Vanochtend hebben we hier besloten dat het niet werkt tussen ons en de bazen hier. Dus zaterdag vertrekken we hier, en ik was zo ontzettend blij toen Karen daarmee akkoord ging! Het voelde helemaal niet goed, hier werken. Karen en Neil hebben zo'n andere kijk op het leven en hoe alles moet worden gedaan, dat het gewoon echt niet werkt! Maar ik wilde toch nog wel graag een blog schrijven over de afgelopen twee weken, dus hier komt ie:

Sinds vorige week vrijdag zijn we hier aan het werk. Ik noemde het eerst een boerderij, maar dat is het echt niet. Ze verhuren huisjes aan rijke mensen, en organiseren trektochten te paard. We verdienen hier ook geld, dus het is meer een baan dan werk voor kost en inwoning. Eten moeten we zelf kopen, maar we wonen wel in een huisje, dat is fijn! Het is zo fijn om een koelkast te hebben, en te weten dat je eten niet na een paar dagen bederft. Alle dingen die ik thuis zo normaal vind, zijn hier heel fijn. Net zoals het water uit de kraan. In Amsterdam is dat gewoon kleurloos, maar hier is het geelachtig. Het is wel drinkbaar hoor, maar het ziet er niet zo smakelijk uit! We zijn echt verwend in Nederland, dat merk je dan weer!

We zijn de dag na de aardbeving vertrokken uit Christchurch, om naar de West Coast te gaan. Daar leek het net alsof er helemaal niets was gebeurd, dat voelde raar. Maar in de supermarkt was het wel te merken. Er was geen brood en melk meer, en alle schappen waren best wel leeg. Het leek net alsof iedereen was gaan hamsteren, ofzo. Dat was wel een rare ervaring! Maar nu is alles weer normaal, en het lijkt hier echt alsof er niets gebeurd is.

Onze werkplek ligt in Punakaiki, vlak bij de Pancake Rocks. We zitten naast het strand, en achter ons huisje begint Paparoa National Park. Het is wel echt een prachtige plek om te zitten! Je kunt zo makkelijk overal naartoe, behalve dan de supermarkt. Dat is in Greymouth, en dat ligt iets van 40 km verderop. We doen dus ook niet zo vaak boodschappen!

Toen we hier aankwamen, gingen de vorige twee meisjes net weg. Ze kwamen uit Hoofddorp, imagine that! En ik kon zweren dat ik een van hun kende, en zij mij ook. Maar we wisten echt niet waarvan! Kom je aan de andere kant van de wereld mensen tegen die vlak bij wonen! De wereld is echt klein! We kwamen de dag na de aardbeving ook het Ierse stel tegen waarmee we de aardbeving hadden meegemaakt. Wat een toeval!

We delen ons huisjes met een Duist meisje, Alissa. Ze is hier al sinds oktober, en ze voelt een beetje als een van de bazen. Ik mag haar niet echt als we aan het werk zijn, want dan doet ze alsof ze veel beter is dan wij. Maar als ze dan klaar is met werken, is ze opeens heel normaal, en een van ons. Heel vreemd. Ik denk dat ik alleen de relax-Alissa aardig vind. Jammer dat ze zo veel werkt! Wat ook jammer is, is dat ze over ons praat tegen Karen en Neil. Dan horen we van Karen dat Alissa 'dit en dat' over ons denkt. Ik snap niet waarom mensen altijd dingen achter je rug om doen. Bah!

Neil vind het leuk om te gaan jagen met zijn hond, Lou. Er zitten wilde geiten in het nationale park, en daar jaagt hij dan op. Ook possums zijn een favoriet. De eerste dag vonden we een heel klein geitje, die Lou op had gejaagd. Lou is een oude Bordercollie, die getraind is als jachthond, dus haar hobby is het zoeken van geiten. Het kleine geitje stond helemaal te trillen op zijn beentjes! Dat was zo zielig! En toen Jora en ik hem probeerde te troosten, zei Neil dat we hier niet sentimenteel moesten worden, want dan zouden we het niet overleven. Ze zijn hier best wel hard en gevoelloos, daar houd ik echt helemaal niet van! Hoe ze met hun dieren omgaan is ook niet echt liefdevol. Het is niet onaardig, maar liefdevolkan je het ook niet noemen. Alles moet gewoon gedaan worden, niet zeuren. En als je iets fout doet, krijg je meteen heel veel commentaar. Maar als je iets goed doet krijg je geen complimenten ofzo, want zo hoort het nou eenmaal te gaan. We houden helemaal niet van dat soort mensen, waar is de liefde? En ze hebben ook geen principes, what so ever. Ik heb zin in een leuke, kleine, biologische boerderij met leuke, enthousiaste mensen!

We moeten hier elke dag om 9 uur beginnen. Dat moeten we de huisjes schoonmaken die verhuurd worden. Het zijn er in totaal 5, maar vaak moeten we er iets van 3 of 4 schoonmaken. Soms is echt 's ochtends een paardentrack, dus dan moeten we helpen met opzadelen enzo. En de klanten helpen. De track begeleiden is wel okee, behalve dat je jezelf heel erg aan mensen moet opdringen. Je moet constant tegen iedereen praten, het mag namelijk niet stilvallen. Als ik op een track zou gaan als klant, zou ik echt niet willen dat een of andere man de hele tijd tegen me begon aan te praten. Laat die mensen gewoon lekker genieten van de omgeving en de paarden!

Een keer ben in met Alissa in de storm op het strand gaan rijden. Ik zat op Flynn, een jong paard. Hij vond het heel leuk om keihard te galopperen en over boomstronken heen te springen. Dat was mijn eerste echte strandrit, en ik vond het erg leuk! De andere ritten die we hier hebben gedaan zijn niet heel spannend, maar voor Jora vast wel meer, want die leert hier echt paardrijden. Dat is wel leuk van hier zijn. Ik hoop dat de volgende boerderij ook paarden heeft, want dan kan ze nog meer leren. En dan kunnen we samen gaan rijden!

Ik ben hier ook veel taarten aan het bakken. Dat is echt leuk, en ik word er ook steeds beter in! Vooral worteltaart is zo leuk om te maken. Ik gebruik een recept van de vorige boerderij, van John en Karen. Dat waren zulke leuke mensen! We zijn zo blij dat we daar zijn geweest!

We hebben eindelijk een track geboekt van 4 dagen. Je moet boeken voor de slaapplaats, en dat is echt niet goedkoop! Maar we wilden zo graag een wandeling doen met de backpacks, dat het het volgens mij helemaal waard wordt! We gaan de track lopen van 20 april t/m 24 april. We gaan the Kepler-track lopen, Fiordland. We wilden eigenlijk de Milford-track lopen, maar die zit vol tot oktober. Echt absurd!

Karen en Neil willen steeds dat we gaan wandelen, dus we hebben een paar wandelingen gedaan in de omgeving. Het is hier best wel mooi! Vooral de pancake rocks zijn interessant. En de blowholes. Als het hoogwater is, komt daar een soort van stoom uit, echt heel interessant allemaal!

Ik heb er geen spijt van dat ik hier ben gekomen, maar ik zou hier ook geen 6 weken kunnen blijven. De mensen zijn zo ontzettend anders dan wij, dat ik me de hele tijd anders moet voordoen dan ik ben. En dat houd je niet 6 weken, 7 dagen per week, de hele dag, vol. Dat is gewoon teveel!