant het strand aan de andere kant de gigantische rotswanden plus bijna alle bochten waarbij je hoopt dat er niemand de binnenbocht zal nemen. Via Apollobay, naar Lorne(beide beach dorpen). Hier beide bij het strand genoten en in Lorne nog naar een waterval en look out point boven op de heuvel geweest. In Lorne was ook onze derde gratis camping in 5 dagen en natuurlijk weer ver de bossen in. Hier kwamen we naast aardige mensen uit Perth te staan die ons bovendien ook nog speculaas, griotten en stoepkrijtjes(snoep) kwamen brengen. De volgende dag weer naar het strand van Lorne gegaan, omdat we in de planning hadden om naar Torquay te gaan en dat maar 50 km verder ligt. Hier bleken alleen jammer genoeg maar drie campings te zijn en allemaal betaald vanaf 45 dollar, dus moesten we de keuze maken of terug naar Lorne of die van 45 dollar nemen omdat de andere twee beide boven de 70 dollar waren. Gelukkig had deze camping lekker warme douches, die hadden we ook wel een keer weer nodig. Bovendien hadden ze een relaxed zwembad, dus besloten we hier ook maar goed gebruik van te maken. Want buiten veel leuke winkeltjes had Torquay ons niet echt iets te bieden. In ieder geval overdag, want 's avonds waren we naar een leuke markt geweest want ongeveer 20/30min lopen zou zijn. Dat hebben we geweten, het was namelijk een uur heen en een uur terug. Gelukkig was de wandeling leuk over de kliffen, maar anders..

De volgende dag stond de reis naar Melbourne alweer op de planning, ongelooflijk wat is deze week snel voorbij gegaan! In Melbourne hebben we de camper naar 1.213km afgegeven en moesten we opzoek naar ons huisje wat we via airbnb hebben gevonden. Airbnb is een site waar andere mensen hun huis via verhuren of een kamer die ze over hebben te huur aanbieden. Deze site hadden we gekregen van een jong Nederlands stel die we waren tegengekomen. Eenmaal aangekomen werden we super aardig ontvangen door de vader van de verhuurster en was het op een prachtige locatie. Super groot park voor onze deur en in een mooi appartementen complex. De volgende dag stond helemaal in het teken van de Australian Open, voor de mensen die niet weten wat dit inhoud de Australian Open is één van de vier grootste tennis toernooien in de werel. We hadden geweldige plaatsen en zagen als eerst Victoria Azarenka de vrouwelijke nummer 1 van de wereld in levende lijve. Hierna was de nummer 3 aan de beurt, Serena Williams en als laatst nummer 3 bij de mannen Andy Murray. Het was super om al deze toppers te zien spelen. We hebben natuurlijk niet de hele dag in het stadion gezeten, want de sfeer op het hele complex was echt geweldig. Tussen de wedstrijden door ook de sfeer buiten het 'Rod Laver' stadion mee te maken en bij de bekende spelers de training bekijken. Zo hebben wij gelukkig Roger Federer aan het werk gezien en ook Novak Djokovic, Maria Sjarapova en nog veel meer toppers! Deze dag zullen we zoals bijna alle andere dagen niet snel vergeten. Maar ook aan deze dag kwam jammer genoeg een eind nadat we nog een dubbel wedstrijd van de zusjes Williams hebben bekeken. De dag erna werd het dan eindelijk tijd om de stad Melbourne te verkennen. We gingen eerst naar het informatie center voor informatie over wat te doen in Melbourne en daarna op pad. We hebben gewoon wat rond gelopen en de bekende plekken opgezocht en natuurlijk op het grote scherm bij de 'Federation Square' nog even wat tennis meegepikt. Hierna met de metro naar het strand van Melbourne het bekende St. Kilda. Bij het informatie center hadden we aangegeven graag de kleinste pinguïns van de wereld in actie te willen zien. Ze stelde voor om een tour te doen aangezien het op eigen gelegenheid lastig zou worden. De tour was $100 dus dat lieten we maar gaan en hadden ons er al bij neergelegd om ze niet te zien. Toen kwamen we op het pier van St. Kilda en zagen we op een bord staan dat je ze hier ook kon spotten, maar we dachten dat zal wel één keer in 100 jaar voorkomen.. na wat gegoogled te hebben bleken ze gratis en voor niets elke avond te bewonderen zijn. Geluksvogels dat we ook zijn, we besloten de volgende dag natuurlijk (logisch) om naar ze toe te gaan. De volgende dag gingen we eerst Melbourne verder verkennen en besloten we een wandelroute door de leukste straatjes van Melbourne te doen. Hier hebben we geen seconde spijt van gehad, want we vonden Melbourne al echt een super stad met eigenlijk alleen maar aardig en vrolijke mensen, maar na deze wandelroute vonden we de stad nog leuker. 's Avonds naar pinguïns en hier genoten we met een kleine gezelschap naar de super kleine en schattig pinguïns en dit in plaats van op Philip Island met 3.000 man vanaf een tribune voor 100 dollar. Daarna snel naar de kamer want het was alweer flink afgekoeld en laat.

De volgende dag was het tijd om Melbourne te verlaten en de busreis van 10 uur naar Canberra te maken. Canberra is de hoofdstad van Australië dus hier wouden we wel even stoppen. We hebben hier 1 nacht geslapen in een hostel en even de stad bekeken. Ondanks dat het de hoofdstad is had het niet veel te bieden. De stad was verlaten en de mensen waren langs niet zo relax als in Melbourne. We besloten naar het parlementshuis te lopen wat opzich een mooie wandeling was. Op de terugweg langs het war memorial en in totaal hadden we alweer 12 km bij elkaar gelopen. We hadden de dag ervoor in Melbourne een rondje hardgelopen wat natuurlijk enorme spierpijn als resultaat had. Gelukkig konden we in de bus naar Sydney weer 3,5 uur zitten. We zaten overigens in een super luxe bus met zelfs wifi on board.

Inmiddels zijn we aangekomen in Sydney en wordt het tijd om de stad te verkennen!

We zullen trouwens in vervolg proberen om iets vaker een berichtje te plaatsen, dit voorkomt zulke lappen tekst! ;)

Liefs Lin & Allard