Hoi allemaal,

Ons 1e berichtje vanuit Nieuw-Zeeland en we zijn inmiddels alweer op het Noordereiland. We hebben twee en een halve fantastische weken gehad op het zuidereiland en we zijn er beide meer dan over eens dat Nieuw-Zeeland een fantastisch mooi land is. We kwamen er al snel achter dat we veel te weinig tijd hebben om alles te zien dus moesten we keuzes maken. We hebben al meer dan 3000 km gereden en naar ons idee het zuidereiland goed verkent.

Onze eerste nacht in NZ hebben we doorgebracht op het vliegveld van Christchurch. Tot onze grote verbazing konden we namelijk geen hostel of hotel vinden, alles zat voor die nacht vol. Er zat dus geen andere optie op om gewoon een plekje op de grond te vinden op het vliegveld. We kwamen om 1 uur s nachts aan en we bleken niet de enige te zijn. De hele aankomsthal lag vol met backpackers. Achter de reden dat alles vol zat kwamen we snel achter. Na de aardbeving van 2010 kampt de stad nog steeds met naschokken waardoor het eigenlijk nog steeds een puinhoop is. Veel hotels en hostels bestaan niet meer en veel inwoners van Christchurch verblijven nu in de hotels omdat hun huis nog steeds verbouwd wordt. Wij waren er eigenlijk wel een beetje van geschrokken, ingestorte huizen en containers tegen gebouwen aangebouwd om verdere instorten te voorkomen. Het echte stadsgedeelte is nog gesloten waardoor het erg verlaten is. Indrukwekkend om te zien hoe een stad na 2 jaar nog steeds last heeft van de aardbeving.
Voordat we onze camper konden ophalen hebben we eerst nog een bus gepakt naar Akaroa, een mooi plaatsje in de bergen zo'n 70km van Christchurch af. Hier hebben we samen met een oud klasgenootje van Allard de hele dag rond gehangen en genoten van het mooie landschap.

De dag erna was het tijd om weer een camper op te halen. We waren helemaal blij want de camper was veel beter dan die we in Australië hadden. Onze eerste stop was Lake Tekapo. Niet te geloven hoe blauw het water hier was. We hebben alleen maar door mooie landschappen gereden. We hebben hier overnacht en zijn toen verder naar MT Cook gereden, de hoogste berg van Nieuw-Zeeland. Op de weg er na toe hadden we al mooi zicht op bergen bedekt met een sneeuw top. We hebben hier onze eerste walk gedaan: de Hooker Valley track. De track duurde in totaal 3 uur en bracht ons naar de Hooker Glacier waar we prachtig uitzicht hadden op de MT Cook. Verschillende swingbruggen onderweg maakte de track nog leuker! De volgende dag zijn we een berg opgelopen om de ijskliffen van de Tasman Glacier te bekijken. Bijzonder om met zulke warme temperaturen nog zoveel ijs te zien.Toen we er aan kwamen was het helaas wel bewolkt, maar al snel trok het helemaal open waardoor we weer een prachtig uitzicht hadden. We zijn er wel achter gekomen dat wanneer het hier bewolkt is je weinig moois kan zien.

Diezelfde dag zijn we doorgereden naar Queenstown. Een gezellig plaatsje in de bergen met mooie landschappen en veel activiteiten zoals bungeejumpen en raften. Wij hebben hier voornamelijk door het plaatsje gewandeld. De volgende dag zijn we naar Milford Sound gereden. Één van de must do's hier in Nieuw-Zeeland. Wij vonden de weg erna toe bijna net zo mooi als de Milford Sound zelf. We reden door gigantische bergen met super mooie uitzichten, zie de foto's. In Milford Sound hebben we een cruise genomen, eigenlijk de enige betaalbare manier om de sounds van dichtbij te zien. Ook hebben we hier voor het eerst seals gespot. Na een overnachting in Milford zijn we weer terug naar Queenstown gereden. We hebben hier verder niet heel veel gedaan. Via een erg bergachtige route zijn we de dag erna naar Wanaka gereden, een klein plaatsje in de bergen met een prachtig meer waar we even lekker hebben ontbeten. Er zijn hier zoveel mooie meren, dat we er bijna niet meer van opkijken en het normaal gaan vinden. Na Wanaka zijn we in Fox Glacier belandt. Een plaatsje dat bekend staat om zijn mooie gletsjer. Nieuw-Zeeland heeft meer dan 3.000 gletsjers, maar de Fox gletsjer is naast Frans Joseph de enige plek waar je kan hiken op het ijs. Wij hadden gelukkig een mooie dag uitgekozen want de lucht was strak blauw en de zon scheen prachtig. Alle lagen warme kleren waren dus voor niets.. we hadden verwacht dat het erg koud zou zijn, maar dit viel dus reuze mee. Samen met een gids en 10 andere toeristen hebben meer dan 4uur op het ijs gelopen, wat een super leuke en bijzondere ervaring was. De gids maakte met een bijl een looppad voor ons om het lopen op de crampons iets makkelijker te maken. We hadden beide de volgende dag enorme spierpijn, maar dat komt misschien ook wel omdat we niet heel veel meer gewend zijn.. Na een dag ice hiken op de Fox Glacier hebben we de dag erop alleen een kijkje genomen bij de Frans Joseph Glacier. Deze gletsjer is groter en alleen met een helikopter te bereiken als je op het ijs wil. We waren hier van plan om te skydiven, maar omdat het bewolkt was werd dit geannuleerd, wat we op dat moment niet heel erg vonden, want dan konden we het een uitstellen.

We zijn die dag iets verder gereden om te overnachten en de dag erop naar Arthur's pass te rijden. Dit is iets meer het binnenland in en niet echt op de route. We besloten toch om erheen te rijden om de Avalanche Peak track te lopen. Een track van 6 à 7uur waarbij je naar de top van een 1.800meter berg loopt. Een goede conditie was vereist omdat het nogal steil blijkt te zijn. Wij dachten dat onze conditie goed genoeg was, maar het was toch wel heel erg zweten op deze mooie dag. Na 2,5uur steil berg opwaarts waarvan een groot deel voornamelijk klimmen was, soms links en rechts een ravijn, waardoor we beter alleen even voor ons konden kijken, waren we bij de top. Het koste dus al met al wel wat moeite, maar het was het uiteindelijk dubbel en dwars waard. Het adembenemende uitzicht van 1.800m met om ons heen alleen maar mooie groene bergen en bergen met een sneeuw top. Na hier een klein half uur te hebben genoten moesten we (helaas) weer naar beneden. We hadden verwacht dat het wel wat minder zwaar zou zijn, maar nee! Na een net zo lange tocht naar beneden waren we blij dat het er op zat, maar ook zeker blij dat we het hebben gedaan!!

Via de mooie kustlijn tussen Greymouth en Westport zijn we naar het Abel Tasman national park gereden. Bij aankomst eerst even langs het visitor centre om te informeren wat er allemaal te doen is. En voor dat we het wisten hadden we voor 1,5 uur later een skydive geboekt. Gelukkig niet veel tijd voor zenuwen. Er waren 6 gekken die gingen springen, waaruit twee groepen werden gemaakt. Wij zaten in de laatste dus konden we eerst even kijken of de anderen veilig zouden landen. Daarna waren wij aan de beurt en het viel allemaal nog wel een beetje mee met de zenuwen. Na een kwartier genoten te hebben van het uitzicht en eenmaal op een hoogte van 13.500ft mocht ik als eerst springen, daarna de andere persoon en Allard als laatste. Het uit een vliegtuig springen is al een raar idee, maar het gevoel dat je de eerste aantal seconden hebt is onbeschrijfelijk. Je voelt je 45sec lang even echt een vogel voordat de parachute uit klapt. Het uitzicht boven het Abel Tasman national park was echt super. Gelukkig zijn we beide weer veilig geland en een bijzondere ervaring rijker. De volgende twee dagen stonden alweer de volgende activiteiten op het programma. Eerst een dag kayaken in het super heldere blauwe water langs de mooie bay's en kust, waar we voor het uitrusten elke keer een privé strandje opzochten. De dag erna hebben we een dag etappe van de Great Walk langs de kust van het Abel Tasman national park gelopen. Heel wat activiteiten ondernomen en een paar dagen die we niet snel zullen vergeten. Vervolgens via het leuke stadje Nelson zijn we naar Kaikoura gereden, deze plaats staat bekend om haar sea wildlife. We waren bij het wakker worden een stuk voor Kaikoura bijna wakker gemaakt door een seal die op het strandje voor onze camper lag. Eenmaal aangekomen in Kaikoura stond ons het volgende avontuur alweer op het programma. We gaan zwemmen met de bekende en mooie Dusky dolphins. Om 9.30 gingen we het water op en hier hebben we gedurende 2uur, totaal 50minuten in het water gezeten. We zwommen met meer dan 500 dolfijnen, waardoor je soms niet wist waar je kijken moest. Ze maakte allerlei mooie salto's, zwommen om ons heen en met ons mee, wat echt super gaaf was! Op het einde mochten we nog foto's maken en daarna was het jammer genoeg alweer veel te snel voorbij en konden wij ons klaar gaan maken voor de bootovertocht van het zuidelijke eiland(Picton) naar het noordelijke eiland(Wellington). Het schijnt een hele mooie overtocht te zijn, maar bij ons was het vooral bewolkt met af en toe regen waardoor we niet veel konden zien.

We zijn benieuwd wat het Noorder eiland ons gaat brengen. We hebben hier 1,5 week om rond te reizen, natuurlijk veel te kort maar we proberen de highlights te doen.

Liefs Allard en Linda