Profile
Blog
Photos
Videos
viola og veronika på tur!
- Blog
- South America
-
Location Date Cuba 1285542000 Mexico 1276988400 Belize 1275951600 Guatemala 1275778800 El Salvador 1275346800 Honduras 1274396400 Nicaragua 1273446000 Costa Rica 1272495600 Panama 1272063600 Colombia 1269990000 Ecuador 1267315200 Peru 1266710400 Chile 1265587200 Argentina 
1264982400 Uruguay 1264032000 Brazil 1263686400 -
Location Date Mendoza 1264982400 Buenos Aires 1264636800 Puerto Iguazu
1263254400
Hola amigos! Da er vi kommet fram til Puerto Iguazu:) eller, egentlig er vi ferdige. Reiser tilbake til Brasil imorgen. Pa fredag kveld dro vi ut i Lapa og det var helt syykt! Utested etter utested pa rekke og rad, men folk stod med biler og drikke og lagde sin egen lille fest. Vi gikk litt videre forbi alle utestedene til en liten bakke. Der sto det folk og solgte ol og sprit og stedet var staka fullt med mennenesker som dansa til en liten gruppe mennesker som satt pa siden og spilte samba. Er vanskelig a forklare sann at dere virkelig ser det for dere, for det ma oppleves. helt ubeskrivelig! Veronika og Viola funderte veldig pa alle smaungene som tusla rundt, nar vi gikk for a finne toalett klokka fire pa morgenene, men skjonte det fort nar en liten gutt provde a rappe med seg veska fra veronika. Heldigvis holdt Veronika godt fast etter at ei jente pa ca 6 ar eller noe provde seg, sa veska ble hos oss :) Nar vi sto opp pa lordag, sa dro vi og Dr. Martin ei litta tur ned pa stranda og koste oss i deilig varmt vann og helt syyke bolger :D bikinitrusa havna ned pa knaerne et par ganger, hehe :p etter a ha kost oss ferdig i vannet og fatt sjekka ut fra hostellet, sa dro vi pa bussstasjonen for a komme oss videre til Puerto Iguazu. Der fikk vi bussbilletter og vi fikk lurt Martin til a ta bussen med oss istedenfor den som gikk 15 min tidligere, sa da var vi klare for en koselig busstur pa 22 timer. Gruet oss litt til hvordan rompene vare kom til a foles etter den lange bussturen, men det gikk fort over idet vi kom pa bussen! Fy fader! Veronika har aldri vaert sa fasinert og fornoyd med en buss i hele sitt liv! Store, deilige, myke bussseter som man kunne legge ned til seng, pute, teppe og tv. Bedre en forste klasse pa fly :D Vi hadde en meget koselig busstur og ble litt triste nar vi gikk av i Puerto Iguazo og matte si hade til Martin :( For forste gang var vi faktisk heelt alene, sa det var litt skummelt det ogsa. Vi onsker Martin en kjempegod tur hjem igjen til Norge og takker for ALL hjelp! Tror ikke vi hadde klart oss uten deg og vi savner deg allerede<3 I puerto Iguazu tusla vi vekk fra bussterminalen og visste ikke heelt hvor vi skulle, men her er mennesker sa veldig hyggelige og hjelpsomme at de kom bort til oss nar vi prata (Norsk vel og merke) og forklarte og viste vei med veivende hender. Engelsk er det ikke sa godt med her :p Til slutt fant vi fram til hostellet vart og jubla nar vi fikk se rommet! Vart eget rom :D Med eget bad, egen dusj OG egen do :) Skal ikke lange tida til for man far store gleder av sma hverdagslie ting ;) Nar vi fikk pakka litt ut og Viola fikk pakka om, rydda og sortert i sekken sin for sikkert 7 gang etter at vi kom hit, sa tok vi oss en goood og lang dusj hver og gikk ut for a spise middag. Gikk tvers over gata til en sot liten restaurant med veldig god biff og kjempehyggelige servitorer.Der spiste vi en stor(!) biff hver, som vi kanskje delte litt med med losbikkjene og drakk tre fine flasker vin :) Kan trygt si at vi ble fine i formen! Hadde verdens vearste fylleprat for vi gikk a la oss klokka elleve :p Etter at Viola hadde spydd halve natta, sa var det opp tidlig idag for a dra til fossen. Etter a ha fomla rundt for a lete etter bussen og bli misforstatt av de lokale, sa endte vi opp med a ta taxi med en veldig koselig taxisjafor som ga oss kjaerlighet :) Unnskyld mamma, vet du har laert oss at vi ikke skal ta imot godteri fra fremmede, men klarte ikke motsta fristelsen, hehe :p Da vi kom til Nasjonal Parken Foz Iguazo begynte en tur uten like! Forste stopp var en eco tur gjennom en skog pa 700 meter ca. Etter a ha gatt ett lite stykke husket Viola hvorfor hun aldri bruker den shortsen hun hadde pa seg. Lar mot lar i varmen, ikke bra komb.!! 200 meter vell inne i skogen med litt syting fra Viola allerede, kikket Veronika tilfeldigvis opp og oppdaget SVAERE spindelvev med SVAERE edderkopper i!!! Gjett om vi var gjennom skogen pa under fem min a! Vel fremme pa den lille togstasjonen, hvor vi skulle ta toget videre til Devils Throat som er det beste med hele fossen oppdaget vi ett dyr. Det er vel en slags vaskebjorn som ikke lukter, men stjeler mat tilogmed mens du spiser den! Hele veien til Devils Throat er som a ga over norsk natur egentlig, elver og skog osv overalt. Men sa kommer du frem og da er det bare sinnsykt! Du blir bra vat av a sta der og det er et utrolig syn. Noe sa vakkert har vi vel ikke sett for tror jeg. Sa bar det pa vannsafari i en stor gummibat med en mann som padlet. Veronika, den drama queenen hun er begynte allerede for vi var kommet om bord a be for sitt liv og si sine siste avskjedsord. Vi skulle nemlig se krokodiller! og vi var ganske naerme fossen. turen startet og like etterpa sa vi var forste levende krokodeille!!! Den var utrolig a se pa HELE 30cm lang!!!!!! Det var nemlig en baby, og det var alt vi sa av krokodiller.. hehe. Sa Veronika roa seg litt. Etter en stund med padling pa en stille elv a se pa fugler... sa begynte vi begge a duppe av. Vel fremme i land hoppa vi pa en golfbil og kjorte til ett lite matsted. Der spiste vi toast og en halv baguette vaer. Vi var litt skeptiske, noen mer enn andre. (Veronika som vanlig..) :P etter maten bar det pa en 8km lang safari tur inn i den Argentinske regnskogen. Det var en alreit tur det. Traer og busker og den slags. Vi hadde to stopp hvor vi fikk se forskjellige ting og en av gangene vi stoppet var rett under en av disse flotte edderkopp netta, som saklart Veronika satt sa a si rett under. Tenk den panikken :P Men guiden var sa at de er ikke agressive, giftige og de detter ikke ned. Som om det var noen trost. hehe. Etter var kjore tur bar det ned en laaang trapp ned til vannet hvor vi skulle ut pa bat a se fossen fra vannet. Pa vei ned ble vi nesten "angrepet" av sommerfugler i alle storrelser. De liker nemlig salt. Og siden vi svetter som griser sa er det nok av salt a hente hos oss! Vel nede ved vannet etter at Viola i ett lite panikk anfall kasta fra seg skoa utenfor stien, fikk vi vannposer som vi skulle ha tinga i. Siden vi blir vate. Jaja, tenkte vi litt vate sikkert for det hadde vi sett pa de andre. Tinga vel oppi sekken, redningsvesten vel pa, sommerfugler OVERALT og klare for avgang. Baten starta og gikk fort opp i en sa bra fart at Violas oyevipper boyde seg bakover. (mener hun selv ihvertfall!) da vi kom frem til fossen ble vi rett og slett mallose. Det var sa utrolig vakkert. Sola skinnte, vannet var herlig og det hele var bare helt spektakulaert. Sa etter bilde stopp og alt pakket ned og lukket, satte kapteinen igang med sine kunster. Vi kjorte rett mot fossen, ikke den storste vel a merke, men det var nok vann i den a for a si det sann! Vi var kliss blaute fra topp til ta og vi digga det! Det var som a fa en kontainer med vann kasta i trynet! HERLIG! Dette gjorde vi 3 ganger for det bar til land igjen. Vate og fornoyde bar turen OPP! Opp, opp, og mere opp. Dere kan na tenke dere sytinga til Viola med hennes lar som subba i hverandre. Vel oppe pa "toppen" satte vi oss ned for a ta litt drikke. Der motte vi en vaskebjorn familie. 1 mor og hennes 3 sma barn. De var saaaaaa sote altsa! Etter a ha gitt de litt vann og studert dems klatre kunst opp pa bordene gikk vi videre. Og nok en gang var det bare opp, opp og enda mere opp. Pa dette tidspunktet var Violas syting ekstrem. Da vi nadde toppen og skulle finne utgangen gikk sytingen til Viola over i "Herregud a varmt, jeg dor!" Helt til vi oppdaget ett annet dyr pa var vei. En stor Salamander eller hva det er. Igle eller var det Ogle.. uansett sa skiftet denne skinn sa vi stoppet for a ta ett bilde. Deretter var det en ny togtur til utgangen. Vel ute gikk vi pa bussholde plassen og oppdaget at da vi kronglet rundt tidlig pa morran hadde allerede tre av bussene vi kunne tatt kjort rett forbi oss..! Vel pa bussen og etter Violas lille sovestund hoppet vi av og gikk til hostellet. Der tok vi oss et bad i bassenget og for 1 gang pa 1 uke fros vi litt. Hehe ;) etter a ha dusja tok vi oss en cheeseburger pa en liten lokal restaurant pa andre sia av gata. sa skulle vi vel egentlig bare hvile oss i en halvtime, noe som resulterte i 3 timers sovn. Sa etter a ha tatt oss en ol i baren tenkte vi det var pa tide med en oppdatering. I morgen reiser vi over til Brazil igjen og videre ned til Florinapolis for 1 dag ogsa over til Ilha de Santa Catharina. Vi har litt problemer med nettet pa dataen sa bilder kommer nar vi far fiksa det. Uansett har vi hatt det helt utrolig bra hittils. Veldig rart, men vi foler begge at vi har vaert her lengre enn 1 uke.. men det har vi altsa ikke. 25 uker igjen folkens til vi kommer hjem. Spansken begynner sa smatt a komme seg mer og mer den ogsa :) Buenos Noches mi amigos <3
- comments
Viola og Veronika Forresten Mamma. Du far straks en pakke du ma hente pa flyplassen :) Den inneholder; 2 stk sote sma hunder ved navn Burus og Mocha 1 stk apekatt ved navn hengeballer og 1 stk vaskebjornmor med 3 sote sma barn ved navn Pelle, Kaktus og Piratus. Ta godt vare pa dem til vi kommer hjem er du snill. Takk for det :)
Kathrine og Alva Dere skriver sånn at det føles som at jeg er der med dere! Kjempemorsomt å høre hvordan dere har det! Pass godt på hverandre! Klemmer fra oss to
mamma Hola amigos! No to dotarliśmy do Puerto Iguazu:) a tak naprawdę, jesteśmy juz na drodze dalej. Jedziemy jutro z powrotem do Brazylii. W piątkowa noc wyszlyśmy na miasto w Lapa, i to było całkowicie zwiarjowane! Klub za klubem, ale ludzie stali z samochodami i z piciem i robili własne małe party. Szlyśmy wzdluz wszystkich klubow nocnych, na niewielkie wzgórze. Tam stali ludzie sprzedający piwo i wodke, miejsce było pełne ludzi, który tańczyli do samby, granej przez mala grupe ludzi. Jest to trudne do opisania, tak zebyscie mogli sobie to wyobrazic, to trzeba przezyc! Wspaniale przezycie! Veronika i Viola bardzo sie zastanawialy nad malymi dzieciakami, które wędrują tam w srodku nocy, ale kiedy poszliśmy do toalety o czwartej nad ranem, to szybko zesmy sie zorjetowaly dlaczego te dzieciaki tam byly, kiedy mały chłopiec probowal ukrasc torebke Veronice. Na szczęście, Veronika mocno trzymala torebke, bo wczesniej dziewczynka 6 –letnia probowala to samo.) Kiedy wstaliśmy w sobotę, poszliśmy z Martinem na plażę, kosalismy sie w spanialej ciepłej wodzie i całkowicie chorych falach. Majtki od bikini spadly na kolana kilka razy, hehe: Potem pojechalyśmy na autobus, ktory mial nas zawiesc do Puerto Iguazu. Taka podroz trwa autobusem 22 godzin. Trochę sie martwilysmy jak nas beda dupcie bolaly po tak długiej jezdzie autobusem, ale szybko nam to przeszlo jak weszlysmy do autobusu.! O moj Boze! Weronika nigdy nie byla tak zafascynowana i zadowolona z autobusu w całym swoim życiu! Duże, wspaniale, miękkie fotele autobusowe, które można rozłożyć do łóżka, poduszki, koce i telewizor. Lepiej niz w pierwszej klasie samolotow. Mialyśmy bardzo przyjemna jazda autobusem i było nam trochę smutno, kiedy dojechalysmy do Puerto Iguazo i musialysmy sie pozegnac z Martinem: (po raz pierwszy byliśmy rzeczywiście calkiem same, zadnych zachodnich turystow, to trochę bylo przerażające. Życzymy Martin milego powrótu z powrotem do Norwegii i dziękujemy za wszelką pomoc! w Puerto Iguazu ruszylysmy w trase od autobusu i nie zabardzo wiedzialysmy gdzie jestesmy, ale tutaj są ludzie bardzo pomocni i mili i przybyli do nas z pomoca kiedy rozmawiałysmy po Norwesku, i wyjaśnili i pokazali drogę wymachujac rękami. angielski nie jest tutaj tak dobrze uzywany i lubiany: Wreszcie dotarlysmy do schroniskoa naszego i bardzo się ucieszylysmy, kiedy zobaczyłysmy nasz pokój! Nasz własny pokój, z łazienką, oddzielnym prysznicem i oddzielne toaleta: Nie trzeba długiego czasu, aby człowiek ucieszyl sie z malych, zwyklych, codziennych rzeczy !! Kiedy ześmy sie troche rozpakowaly a Viola przepakowala, swoj plecak poraz 7 od czasu przyjazdu tutaj, wzielysmy długi prysznic każda i poszlysmy na obiad. Na drugiej stronie ulicy byla mala slodka restauracja z bardzo dobrą wołowinę i bardzo przyjemnymi kelnerami.Tam zjadlysmy wielkie kawalki Wołowiny każda, którymi moglysmy podzielić się trochę z bezdomnymi pieskami i wypiłysmy butelke dobrego wina. Wstalysmy wcześnie dziś aby jechac do wodospadu. Po przeszukaniu dworca autobusowego i calkowitego nie dogadania sie z ludzmi, znalazlyśmy się w taksówce z milym taksowkarzem, ktory dal nam cokierki! Niestety mamus, wiemy, ze nauczyłas nas, że nie powinnysmy przyjmować słodyczy od obcych, ale nie mógłysmy sie oprzeć pokusie, hehe: Kiedy przybylyśmy do Parku Narodowego Foz Iguazo rozpocząła sie podróż jakiej nikt z nas nie przewidzial.! Pierwszym etapem była wycieczka przez les ok. 700 metrów. Po przejsciu malego kawalka, zaczela Viola przypominac sobie, dlaczego nie nosi spodenek podczas upalow. Udo do uda w upalach to nie dobre kombinasjon.! Po przebyciu 200 m w lesie i stalym nazekaniu Violi, spojrzała Veronika przypadkowo w górę i odkryła olbrzymie pajęczyny z dużymi pająkami!! Zgadnijcie, jak szybko przefrunelysmy przez ten las?! w pięć minut??!!! Znalazlysmy sie na małym dworcu kolejowym, z ktorego pojechalysmy pociągiem do Devils Throat, Najzabawniejsze podczas wycieczki do wodospadu, byly zwierzeta. To jest rodzaj niedzwiatkow bez zapachowych, ale kradzacych żywności, nawet gdy jesz! Droga do Devil's Throat jest podobna do norweskiej natury, naprawdę,!Ale jak dotrzesz na miejsce to mówiąc po prostu szaleństwo! widok niesamowity! Niektórzy mówili, że piękne, nie widzielyśmy czegos tak pieknego, codownego wczesniej!. Nastepnie czekalo nas safari wodne, w dużych gumowych lodziach z jednym człowiekiem, który wiosłowal. Veronika, drama queen zaczęła jeszcze przed wejsciem na pokład, modlic sie o swoje życiu i wymawiac swoje ostateczne pożegnanie. Podczas tej safari mialysmy zobaczyc krokodyle! i byliśmy bardzo blisko wodospadu. Podróż rozpoczęła się i niedlugo potem zobaczylysmy po raz pierwszy w zyciu na wolnosci krokodyla! To było niesamowite patrzeć na caleeeeeee 30cm długości krokodyla !!!!!! to było dziecko- krokodyl i to było wszystko, cos my widzialy z krokodyli .. hehe. Takze Veronika sie troche uspokoila. Po przeplynieciu spokojnej rzeki i podziwianiu pieknych ptakow ...dojechalysmy do brzegu. Na brzegu wskoczylysmy na samochodzik golfowy i podjechalysmy do malej kawiarenki. Gdzie zjadlysmy tosty i pół bagietki. Byliśmy nieco sceptyczne, trochę więcej niż inni. (Veronika jak zwykle ..): Po zjedzeniu ruszylysmy na 8 km safari przez Argentynskie lasy tropikalne. Była to fajna podróż. Drzewa i krzewy i tym podobne. Mieliśmy dwa przystanki, gdzie podziwialysmy różne rzeczy, na jednym z przystankow stanęliśmy pod jednym z tych wielkich wspanialych pajeczyn, oczywiscie Veronika tuż pod nia. Wyobraźcie sobie panike: Ale przewodnik mówił, że nie są agresywne, toksyczne i nie spadaja w dół. Jakby to mialo nam dac pocieche. hehe. Po zakończeniu trasy przez las, zaczelysmy podroz dlugimi schodami w dół do wody, gdzie wzielysmy lodz aby zobaczyć wodospad od strony wody. Po drodze w dół, bylyśmy prawie "zaatakowany" przez motyle we wszystkich rozmiarach. Lubią smak soli. A skoro pocimy sie jak świnie, mialy wiec dosc soli na nas! Na dole przy wodzie dostaliśmy worki na nasze rzeczy. Ok, pomyslalysmy ze troche mokre jak bedziemy to nam nie zaszkodzi, bo tak wygladali inni ludzie! Rzeczy w worku, kamizelka ratunkowa ubrana, motyle wszędzie i gotowe do wejścia na lodz!. Lodz ruszyla i bardzo szybko nabrala takiej prędkości, że rzęsy Violi zawinely sie do tyłu. (tak co najmniej sie jej wydawalo!), kiedy dotarliśmy do wodospadu, byliśmy po prostu zauroczone. To było niewiarygodnie piękne. Slonce swieci, woda była piękna i wszystko było tak spektakularne. Po zrobieniu zdjec i zapakowaniu wszystkiego i zamknieciu w workach, kapitan rozpoczął pokazywac swoje umiejętności. Jedziemy prosto w kierunku wodospadu, nie do tego największego czeba powiedziec, ale zato wody wystarczajaco duzo!! Do prawdy! Byliśmy przemoczone calkowicie, suchej nitki na nas nie bylo, to bylo wspaniale!!To było tak jakby wylano na nas duzy zbiornik wody ! Cudownie! To zrobiliśmy 3 razy a potem ponownie na lad. Mokrusienkie i szczęśliwa zaczelysmy podróż powrotna w gore!! Do gory, w gore I jeszcze wyzej, a nawet więcej. Możecie sobie wyobrazić nazekanie Violi zwiazane z jej udami I mokrymi spodenkami!! Po przebyciu czesci wspinaczki do gory, usiedliśmy aby sie czegos napic. Tutaj napotkalysmy na rodzinke niedzwiatkow, mame z trzema malymi!Byly codowne, dalysmy my im troche wody, i studiowałysmy ich sztuki wspinania się na stoly, a potem poszlysmy dalej. Noi znowu do gory i to tylko w górę, w górę, i jeszcze bardziej do gory, w tym czasie, narzekanie Violi bylo ekstremalne. Kiedy dotarlysmy na górę to Violi narzekanie zmienilo charakter "Mój Boże, jak goraco ja umieram!" Do momentu gdy zauwazylysmy inne zwierze na naszej drodze:. Duża Salamander lub cos takiego .. zmieniajacy swoja skóra ! zatrzymaliśmy się zrobić zdjęcie Potem była kolejna jazda pociągiem aż do końca parku . No Cóż, udalyśmy się na dworzec autobusowy I troche zesmy tutaj bladzily, nie moglysmy znalezsc odpowiedniego autobusu, Wrescie udalo sie nam!!..! znalazlysmy autobus i po malej chwilce snu,dotarlysmy do schroniska. Tam wzięliśmy kąpiel w basenie i poraz pierwszy od tygodnia bylo nam zimno. Hehe;) wzięliśmy prisznic a potem poszlysmy zjesc cheeseburger w małej lokalnej restauracji po drugiej stronie ulicy. poszlysmy odpocząć na pół godziny, co przeistoczylo sie w 3 godziny snu. Jutro jedziemy do Brazylii ponownie, w dół do Florinapolis na 1 dzień a potem do Ilha de Santa Catharina. Mamy pewne problemy ze zdjeciami, wyslemy jak naprawimy ten problem. niezaleznie mialyśmy niesamowicie wspaniale do tej pory!!. Bardzo dziwne, ale wydaje sie nam ze bylysmy tutaj dłużej niż 1 tydzień .. ale nie, przed nami jeszcze 25 tygodni zanim wrocimy do domu. Z hiszpańskim zaczyna byc coraz lepiej. Buenos amigos Noches mi
mamma Pozatym mamus! Ty niedlugo otrzymasz paczke, ktora musisz odebrac na lotnisku. Zawiera ona: 2 male pieski o nazwie Mocha i Burus, 1 malpke o imieniu wiszącejaja 1 mame niedzwiadkowa z trzema malymi dziecmi o nazwie Pelle, Cactus i Piratus. Zaopiekuj sie prosimy nimi do naszego przyjazdu!! Dziekujemy!!
Michelle Det føles som om dere har vært borte lenger enn litt over 1 uke også.. Det er helt sprøtt! Ha en fin dag jenter, take care