18 december - Porirua

We zijn met geen mogelijkheid uit de bus te krijgen vanochtend. Buiten is het nat, de lucht benevelt. De regen komt horizontaal langsvliegen.
Zo tegen 11-en verjaag ik, achter de bus, de vogeltjes die de laatste resten van ons maaltje van gisteren aan het eten zijn. Een snel, niet al te best afwasje en we kunnen weer op pad.
We gaan richting Wellington waar we de 20e de overtocht maken naar het zuidereiland.

De Kapiti kust wordt geroemd in alle boekjes. Maar vandaag is het een trieste aanblik. De wolken hangen erg laag en de ruitenwissers kunnen het maar moeilijk bijhouden.
Er gaat een lampje branden. Niet dat we een briljante ingeving hebben, het is een lampje op het dashboard. Geen idee. We hebben allebei de ballen verstand van auto's en zijn al blij dat we de juiste brandstof in Alice gooien, iets waar andere familieleden vaak wat meer moeite mee hebben.
Het blijkt dat de koelvloeistof op aan het gaan is. Dat was het lampje. Hoe we er vervolgens bijkwamen om dan maar de radiatordop eraf te draaien, geen idee. Wat is dat ding loeiheet. Door de druk spoot het bijna kokende water alle kanten op. Stelletje amateurs.

Het goede van de Mac is de koffie. En die grote gele M zie je bijna in elke plaats waar de doorheen rijden hier aan de kust. Door de koffie moet ik weer helder in mijn hoofd zijn. Waarom ik dan de weg opdraai aan de verkeerde kant is dan ook een raadsel. Ik reed blind achter een andere toerist de weg op. Kuddegedrag is ook mij niet vreemd. Verblind door alle flitsende koplampen zoek ik beschaamd weer de linkerkant van de weg op.

Op een steenworp afstand van Wellington ligt Porirua. Een nietszeggend plaatsje. Met een camping met warme douche en een treinstation. Kunnen we morgen een dagje naar Wellington.
Vanmiddag wordt het weer er niet beter op. Herfst in Nederland is nog zonniger. Die middag lezen we lekker in onze camper. Verwarming staat op 10. Om ons heen in 'de living' hangen broeken, truien en andere kledingstukken te drogen. Een iets te lang uitgesteld wasje gedaan vanmiddag.

19 december - Porirua - Wellington

Vanochtend lopen we naar het station waar we op het boemeltje stappen richting Wellington.
Wanneer we het station uitstappen snappen we waarom het hier Windy Wellie heet.
Terwijl bij jullie de avond in de nacht overgaat drinken wij in Cuba Str. een heerlijke espresso zo aan het einde van morgen.
De grauwe deken van gisteren heeft plaatsgemaakt voor een strakblauwe lucht.
We zijn tijdens onze reis door Nieuw Zeeland niet zo van de steden maar meer van de natuur. Deze stad is best aardig maar pakt ons niet. Er is echter één plekje waar we 'even' naar binnen moeten. Café Leuven op een steenworp van het station. Een belgisch bruin café. We nestelen ons op het zonnige terras en binnen een paar tellen staan er 2 glazen koude Leffe Blond voor ons.
Mosselen zijn besteld en 2 grote puntzakken met frieten. Lijkt ons een mooie afsluiter van het noordereiland. In de trein terug naar Porirua dommelen we in slaap, het zijn meerdere glazen Leffe geworden!

20 december - Ferry Wellington naar Picton

Het is al licht buiten maar op de schreeuwende wekker staat toch echt 05:30!!
Vandaag verkassen we naar het zuidereiland met de vroege ferry vanuit Wellington. Een makkelijk ritje brengt ons naar de incheck voor campervans. We wachten met verse koffie en broodjes tot we aan boord kunnen.
Het is een prachtige overtocht. Een goede 90 km varen. Wanneer we Cook Strait invaren zien we al een aantal besneeuwde toppen op het zuidereiland. Het is kraakhelder vanochtend.
Het laatste stuk varen we door de Queen Charlotte Sound in de Marlborough Sounds. Een wirwar van waterwegen. Om 11:30 leggen we aan in Picton. Haere Mai op het zuidereiland.