Gelukkig nieuwjaar!

18 december zijn we aangekomen in Hue, Vietnam. Hue is de oude koningstad van Vietnam en er zijn nog een hoop oude bouwwerken die daar het bewijs van zijn. De eerste dag in Hue zijn we daarom op stap gegaan naar het oude keizerlijke paleis, met als hoogtepunt de "Forbidden Purple City". Hoewel je na 7 weken Azie toch wel tempel en oude gebouwen moe bent, was dit toch echt wel weer de moeite waard!

De 2de dag zijn we met een "dragon boat" de rivier op gegaan om tombes en pagodes buiten het stadscentrum te bezoeken. Weer allerlei indrukwekkende en minder indrukwekkende gebouwen gezien. Maar bovenal was het gezellig vanwege de mensen die mee aan boord waren, dus in de avond hebben we ook nog gezamenlijk gegeten.

Op dag 3 hebben we een 12 uur durende dagtocht naar de "Demilitarized Zone" gemaakt. Dit is het gebied waarlangs Noord- en Zuid-Vietnam was opgedeeld aan het einde van de 1ste Indochina oorlog (de oorlog met Frankrijk, uiteindelijk zijn de Fransen verslagen). De Amerikanen hadden in dit gebied verschillende militaire bases tijdens de Vietnam oorlog. De belangrijkste (of in ieder geval meest beruchte) hiervan was de helikopter basis bij Khe Sanh in combinatie met een landingsbaan. In dit gebied is 77 dagen lang aan 1 stuk door gevochten. Opvallend in Vietnam als het om oorlogs monumenten/musea gaat, is de propagandistische toon. Foto's van Amerikanen gaan vergezeld met een onderschrift als "hier zijn de Amerikanen in Paniek", "Amerikanen op de vlucht", "Amerikanen omsingeld" enz. Vietnamezen daarentegen worden vrij consequent helden genoemd. Het hoogtepunt van de tour was een rondleiding door een tunnelstelsel aan de kust waar de Noord Vietnamezen schuilden voor bombardementen. De tunnelstelsels zijn indrukwekkend groot (en hebben bijvoorbeeld ook een ziekenboeg, familiekamers, een vergaderzaal e.d.) maar ook donker en krap. Je moet er niet aan denken om daar uren lang te moeten zitten terwijl de bommen uit de lucht regenen. Zeker niet als er een kans is dat de tunnel daardoor instort en je levend begraven wordt...

Na Hue zijn we doorgereis naar Hanoi. We zaten in een slaapbus en dan heb je ook echt een bed in een bus. Je slaapt natuurlijk niet heel goed aangezien de chauffeur natuurlijk wel regelmatig moet toeteren en omdat er altijd wel een Vietnamees midden in de nacht luidkeels begint te praten. Maar goed uiteindelijk dus in Hanoi aangekomen. De eerste dag (24 december ondertussen) hebben we het "Old Quarter" van Hanoi verkend. Ook hier weer vooral veel getoeter en heel erg veel motoren/scooters.

Met kerst hebben we weer een reishoogtepunt mogen beleven! We hadden een 3 dagen/2 nachten trip geboekt met een Cruise in Halong Bay. Dit is een baai op 4 uur rijden van Hanoi met een prachtige omgeving. We hadden een prachtige kamer aan boord met de best badkamer die we tot nu toe hebben gehad. Verder hebben we 2x met een kleiner bootje kunnen varen door een drijvend vissersdorp en in een afgesloten baai. We zijn er ook een keer met de kayak op uit geweest en we zijn in verschillende grotten geweest. Inktvis vangen (met een hengel) stond ook op het programma. Roxanne heeft als enige een inktvis gevangen (toch zeker 12 mensen hebben het geprobeerd en dat allemaal minstens 30 minuten lang). Roxanne gooide de hengel op een willekeurige manier in het water (eigenlijk was er een speciale techniek nodig) en ving binnen 30 seconden een inktvis. Daarna is dat niemand meer gelukt. Tot slot hebben we een avond kunnen genieten van de sterrenhemel.

De dagen daarna zijn we in Hanoi op stap geweest. Eerst natuurlijk naar het beroemde Ho Chi Minh mausuleum complex waar de beste man nog steeds opgebaard ligt. Kennelijk moet je wel heel precies in en rond het paleis lopen, aangezien we in 5 minuten 3x werden gecorrigeerd door de bewakers wegens verkeerd lopen (niet naast elkaar, op een kennelijk verboden stoep of juist te "breed" in de rij). Na het mausuleum nog langs het Army Museum geweest (veel wapens en alle Vietnamezen zijn helden) en naar de Hoa Lo gevangenis. Deze gevangenis is gebruikt door de Fransen tijdens het koloniale bewind en door Noordvietnam om Amerikaanse piloten gevangen te houden. De foto's lieten een wel erg rooskleurig beeld zien van de omstandigheden waarin de Amerikanen zich bevonden. Vooral foto's van een kerstdiner en van een vrije dag naar de kerk. Oud president kandidaat John McCain heeft ook in deze gevangenis gezeten na te zijn neergeschoten boven Noordvietnam.

We bevonden ons ook nog in Hanoi tijdens Oud&Nieuw. Vanwege deze gelegenheid bleven de meeste bars tot 00:30 open i.p.v. 23:30 (het lijkt wel of je weer op de middelbare school zit). Buiten was er op een gegeven moment een DJ aan de gang en dat was eigenlijk heel leuk en dansbaar. Er stond echter alleen een groep westerlingen te dansen (ons inclusief) en de meeste Aziaten staan erbij alsof ze naar een TV staan te kijken. Het is ook gebruikelijk om met je scooter midden in het publiek te staan. Verder was er een ander podium rond een rotonde. Het verkeer rijd echter gewoon door, dus je moet niet opeens een verkeerde stap naar achteren doen want dan kun je zo maar weer op een drukke weg staan...

Na een rustige 1 januari gaan we vandaag weer de weg op. We willen naar het zuiden dus we moeten eerst weer terug naar Hue. 14 uur in de bus, en dan 5 uur wachten om met de volgende bus nog 4 uur verder naar Hoi An te rijden. Dat soort verplaatsingen zijn toch altijd wel jammer. De volgende keer zitten we dus weer in het warme zuiden!

Groetjes,

Rogier en roxanne