Profile
Blog
Photos
Videos
We zijn inmiddels bijna 7 weken weg en dat beginnen we te merken..
- Onze kleren hangen los om het lijf, onze broeken zakken zelfs van de kont af, daar kan geen riem tegen op.
- Wiebe moet langzaamaan gaan beslissen of hij verder gaat met vlechtjes in zijn haar of dat hij er toch ergens weer een tondeuse over heen laat gaan.
- De eerste vervellingen op onze rug zijn opgetreden.. gelukkig gaan we straks naar Tioman eiland en kunnen we dat nieuwe roze huidje weer bijbruinen.
- De shampoos raken langzaam maar zeker op, tijd om nieuwe schuim te kopen
- Susan's haar groeit wit vanaf de wortel, en dat zonder bleek
We hadden enige tijd niks van ons laten horen. Sinds de Cameron Highlands hebben we natuurlijk alweer t een en ander ondernomen.
We zijn na de theeplantages en strawberry farms doorgereisd naar Georgetown op het eiland Penang. Een mooie oude stad uit het koloniale tijdperk (de engelsen en de portugezen hebben hier jarenlang geheerst en ook onze VOC kwam hier voor de kruiden). Hier hebben we weer 'ns een scooter gehuurd en zijn we naar het plaatselijke National Park gereden voor de Canopy Walkway en hebben we met een ontzettend traag maar geinig trammetje Penang Hill beklommen voor een prachtig uitzicht over Georgetown en de kust. Verder de nodige geschiedenis opgesnoven in een park dat binnen de oude stadsmuren geplaatst was (leukste attractie was een vogel die 'hello' en 'goodbye' kon zeggen.. tsja). In Penang trouwens ook de lekkerste kip ooit gegeten in Little India. Pittig wassie wel maar als je er ooit komt bestel dan de Plain Naan Set voor 7 Ringgit (=1,25euro) en je krijgt een bord naanbrood, curry, aardappelcurry en Kip tandoori! MMMM
Na Penang de bus gepakt om 8 uur later in khota Baru aan de oostkust aan te komen. Daar 1 nacht in een guesthoude geslapen waar ook allemaal katten, konijnen en schildpadden sliepen en toen direct door naar de schitterende Perhentian Islands. In deze omgeving is ook ooit een aflevering van Expeditie Robinson opgenomen. Leuk detail :)
Wiebe heeft hier 2 duiken gemaakt. 1 was een beetje minder door de sterke stroming en het vele zand dat daardoor in t water zweefde maar de tweede was erg gaaf, als ik hem moet geloven. Weer veel nemo's enzo gezien. En dat was meteen zijn 40e duik dus greeg-ie van mij, Susan, een mooi cadeautje :) Zelf was ik een beetje ziekjes dus maar uitzweten op het strand en afkoelen in een extreem warme zee. Hier wel weer lekker bijgekomen. Na 3 dagen droomeiland weer terug naar Khota Baru om de volgende dag om 4.18am (!!) de jungletrein richting Taman Negara te pakken. Zeker een mooie rit, maar eerst maar een even een oogje dichtgedaan. Wat een tijden. Vanaf het eindstation met bus en daarna 3 uur de mooiste bootrit van mijn leven over een bruine rivier de jungle ingevaren. We kwamen uit in het dorpje Kuala Tahan waar we ergens achteraf midden in het bos een leuke kamer voor 8euro per nacht konden huren (gedeeld door 2 = dus niks:p) We werden wakker met gibbon geroep (oe-oe) en namen de boot naar de overkant van de rivier om door de jungle te wandelen. De hitte viel me wel aardig tegen, maar mooi was het zeker wel. De 2e dag hebben we een raftingtour gemaakt(nou ja, rafting..) We zijn in ieder geval nat geworden. We gingen met een houtenboot over de stroomversnellingen in de rivier en hebben daarna nog bij een waterval gezwommen Erg gelachen.
Gisteren zijn we aangekomen in Mersing. Hier blijven we tot maandag en dan vertrekken we naar Tioman eiland, De monsoon komt er aan, maar dat mag ons niet weerhouden. We zijn hier even aan het opladen, doen de was, boodschapjes, houden de blog en onze financien bij. Dat soort dingetjes.
Verder gaat het nog steeds goed met ons. Het reizen gaat goed, af en toe wel wat vermoeiend maar dan pakken we onze rust wel weer en halen we energie uit de ervaringen die we op doen en de andere reizigers die we ontmoeten. Het is voor iedereen aan te raden op reis te gaan. Duur is Azie sowieso niet en treinen en bussen zijn tot nu toe altijd aardig op tijd geweest!
Morgen is het november... Gek want ik zit hier in mijn jurkje. Komt sinterklaas al bijna naar Nederland? Hoop ook dat-ie Australie nog even aandoet.
Tot gauw allen!
Liefs Suus en natuurlijk ook van Wiebe
- comments
Ronie Wederom een prima verslag Tijme van deze wel zeer bdjzoniere VOC-lunch. Een zeer terechte waardering voor Jurgen en Elise die ons telkens weer zo goed verzorgen. De verbondenheid was ook duidelijk te merken aan het grote aantal deelnemers en niet in het minst door de aanwezigheid van het zeer krasse trio.