Het is officieel, ik ben voor het leven verpest! Het is natuurlijk ontzettend gaaf om al dat moois te zien, maar hoe kan ik nu ooit nog een wandeling te maken zonder het te gaan vergelijken met Zuid-Amerika?! Een vergelijking die je bij voorbaat maar gewoon niet moet gaan maken.

Een ding zal er misschien uitvallen tijdens die vergelijkingen: het weer. Want zoals ik al eerder gewaarschuwd was, het Patagonische weer is veranderlijk. Nou dat heb ik gemerkt tijdens mijn treks. Horizontale regens, (mensen die je vragen waarom je zo droog bent, tot je je omdraait en je hele achterkant letterlijk door en doorweekt is), regenbogen, goede rukwinden (tent die bijna volledig plat buigt bij iedere windvlaag) en gelukkig ook af en toe het zonnetje.

Maar wat is een de W zonder veranderlijk weer? De W-trek is een 76 km, lange trek in; zoals al te verwachten was de vorm van een W. Met op iedere poot een ander geweldig natuur fenomeen: Las Torres, Valle de Frances en Glacier Grey. Stuk voor stuk fenomenen die op zichzelf al een hele lading toeristen zouden trekken. Zet ze bij elkaar in een park en je hebt Torres del Paine, een van de drukst bezochte National Parks van Zuid-Amerika (Chili). Wat dus neerkomt op heel veel toeristen, gelukkig hadden we een ´rustige´ week. Amy, een Amerikaans meisje dat ik op de bus naar Puerto Natales heb leren kennen en ik, hebben deze trek er in 3,5 dag doorheen gejast. Kort samengevat:

- Mooiste zonsopgang ooit: check
- 2 Condors 4 meter boven je hoofd zien vliegen: check
- Op een ijsberg staan (zonder in het water te vallen): check
- Een liefde voor vuilniszakken ontwikkelen: check
- Uitgelachen worden met je vuilniszakregenjas: check
- Andere uitlachen die nat zijn geworden met hun super-de-luxe goretex regenjas: check
- Heel veel chocola en koekjes eten: check
- 3 nachten met nauwelijks slaap: check
- Verheugen op een warme douche, die koud blijkt: check
- Slapen met je natte kleding om deze met je lichaamswarmte te drogen: check
- Pijnlijke voetjes: check

Een onvergetelijke ervaring: CHECK

Oke misschien was het wel creperen dat kamperen, maar ach dat ga ik me toch nooit meer herinneren, wat ik me wel ga herinneren is de prachtige omgeving. Mocht je geld en tijd over hebben: GA NAAR PATAGONIË!

Ik zou bijna vergeten dat ik nog meer gedaan heb de afgelopen twee weken. Oud en Nieuw vieren in El Chalten, waar het FitzRoy gebergte boven het dorpje uitsteekt. En kerst in El Bolson, een dorp vol met hippies. Waar, mocht je de verhalen van de hippies geloven, toch zeker de nodige buitenaardse activiteit te spotten is...

Nu op naar ´The end of the world: Ushuaia´, ben benieuwd wat dit weer voor een moois gaat brengen. Het is nog maar 2 weken, dus gauw aan de slag om het op tijd in Buenos Aires aan te komen, nog veels te veel dingen te doen, en veels te weinig tijd.