Kia Ora!
Helaas alweer de laatste blog vanuit mooi New Zealand (Aotearoa; the land of the long white cloud). Morgen vertrekken we naar Peru, maar niet zonder jullie op de hoogte te hebben gesteld van de afgelopen week in NZ..

Na Waitomo zijn we naar Rotorua gegaan. Deze plaatst staat bekend om zijn indringende geur... (stank). De stad ligt namelijk op een borrelende lavagrond en overal komt heerlijke eierlucht in wolken uit de grond. Ook staat de plaats bekend om zijn culturele geschiedenis. Dit wilden wij heel graag meemaken en dus zijn we naar een Maere (Maori dorp) geweest om daar de tradities van deze mensen de bewonderen. Ze deden een Haka (= vecht dans) en zongen en dansen voor ons. Ook hebben we uitleg gehad over hun tattoos (Moko's) en artwork. Heel interessant allemaal. 'savonds aten we traditionele hangi; eten dat gestoofd is in de grond. Best lekker, een hele bijzondere smaak krijgt het vlees ervan.
De volgende dag hebben we in Rotorua geraft of de Kaituna rivier; daar hebben jullie de foto's al van kunnen bewonderen. Dit was echt een supergave ervaring. In 't minibusje naar het 'raft hoofdkwartier' werd ons al uitgelegd wat te doen als de boot omvalt enzo.. Daar werd ik wel een beetje bang van. Je weet hoe Suus met water is... Bij de rivier aangekomen namen we nog even e.e.a. door en besloten we de raft te delen met twee Zweedse meiden die we al eerder ontmoet hadden en een Braziliaan; dan konden we mooi de prijs voor de foto's delen! Onze raftgids besloot dat ik maar co-piloot moest worden.. Ik vroeg nog of dat wel een goed idee was maar hij stond erop dat het goed was voor de foto's. Dus dat deden we dan maar en zo belandde Susan voor in de boot als co-piloot.
Onderweg vertelde de gids dat de waterval die we gingen raften 7 meter hoog was en daarmee de hoogste waterval in de commerciele rafting van de wereld. Fijn. Na een paar keer 'oefenen' kwamen we bij de hoge waterval aan. ENNG! En stortten wij onszelf in het witte water. Ik was ervan overtuigd dat we omgeflipt waren maar toen ik boven kwam was ik zooooo blij dat we er nog inzaten. De Chineze raft na ons ging wel om en dat was lachen natuurlijk :).
Na Rotorua gingen we naar Auckland. Onderweg stopten we nog in Matamata, het dorpje waar de boerderij ligt dat gebruikt werd als het Hobbit stadje in Lord of the Rings. Dat werd daar ook flink uitgemolken maar het stelde echt niets voor. 1 nacht in Auckland geslapen en toen onze laatste trip met Kiwi gemaakt; naar het noorden: Paihia in The Bay Of Islands. Hier hebben we 3 nachten gerelaxed in een dubbele kamer boven op een heuvel met uitzicht over de zee en een paar van 144 eilanden die hier te vinden zijn.
We zijn een ochtend met een Maori gaan kanoen in zijn 'Waka' (=kano) en met hem gingen we mossels plukken en vissen vangen en deze later met wijn erbij opeten. Susan niet natuurlijk maar moest er toch 1 proberen. Tsja... Wiebe vond het in ieder geval wel heel lekker en de tocht was echt superleuk.
De dag erna heeft Wiebe gedoken bij de Rainbow Warrior; een wrak van een voormalig Greenpeace schip. Het water was een stukje kouder dan op de andere plaatsen waar hij had gedoken, maar de locatie was echt te gek. Er volgde ook nog een tweede duik bij een eiland waar hij de mooiste vissen heeft gezien. Er viel zelfs een vis aan die hem in zijn nek en op zijn bril begon te bijten.. Tsja... rare dieren daar onder water. Ik ben die dag lekker het dorpje ingegaan en heb een boekje gelezen op het strand.
Nu zijn we weer in lelijk Auckland waar we ons voorbereiden om de vlucht van morgen. We vliegen in 11,5uur naar Santiago in Chili, hebben daar 8 uur op de stad te verkennen en vliegen dan in een kleine 4 uur naar Lima Peru. En dan is het nog steeds 14 februari!
We moeten met pijn in ons hart afscheid nemen van New Zealand, want dit land was echt Awesome, Sweet as! en fantastisch. We zijn inmiddels ook alweer 5 maanden weg wat ook een raar gevoel geeft. Maar een nieuw continent brengt weer nieuwe avonturen en daar hebben we natuurlijk ook weer erg veel zin in.

Kia Ora!

PS: Voor iedereen die het nog niet meegekregen heeft. Eind Januari zijn er in Peru bij Machu Picchu erge landverschuivingen en modderstromen geweest, waardoor 9 mensen op de Inca Trail zijn omgekomen en ruim 5000 mensen vast zaten in Machu Picchu en naastgelgen plaats Aguas Calientes. Om die reden zijn Machu Picchu en de Inca Trail om dit moment onbereikbaar. De regering werkt er heel hard aan om alles snel weer te repareren en het ziet er op zich wel aardig goed uit. Tot nu toe is nog onzeker of wij de Inca Trail die we gepland hebben wel kunnen lopen, we gaan er niet vanuit en hopen dus op het beste. We zijn al druk in contact met het reisbureau en het bedrijf waarbij we de wandeling geboekt hadden en hopen op goede alternatieven. Het bezoeken van Incastad Machu Picchu stond heel hoog (dan wel niet op nr 1) op ons verlanglijstje voor deze reis en de onzekerheid is echt killing. Maar ook voor de mensen daar is de situatie echt verschrikkelijk. Huizen storten in en het toerisme is zo belangrijk voor de economie, dat ze er alles aan doen om hen te laten komen..
We houden jullie vanuit Peru uiteraard op de hoogte.

Liefs, Suus en Wiebe