Wat een onderneming zeg, die reis van jou. Zo te zien is het helemaal wat jij wilt en gaat het je goed... Geniet je suf en be safe. Groetjes van je oude studiegenootje
Bert
Lieve Sas,
Kijk even op deze link voor de plaats van de bosbranden:
Je moet er ergens langs op weg naar Melbourne. Weers voorzichtig!!
xxx, Bert
Sabine
Heb je toch een auto gescoord?
Hoi Saske,
Ja ik loop een aantal Blogs achter en nu ik dit lees ben ik zoooooooooo enorm jaloers en wou ik dat ik toch met je was meegkomen.....ik will nog heel graag een keer met je op surftrip/reis! Dat is toch echt wel heel erg leuk! Ik hier dus alles aan het veranderen...Inge is er dus dat is cool!!!
Heel veel plezier met je reis! X Sabine
Carla
Hoi lief,
gelukkig weten we nu wat je nummerbord is!!!
Wouter en Ma(r)cha?? hebben een dochter gekregen vandaag de 4e , Dewy,ong. 61/2 pond. Trotse opa en oma belden om het te vertellen!!
Mooie foto's hoor, we bellen of wanneer het mogelijk is skypen binnenkort wel weer even.
Dikke kus en goedemorgen!!!!
Mij
mooi autootje hoor!! je hebt wel weer heel veel geluk jij! XD kuss
Saske
Ik ben nu in Ulladulla. Alles gaat super: helemaal goed, dus geen zorgen mam ;-)
dikke zoenen
Carla
Hoi lieffie,
Het is hier weer koud aan het worden, en bij jou boven de 35 graden, dat scheelt er ruim 35!!! Heb nu al zin in de zomer, we hebben bij Chris de boot weer besteld en gaan dus lekker 3 weken zeilen vanaf 10 juli.Paul en Annemieke zouden met onze vakantie rekening houden, dus we zullen zeker een eind met elkaar opvaren. De laatste keer dat we met z'n vieren waren is 34 jaar geleden, dat wordt dus nostalgie, alleen in wat luxere boten.Ik heb voor de Drentse 4-daagse een huisje geregeld, lekker luxe, met bad, en open haard, en op het terrein een zwembad, sauna en turs-stoombad. Wanneer het regent hoeven we in ieder geval niet te kleumen in een tentje, ja,ja, we worden wat ouder, al willen we dat eigenlijk niet weten.
Nu schat laat snel weer wat van je horen, de week is bijna voorbij!!!!
Dikke kus!!
Wies
Dat was ook het eerste wat me opviel...
Huh?
Hadden wij een schoollied?
Bert
Hoi Sas,
Even een leuk stukje over jullie school uit het Haag West Nieuws:
De thuiskomst van Kees van Kooten
Den Haag-West - Bent u wel eens naar een reünie geweest van uw lagere of middelbare school? En bracht alleen al het binnenkomen door de voordeur niet een aangename stroom geuren, gedachten en associaties teweeg die u zonder pardon mee terug voerden naar uw jeugd? Waarbij u stomverbaasd was over het feit dat u opeens weer wist hoe die docent Frans heette, of dat u zich plotseling weer realiseerde dat u in dat ene lokaal voor het eerst een liefdesbriefje ontving (of juist schreef)?
Welnu, dat overkwam Kees van Kooten, toen hij midden in de grote pauze op 12 januari de Dalton betrad: zijn oude school, waar hij van 1956 tot 1961 als leerling rondliep en waar hij nu opnieuw te gast was, in het kader van het televisieprogramma 'Haagse iconen' dat door TV West wordt geproduceerd en uitgezonden. In dat programma neemt presentator Fred Zuiderwijk beroemde Nederlanders mee op een tocht langs de plekken uit hun jeugd. Kees van Kooten wilde graag terug naar school en daarom was hij ruim twee uur te gast op het Dalton Den Haag. "Niets veranderd!", riep hij bij binnenkomst, wijzend op het grote mozaïk in de hal en kijkend naar de leerlingen die aangenaam verraste blikken wierpen in de richting van de man die samen met zijn schoolkameraad Wim de Bie zijn debuut maakte op het toneel van onze aula en die decennia lang het geweten van Nederland zou zijn. Als duo waren Van Kooten en De Bie de onbetwiste meesters van de parodie, van het cliché en van de Nederlandse taal die zij met zoveel uitdrukkingen verrijkten, dat daar aparte boeken aan zijn gewijd. En diezelfde Kees van Kooten liep zomaar in onze school rond, en wees op kleine en grote dingen, die hij zich schijnbaar moeiteloos wist te herinneren. In de aula speelde hij even een klein fragment uit een toneelstuk dat hij ooit in de regie van zijn leraar Frans speelde, zong foutloos het schoollied en wist zich alle namen te herinneren van de leerlingen uit zijn klas die hem aanstaarden vanaf een foto die door de heer Schmale uit het Daltonarchief was gevist. Toen alle scènes gedraaid waren en iedereen een beetje zat uit te hijgen van wat we hadden meegemaakt, vroeg Van Kooten: "Mag ik misschien nog even door de school lopen? En dan in mijn eentje?" En weg was hij, om een kwartier later terug te komen met een glimlach op zijn gezicht. Hij trok zijn jas aan, en stelde tevreden vast: "De school is nog precies zo als ik hem heb gekend en waar ik zoveel aan te danken heb. Klinkt groot, maar zo was het wel. Diezelfde ontspannenheid bij de leerlingen, het gevoel van vrijheid, de blije gezichten. Ik vond het heel bijzonder om hier weer even te zijn, bedankt!" En daar liep hij weer weg, de cameraploeg in zijn kielzog, op weg naar de volgende halte uit zijn jeugd in Den Haag. De uitzending 'Haagse Iconen', waarin Kees van Kooten centraal staat, wordt uitgezonden door TV West op 16 februari aanstaande.
Mij
toch jammer van die foto's kunnen ze die politie niet naar NL exporteren :P kuss
Tamara
Lieve Sas,
schaam schaam nog steeds geen nieuws van mij (ons) maar gelukkig niet uit onze gedachten! En dat kan ook niet met zo'n trouwe kaartjes schrijfster als jij Ben blij dat je het zo naar je zin lijkt te hebben, wellicht kun je mijn moeder opzoeken... zie zit nu Australie (North Haven).
Er komt snel wat uitgebreider nieuws. Het gaat hier overigens hartstikke goed met mij en de boys. Blij dat ik je blog gegevens weer heb gevonden. Dikke kus van ons
